نقش موی بینی در جلوگیری از بروز بیماری‌ها

بسیاری از بخش‌های بدن را مو تشکیل داده است. موی سر و ابرو باعث زیبایی انسان می‌شود. در مقابل، مو‌های برخی از بخش‌های دیگر بدن زائد محسوب می‌شوند. با این حال، هستند بخش‌هایی از بدن که دارای مو بوده و انسان‌ها هنوز به طور کامل از کارکرد آن‌ها اطلاع ندارد.

برای مثال، بینی دارای مو‌های فراوان است. برخی ترجیح می‌دهند موی بینی خود را اصلاح کرده و برخی دیگر از آن نگرانند که در صورت اصلاح از فواید موی بینی محروم شوند. بسیاری بر این باورند موی بینی علاوه بر فیلتر کردن هوای ورودی به مجاری تنفسی، از ما در مقابل عفونت‌های ویروسی، باکتریایی، و دیگر عوامل بیماری زا محافظت می‌کند. اما این تصور چقدر منطقی و صحیح است؟

نخستین بار این تصور که موی بینی از انسان در برابر عوامل بیماری زا محافظت می‌کند از سوی دو پزشک انگلیسی در ۱۸۹۶ مطرح شد و این دو پزشک بیشتر بر این موضوع تاکید داشتند که موی بینی مانع از ورود اجسام خارجی دارای جرم به مجاری هوایی می‌شود.

با این حال، تحقیقات جامعی در سال ۲۰۱۱ درباره میزان موی بینی و ارتباط آن با بیماری‌ها بر روی ۲۳۳ نفر در ترکیه انجام شد. دانشمندان پی بردند افرادی که دارای حجم بالایی از موی بینی هستند کمتر احتمال دارد که به بیماری آسم مبتلا شوند. این موضوع احتمالاً به دلیل توانایی موی بینی در مسدود کردن ورود گرد و غبار به ریه‌ها بوده است.

این تحقیقات گر چه بسیار جالب بود، اما آسم در حقیقت یک بیماری عفونی نیست و بیماری‌هایی مانند ذات الریه و سل جزو بیماری‌های عفونی دستگاه تنفسی محسوب می‌شوند. دانشمندان تاکید دارند نمی‌توان با قطعیت درباره تاثیر گذار بودن موی بینی در جلوگیری از بروز بیماری‌های عفونی اظهار نظر کرد.

یکی از دانشمندان در این زمینه می‌گوید: اگر افرادی دارای مشاغل خاص بوده و به طور طبیعی با گرد و غبار زیادی مواجه هستند، خبر خوب این است که حجم مو‌های بینی می‌تواند از ریه‌های آن‌ها محافظت کند. با این حال، تنها گرده‌های درشت در بینی گیر می‌کنند و اجسام ریزتر می‌توانند از آن عبور کنند.

متخصصان می‌گویند بعید است که اصلاح موی بینی خطر ابتلا به عفونت‌های تنفسی را تشدید کند. با این وجود، به دلیل فقدان مطالعات کافی در این زمینه، نمی‌توان به طور قطع درباره بودن یا نبودن موی بینی در بروز بیماری‌های تنفسی سخن گفت.