كاهش اندازه متوسط خانوارهای روستایی

براساس نتایج سرشماری سال 90 كه از سوی مركز آمار ایران انتشار یافته است. تعداد خانوارها در مناطق شهری كشور 24.3درصد افزایش یافته اما اندازه متوسط خانوار در مناطق شهری كشور نیز از 3.89 نفر در سال 85 به 3.48 نفر تقلیل یافته است.

به گزارش روز شنبه ایرنا ، افزایش تعداد خانوارها حاكی از آن است كه با افزایش ازدواج ها ، تعداد خانوارها افزایش یافته است اما خانوارها به دلیل برخی موارد اقتصادی و اجتماعی از فرزند آوری امتناع می كنند و از یكسو به دلیل جدایی جوانان از خانوارهای مبدا ،اندازه متوسط خانوار كاهش یافته است.

بی تردید یكی از دلایل كاهش اندازه متوسط خانوارها امتناع زوج های جوان از فرزندآوری است.كارشناسان جمعیتی معتقدند، زنان جوان به دلیل افزایش سطح تحصیلات به نقش اجتماعی خود بیش از پیش پی می برند.

تعداد زنان تحصیل كرده از 122هزار و 753 نفر در سال 55 به پنج میلیون و 23هزار و 992 نفر افزایش یافته است.تعداد زنان تحصیل كرده حدود 41 برابر شده است.

فرآیندهای اجتماعی به شكل متوالی در كنار یكدیگر تحقق می یابند.نمی توان موضوع آموزش زنان را در جامعه پیگیری كرد و موضوع اشتغال آنها را نادیده گرفت. زمانی كه زنان آموزش كسب می كنند به استقلال اجتماعی خود بیش از گذشته پی می برند و دیگر نظیر گذشته فقط نقش خود را در زایش خلاصه نمی كنند و خواهان مسئولیت های اجتماعی بیشتری هستند كه بالطبع میزان فرزند آوری در میان آنها كاسته می شود.

هم اكنون موضوع مهم برای جمعیت جوان ایرانی در زمینه های اقتصادی و اجتماعی رشد و توسعه اقتصادی است تا جامعه بتواند در كنار رشد اقتصادی به رفاه بالاتری دست یابد.

نتایج سرشماری سال 90 نشان می دهد بیش از 62 درصد جمعیت كشور 15تا 29 سال سن دارند كه به واقع توانمندی عظیمی برای بكارگیری نیروی انسانی است.

سیاستگذاری های جمعیتی باید به گونه ای تنظیم شود كه از نیروی كار عظیمی كه هم اكنون در كشور وجود دارد به نحو مطلوبی استفاده شود تا پایه های اقتصادی كشور را در زمینه های گوناگون مستحكم كند.

به تبع رشد اقتصادی مطلوب و رفاه اجتماعی كه از آن حاصل می شود بدون تردید شرایط جامعه برای افزایش زاد و ولد بیشتر خواهد شد و فرزند آوری به عنوان یكی از مشكلات خانواده ها محسوب نمی شود زیرا جامعه به آن حد از رفاه اجتماعی دست یافته است كه از زنان برای نگهداری كودكانشان حمایت جدی به عمل می آورد.