.svg)
"از حرف زدن نمایندگان تا عمل کردن احمدی‌نژاد!"
پارسینه: بعد از پیروزی محمود احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری سال 1384، نمایندگان مجلس با هر که کار داشتند به جز رئیس دولت نهم و وقتی پای حساب و کتاب می‌شد آنچه به جایی نمی‌رسید انتقادات دلسوزان بود که معتقد بودند، این راهی که دولت می‌رود به ناکجاآباد است.
جمعی از دانش آموزان کشته می‌شوند، مجلس اظهار تاسف می‌کند، دولت سفر دسته جمعی به عربستان را به کمک به زلزله زدگان آذری ترجیح می‌دهد، نمایندگان باز هم تاسف می‌خورند، به مراجع تقلید و مقام روحانیت بی حرمتی می‌شود، مجلس سکوت می‌کند، چندهزار میلیارد دلار در سیستم بانکی اختلاس می‌شود، مجلس کاری از پیش نمی‌تواند ببرد. دولت قوانین مصوب مجلس را نه تنها اجرا بلکه ابلاغ هم نمی‌کند، رئیس مجلس در مقابل آنها را ابلاغ می‌کند تا دولت بازهم آنها را اجرا نکند.
بعد از پیروزی محمود احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری سال 1384، نمایندگان مجلس با هر که کار داشتند به جز رئیس دولت نهم و وقتی پای حساب و کتاب می‌شد آنچه به جایی نمی‌رسید انتقادات دلسوزان بود که معتقد بودند، این راهی که دولت می‌رود به ناکجاآباد است.
در فاصله هفت ماه تا انتخابات ریاست جمهوری دور یازدهم، محمود احمدی نژاد در یک ماه گذشته دو وزیر را برکنار، یک معاون خود را جابه‌جا کرد و در صدد است دو وزارت خانه را در یکدیگر ادغام کند تا نشان دهد احمدی‌نژاد بیش از آنکه مصلحت سنجی کند، با سرعت هر چه تمام به سمت اهداف مدنظر خود حرکت می‌کند و در این راه گوشش به حرف هیچ‌کس بدهکار نیست.
در مقابل رئیس جمهوری که همچون چپ‌ها لباس می‌پوشد و همانند رهبران آنها استاد شعارهای پوپولیستی و انهدام زیرساختهای اقتصادی است، مجلسی قرار دارد که برای سه دوره در اختیار محافظه‌کارترین گروه اصولگرایان قرار دارد و از بیم آنکه مبادا ترنج خیال دولت ترک بردارد، حاضر است در مقابل پیشروی‌های احمدی‌نژاد سنگر به سنگر عقب نشینی کند.
اما تمام ماجرا به اینجا ختم نمی‌شود به طور مثال در قانون هدفمندی یارانه‌ها، دولت دقیقا آن‌گونه رفتار کرد که مجلس اصرار داشت، انجام نشود. در نهایت دولت کار خود را می‌کند، نمایندگان غر می زنند، اما دولت همچنان یارانه‌ها را با شدت گذشته کاهش می‌دهد و بین مردم به صورت نقدی توزیع می‌کند، صنعت و کشاورزی کشور به شدت ضربه می‌خورد، نمایندگان همچنان در گوشه و کنار از رفتار دولت انتقاد می‌کنند و نزدیک به هفتاد هزار میلیارد تومان وجه نقد بین ایرانیان در مدت یک سال و نیم توزیع می‌شود بدون آنکه یک اشتغال پایدار تولید شود.
متاسفانه رکوردهایی که به ثبت رسیده آنچنان زیاد است، که ظرفیت بررسی ریز به ریز جزئیات آن نیاز به هزاران ساعت وقت می باشد ولی به طور اجمال می توان رفتار مجلس را در مقابل دولت و شخص رئیس جمهور در هفت سال گذشته مرور کرد تا متوجه شویم چرا احمدی‌نژاد، یک پدیده! سیاست ایران شد.
