امروز در تاریخ/ قتل احمدشاه مسعود كه آرزو داشت پارسي زبانان متحد شوند

احمدشاه مسعود

نهم سپتامبر سال 2001 ـ در سالروز استقلال جمهوري تاجيكستان و دو روز پيش از رويدادهاي نيويورك و پنتاگون (معروف به ناين ـ ايله ون 11/9)، انفجار بمبي كه در دوربين يك عكاس عرب جاسازي شده بود احمدشاه مسعود رهبر وقت تاجيکان افغانستان را مجروح كرد كه چند روز بعد درگذشت. صاحب دوربين به همراه يك روزنامه نگار به منظور مصاحبه، با احمدشاه ملاقات كرده بود. اسناد موجود حكايت از دست داشتن بن لادن و القاعده در قتل مسعود مي كند زيرا كه مسعود مخالف سرسخت طالبان بود و با آنان مي جنگيد و با ادامه مقاومت، مانع تصرف شمال شرقي افغانستان توسط آنان شده بود. احمدشاه مسعود ازستایشگران اندیشه های کوروش بزرگ در زمینه حقوق بشر و ایجاد یک جامعه مشترک المنافع ایرانیان و پارسی زبانان بود. اصحاب نظر می گویند با توجه به اینکه هواداران این تفکر در افغانستان ترور و یا به کنار رانده شده اند باید درباره انگیزه قتل او بررسی بیشتری شود، نباید با قبول «توطئه طالبان» که در رسانه ها مطرح شده پرونده را بست و به بایگانی فرستاد. برهان الدین ربّانی (1940 - 2011 و رئيس جمهور پيشين) تا خواست که با ایجاد جبهه ملی در افغانستان در همان راه احمدشاه گام بردارد 20 سپتامبر 2011 با انفجار بمب ترور شد. اینک محمد اسماعیل خان (متولد 1946 ـ ژنرال و معروف به امیرِ هرات) وارد این گود شده است و به نظر می رسد که ایده ایجاد یک جامعه مشترک المنافع از ایرانی تبارها و پارسی زبانان (کشورهای مستقل و متحد، بمانند اتحادیه اروپا) که نورمحمد تره کی کمونیست و محمدظاهر شاه (هر دو پشتون) از هواداران آن بودند همچنان زنده مانده است و دنبال می شود.

برهان الدين ربّاني

باید دانست که همین ایرانیان خاوری (سیستان و خراسان بزرگتر = افغانستان و منطقه فرارود و بخشی از پاکستان امروز) بودند که برضد سلطه عرب برایرانزمین بپاخاستند و به هدف رسیدند (ابومسلم در سال 745 میلادی از مرو آغاز کرد، هاشم پسر حکیم ـ چون نقاب بر چهره داشت، عرب ها المقنّع نامیده اند ـ وکفن پوشانش در سال 766 میلادی از خراسان خاوری، استاذسیس ـ استاد سیستانی ـ در 767 میلادی، پسران آذرک ـ سیستانی ـ در سال 798 میلادی، یعقوب لیث صفاری ـ سیستانی ـ از سال 847 میلادی و ... که به تجدید استقلال و حاکمیت ایرانیان انجامید و یعقوب لیث پس از بازگرفتن خوزستان نفتدار از عرب در همانجا ـ گُندی شاپورـ درگذشت و همانجا مدفون است). به موازات آنان، در همان منطقه (امروزه معروف به تاجیک نشین) پارسیبانان (پارسیوانان) شروع به سرودن شعر به فارسی کردند که زبان ملی ایرانیان باقی مانده و چون در دره جیحون (آمور دریا) حفظ شده به فارسی دری معروف شده که به سبب نبودن حروف «واول» در الفبای عربی در هرگوشه سرزمین های ایرانی نشین تفاوت لهجه در گفتار (نه نوشتار) پیدا شده است. در صدر نخستین شعرای فارسی گوی که از خراسان خاوری (افغانستان شمالی امروز و شمال آمو دریا) و در طول قرن هشتم میلادی برخاستند حنظله بادغیسی، عباس مروی، ابو حفص سغدی قرار دارند.

اسماعيل خان

احمدشاه همانند پدرش دوستمحمد خان مسعود يك ناسيوناليست تاجيك (پارس) بود كه آرزو داشت پارسي زبانان جهان را متحد کند. پدر احمدشاه با جمعي از ناسيوناليستهاي تاجيك برضد سلطه مسكو بر وطن تاجيكها (پارسيان آسياي ميانه) قيام مسلحانه كرده بود كه شكست خورد و به افغانستان گريخت و در اينجا افسر پليس شد و سالها رياست پليس هرات را برعهده داشت.

احمدشاه كه دوم سپتامبر 1953 در شهركي در دره پنجشير (جنوب بدخشان) به دنيا آمده بود از زماني كه يك دانشجوي رشته مهندسي دركابل بود دست به گروهبندي سياسي زده بود. احمدشاه در ایران نیز هواداران بسیار دارد.

وي در دولت برهان الدين ربّاني وزير دفاع افغانستان بود. برادر وي بعدا يک دوره معاونت رياست جمهوري افغانستان (معاونت حامد کرزای) را برعهده داشت. مورخان اروپايي كه زندگينامه و كارهاي مسعود را تحليل كرده اند عقيده دارند كه اگر او زنده مانده بود، در جهان پارسي زبانان، به صورت كوروش تازه اي عمل مي كرد و در نتيجه؛ مرگ وي را يك ضايعه بزرگ براي اين منطقه از جهان قلمداد كرده اند.