پیامدهای روانی کرونا و قرنطینه را میشناسید؟
پارسینه: همه ما باید این اطمینان را حاصل کنیم که انزوای اجتماعی و قرنطینه، آسیبهای جدی به سلامتی روان ما وارد نمیکند. با راهکارهای عنوانشده در این مطلب میتوان با افسردگی یا سایر اختلالات روانی ناشی از روزگار کرونایی مقابله کرد.
بیماری همه گیر COVID-۱۹ و در نتیجه آن، رکود اقتصادی بر سلامت روان بسیاری از افراد تأثیر منفی گذاشته و موانع جدیدی را برای افرادی که از بیماریهای روانی و اختلالات مصرف مواد رنج میبرند ایجاد کرده است. در نظرسنجی ورت گرفته توسط KFF حدود ۵۳ درصد از بزرگسالان آمریکایی عنوان کردند که نگرانی و استرس ناشی از شیوع کرونا روح و روان آنها را تحت تاثیر قرار داده که نرخ آن، نسبت به چند ماه گذشته افزایش محسوس داشته است.
مشکلات در خوابیدن یا غذا خوردن، افزایش مصرف مشروبات الکلی یا مواد مخدر و تشدید بیماریهای مزمن از جمله تاثیرات منفی گزارش شده توسط این افراد شرکتکننده در نظرسنجی است. با تداوم همهگیری کرونا، تدابیر شدیدتر و طولانی تری برای مقابله با آن از سوی دولتها اتخاذ شد، مانند فاصله گذاری و انزوای اجتماعی. این تدابیر علاوه بر کنترل شیوع کرونا، پیامدهایی نیز برای روح و روان مردم به همراه داشته است.
برای بررسی آنچه بر سر روح و روان مردم آمده به سراغ اطلاعات مربوط به افراد پیش از شیوع کرونا میرویم. نتایج اطلاعات بدست آمده از نظرسنجیها در اواخر مارس نشان میدهد که افرادی که در مدت شیوع کرونا در منازل خود مانده و رفت و آمد اندکی داشتند ۴۷ درصد بوده و بیشتر دچار آسیبهای روانی تدابیر پیشگیرانه دولتی قرار گرفته اند. در مقابل، ۳۷ درصد از پاسخ دهندگان که تعهد کمتری به ماندن در خانه و رعایت فاصله گذاری اجتماعی داشتند، با مشکلات روحی و روانی کمتری در این زمینه مواجه شدند.
این عوارض، به طور ویژه خانوارهایی را درگیر کرده که دارای فرد بزرگسال یا کهنسال هستند. از ماه مارس تاکنون افراد بالای ۶۵ سال تاثیرات روانی منفی بیشتری از خود نشان داده اند. همچنین دادههای اطلاعاتی نشان میدهد زنان دارای کودک زیر ۱۸ سال نسبت به همسران خود به مشکلات روانی بیشتری دچار شده اند. تحقیقات همچنین نشان میدهد که از دست دادن شغل با افزایش افسردگی، اضطراب، پریشانی و کاهش اعتماد به نفس همراه بوده و ممکن است منجر به افزایش خودکشی شود.
دادههای اخیر بدست آمده در نظرسنجی نشان میدهد که بیش از نیمی از افرادی که بواسطه شیوع کرونا درآمد یا شغل خود را از دست داده اند، تأثیرات منفی روانی ناشی از نگرانی یا استرس کرونایی گزارش کرده اند؛ و افراد کم درآمد نیز در مقایسه با افراد با درآمد بالاتر، نرخ بیشتری از تأثیرات عمده منفی در حوزه بهداشت روان را گزارش میکنند.
درست است که بایددرباره شستن مکرر دستها صحبت کنیم، اما واقعیت این روزها در امریکا این است که شهرها تعطیل شده، رستورانها بستهاند، سالنهای سینما کار نمیکنند و مسافران هوایپماها به کمترین مقدار ممکن رسیده است. لیگهای ورزشی لغو شده و عروسی هم برگزار نمیشود. کارشناسان پزشکی میگویند از اجتماعات بیش از ۱۰ نفر بپرهیزیم و تا حد ممکن از داخل خانه کار یا سایر فعالیتهای خود را انجام دهیم. آنها توصیه میکنند که اگر بیمار هستیم باید بطور کامل و دائمی در خانه بمانیم.
این یعنی انزوا و ایزولهشدن؛ که البته با تنهایی تفاوت دارد. کارشناسان معتقدند "انزوا جدایی جسمی از افراد دیگر است، در حالی که تنهایی یک حالت عاطفی است که فرد احساس تنهایی یا جدا شدن از دیگران را دارد. " این دو رابطه تنگاتنگی یا بکدیگر داشته، اما یکی نیستند. تنهایی عموما منجر به فشار خون بالا، اختلالات خواب، پاسخهای استرس ایمنی و کاهش شناخت میشود. از منظر بهداشت روان، افسردگی و اضطراب بسیار بیشتری در بین تنهاها مشاهده شده است نه ایزولهشدهها.