بی احترامی به مجلس در جلسه سوال نمایندگان از رئیس جمهور در پایان مجلس هشتم، عملکرد دولت در قبال نحوه برخورد رئیس جمهور با ملوانان انگلیسی در مجلس هفتم، تاخیر هشت ساله بودجه دولت در مجالس هفتم، هشتم و نهم، عزل و نصب‌های مکرر و بی نهایت وزرا، استانداران و مدیران ارشد کشور، تعیین قیمت کمتر از 900 میلیون برای برخی نمایندگان توسط دولت، شبه‌‌ناک خواندن مدارک تحصیلی نمایندگان توسط شخص رئیس جمهور، خانه نشینی یازده روزه احمدی نژاد و ده‌ها مورد دیگر که تعدادی از نمایندگان و نه آن هم کلیت مجلس در برابر برخی از این برخوردها اعتراضاتی کردند، اما همین اعتراضات باعث شد در دور بعدی انتخابات از لیست‌ها اخراج شوند، برخی در صحن تذکر قانون اساسی دادند، اما روسای مجلس و بقیه نمایندگان فقط شنیدند و تشکر کردند. برخی با علم به خطرناک بودن رفتار دولت و تهدید معاش مردم در بلند مدت زنگ‌ها را به صدا درآوردند، اما مجلس و نمایندگان حاضر نشدند که سخن دلسوزان را بشنوند.
اما اکنون احمدی نژاد طبق طبع بهاری خویش، حاشیه ای دیگر ساخت و وزیری که خود آن همه بر آمدنش اصرار داشت و مدعی بود که شاگرد اول دولتش است را برکنار کرد و طبق معمول عده‌ای از نمایندگان که عمدتا از اصولگرایان نزدیک به رئیس مجلس هستند به انتقاد از وی پرداختند، ولی این بار نیز همانند دفعات گذشته انتقادات نمایندگان از دولت همچون مویه‌ای است که بر سر مردگان می‌شود و فردا که آفتاب دوباره برآید، دردها تسکین یافته و هیجانات حاکم بر بهارستان فروکش خواهد نمود.
هر چند بنابر شنیده‌ها دولت تغییرات گسترده استانداران و چندین وزیر دیگر را نیز در دستور کار دارد، اما با روندی که محافظه‌کاران حاکم در مجلس در پیش گرفته‌اند، بعید به نظر می‌رسد احمدی نژاد از ادامه طرح ریزی نقشه‌های خود برای سال آینده دست بردارد و اجازه دهد چندین اظهار نظر سحطی و احساسی، خللی در حرکت هدفمند وی به سمت آنچه در سر می‌پروراند ایجاد کند.
در فاصله هفت ماه تا انتخابات ریاست جمهوری دور یازدهم، محمود احمدی نژاد در یک ماه گذشته دو وزیر را برکنار، یک معاون خود را جابه‌جا کرد و در صدد است دو وزارت خانه را در یکدیگر ادغام کند تا نشان دهد احمدی‌نژاد بیش از آنکه مصلحت سنجی کند، با سرعت هر چه تمام به سمت اهداف مدنظر خود حرکت می‌کند و در این راه گوشش به حرف هیچ‌کس بدهکار نیست.
در مقابل رئیس جمهوری که همچون چپ‌ها لباس می‌پوشد و همانند رهبران آنها استاد شعارهای پوپولیستی و انهدام زیرساختهای اقتصادی است، مجلسی قرار دارد که برای سه دوره در اختیار محافظه‌کارترین گروه اصولگرایان قرار دارد و از بیم آنکه مبادا ترنج خیال دولت ترک بردارد، حاضر است در مقابل پیشروی‌های احمدی‌نژاد سنگر به سنگر عقب نشینی کند.
البته باید خاطر نشان کرد تغییر یک وزیر حتی در روزهای پایانی ماموریت یک دولت از جمله اختیارات رئیس جمهور است و هیچ نهادی حتی مجلس حق دخالت در عزل‌های کابینه را ندارد و تنها اظهارات نمایندگان در حد پیشنهاد و توصیه به رئیس جمهور می‌تواند مطرح شود، لذا مجلس به جای اینکه در اختیارات رئیس جمهور دخالت کند و برای عزل یک وزیر به دولت هجمه وارد کند، بهتر است انرژی خود را صرف بهبود وضعیت معیشت مردم و پیگیر اجرای مصوبات خود و قوانین بالادستی نظام باشد.
بعد از پیروزی محمود احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری سال 1384، نمایندگان مجلس با هر که کار داشتند به جز رئیس دولت نهم و وقتی پای حساب و کتاب می‌شد آنچه به جایی نمی‌رسید انتقادات دلسوزان بود که معتقد بودند، این راهی که دولت می‌رود به ناکجاآباد است.
در فاصله هفت ماه تا انتخابات ریاست جمهوری دور یازدهم، محمود احمدی نژاد در یک ماه گذشته دو وزیر را برکنار، یک معاون خود را جابه‌جا کرد و در صدد است دو وزارت خانه را در یکدیگر ادغام کند تا نشان دهد احمدی‌نژاد بیش از آنکه مصلحت سنجی کند، با سرعت هر چه تمام به سمت اهداف مدنظر خود حرکت می‌کند و در این راه گوشش به حرف هیچ‌کس بدهکار نیست.