این را بدانیم که هدف از فاصله گذاری اجتماعی این روزها جدا شدن فیزیکی افراد است نه تنهایی آنها. با این حال، پیشنهاداتی برای بهبود حس منفی در روزهای قرنطینه و ایزوله وجود دارد: استفاده از گپهای خانوادگی یا دوستانه بصورت مجازی و جایگزینی آن با دیدارهای چهره به چهره، انجام فعالانه شغل یا کار سابق خود به صورت دورکار و مجازی (در صورت امکان)، انجام کارهای مفید و موثر در خانه مانند گلکاری، مطالعه و تجربه کارهای فنی و هنری.
مشکلات در خوابیدن یا غذا خوردن، افزایش مصرف مشروبات الکلی یا مواد مخدر و تشدید بیماریهای مزمن از جمله تاثیرات منفی گزارش شده توسط این افراد شرکتکننده در نظرسنجی است. با تداوم همهگیری کرونا، تدابیر شدیدتر و طولانی تری برای مقابله با آن از سوی دولتها اتخاذ شد، مانند فاصله گذاری و انزوای اجتماعی. این تدابیر علاوه بر کنترل شیوع کرونا، پیامدهایی نیز برای روح و روان مردم به همراه داشته است.
برای بررسی آنچه بر سر روح و روان مردم آمده به سراغ اطلاعات مربوط به افراد پیش از شیوع کرونا میرویم. نتایج اطلاعات بدست آمده از نظرسنجیها در اواخر مارس نشان میدهد که افرادی که در مدت شیوع کرونا در منازل خود مانده و رفت و آمد اندکی داشتند ۴۷ درصد بوده و بیشتر دچار آسیبهای روانی تدابیر پیشگیرانه دولتی قرار گرفته اند. در مقابل، ۳۷ درصد از پاسخ دهندگان که تعهد کمتری به ماندن در خانه و رعایت فاصله گذاری اجتماعی داشتند، با مشکلات روحی و روانی کمتری در این زمینه مواجه شدند.
این عوارض، به طور ویژه خانوارهایی را درگیر کرده که دارای فرد بزرگسال یا کهنسال هستند. از ماه مارس تاکنون افراد بالای ۶۵ سال تاثیرات روانی منفی بیشتری از خود نشان داده اند. همچنین دادههای اطلاعاتی نشان میدهد زنان دارای کودک زیر ۱۸ سال نسبت به همسران خود به مشکلات روانی بیشتری دچار شده اند. تحقیقات همچنین نشان میدهد که از دست دادن شغل با افزایش افسردگی، اضطراب، پریشانی و کاهش اعتماد به نفس همراه بوده و ممکن است منجر به افزایش خودکشی شود.
دادههای اخیر بدست آمده در نظرسنجی نشان میدهد که بیش از نیمی از افرادی که بواسطه شیوع کرونا درآمد یا شغل خود را از دست داده اند، تأثیرات منفی روانی ناشی از نگرانی یا استرس کرونایی گزارش کرده اند؛ و افراد کم درآمد نیز در مقایسه با افراد با درآمد بالاتر، نرخ بیشتری از تأثیرات عمده منفی در حوزه بهداشت روان را گزارش میکنند.
درست است که بایددرباره شستن مکرر دستها صحبت کنیم، اما واقعیت این روزها در امریکا این است که شهرها تعطیل شده، رستورانها بستهاند، سالنهای سینما کار نمیکنند و مسافران هوایپماها به کمترین مقدار ممکن رسیده است. لیگهای ورزشی لغو شده و عروسی هم برگزار نمیشود. کارشناسان پزشکی میگویند از اجتماعات بیش از ۱۰ نفر بپرهیزیم و تا حد ممکن از داخل خانه کار یا سایر فعالیتهای خود را انجام دهیم. آنها توصیه میکنند که اگر بیمار هستیم باید بطور کامل و دائمی در خانه بمانیم.
این یعنی انزوا و ایزولهشدن؛ که البته با تنهایی تفاوت دارد. کارشناسان معتقدند "انزوا جدایی جسمی از افراد دیگر است، در حالی که تنهایی یک حالت عاطفی است که فرد احساس تنهایی یا جدا شدن از دیگران را دارد. " این دو رابطه تنگاتنگی یا بکدیگر داشته، اما یکی نیستند. تنهایی عموما منجر به فشار خون بالا، اختلالات خواب، پاسخهای استرس ایمنی و کاهش شناخت میشود. از منظر بهداشت روان، افسردگی و اضطراب بسیار بیشتری در بین تنهاها مشاهده شده است نه ایزولهشدهها.
این را بدانیم که هدف از فاصله گذاری اجتماعی این روزها جدا شدن فیزیکی افراد است نه تنهایی آنها. با این حال، پیشنهاداتی برای بهبود حس منفی در روزهای قرنطینه و ایزوله وجود دارد: استفاده از گپهای خانوادگی یا دوستانه بصورت مجازی و جایگزینی آن با دیدارهای چهره به چهره، انجام فعالانه شغل یا کار سابق خود به صورت دورکار و مجازی (در صورت امکان)، انجام کارهای مفید و موثر در خانه مانند گلکاری، مطالعه و تجربه کارهای فنی و هنری.
منبع: بهداشت نیوز
ارسال نظر