در مقابل رئیس جمهوری که همچون چپ‌ها لباس می‌پوشد و همانند رهبران آنها استاد شعارهای پوپولیستی و انهدام زیرساختهای اقتصادی است، مجلسی قرار دارد که برای سه دوره در اختیار محافظه‌کارترین گروه اصولگرایان قرار دارد و از بیم آنکه مبادا ترنج خیال دولت ترک بردارد، حاضر است در مقابل پیشروی‌های احمدی‌نژاد سنگر به سنگر عقب نشینی کند.
اما تمام ماجرا به اینجا ختم نمی‌شود به طور مثال در قانون هدفمندی یارانه‌ها، دولت دقیقا آن‌گونه رفتار کرد که مجلس اصرار داشت، انجام نشود. در نهایت دولت کار خود را می‌کند، نمایندگان غر می زنند، اما دولت همچنان یارانه‌ها را با شدت گذشته کاهش می‌دهد و بین مردم به صورت نقدی توزیع می‌کند، صنعت و کشاورزی کشور به شدت ضربه می‌خورد، نمایندگان همچنان در گوشه و کنار از رفتار دولت انتقاد می‌کنند و نزدیک به هفتاد هزار میلیارد تومان وجه نقد بین ایرانیان در مدت یک سال و نیم توزیع می‌شود بدون آنکه یک اشتغال پایدار تولید شود.
متاسفانه رکوردهایی که به ثبت رسیده آنچنان زیاد است، که ظرفیت بررسی ریز به ریز جزئیات آن نیاز به هزاران ساعت وقت می باشد ولی به طور اجمال می توان رفتار مجلس را در مقابل دولت و شخص رئیس جمهور در هفت سال گذشته مرور کرد تا متوجه شویم چرا احمدی‌نژاد، یک پدیده! سیاست ایران شد.
بی احترامی به مجلس در جلسه سوال نمایندگان از رئیس جمهور در پایان مجلس هشتم، عملکرد دولت در قبال نحوه برخورد رئیس جمهور با ملوانان انگلیسی در مجلس هفتم، تاخیر هشت ساله بودجه دولت در مجالس هفتم، هشتم و نهم، عزل و نصب‌های مکرر و بی نهایت وزرا، استانداران و مدیران ارشد کشور، تعیین قیمت کمتر از 900 میلیون برای برخی نمایندگان توسط دولت، شبه‌‌ناک خواندن مدارک تحصیلی نمایندگان توسط شخص رئیس جمهور، خانه نشینی یازده روزه احمدی نژاد و ده‌ها مورد دیگر که تعدادی از نمایندگان و نه آن هم کلیت مجلس در برابر برخی از این برخوردها اعتراضاتی کردند، اما همین اعتراضات باعث شد در دور بعدی انتخابات از لیست‌ها اخراج شوند، برخی در صحن تذکر قانون اساسی دادند، اما روسای مجلس و بقیه نمایندگان فقط شنیدند و تشکر کردند. برخی با علم به خطرناک بودن رفتار دولت و تهدید معاش مردم در بلند مدت زنگ‌ها را به صدا درآوردند، اما مجلس و نمایندگان حاضر نشدند که سخن دلسوزان را بشنوند.
اما اکنون احمدی نژاد طبق طبع بهاری خویش، حاشیه ای دیگر ساخت و وزیری که خود آن همه بر آمدنش اصرار داشت و مدعی بود که شاگرد اول دولتش است را برکنار کرد و طبق معمول عده‌ای از نمایندگان که عمدتا از اصولگرایان نزدیک به رئیس مجلس هستند به انتقاد از وی پرداختند، ولی این بار نیز همانند دفعات گذشته انتقادات نمایندگان از دولت همچون مویه‌ای است که بر سر مردگان می‌شود و فردا که آفتاب دوباره برآید، دردها تسکین یافته و هیجانات حاکم بر بهارستان فروکش خواهد نمود.
هر چند بنابر شنیده‌ها دولت تغییرات گسترده استانداران و چندین وزیر دیگر را نیز در دستور کار دارد، اما با روندی که محافظه‌کاران حاکم در مجلس در پیش گرفته‌اند، بعید به نظر می‌رسد احمدی نژاد از ادامه طرح ریزی نقشه‌های خود برای سال آینده دست بردارد و اجازه دهد چندین اظهار نظر سحطی و احساسی، خللی در حرکت هدفمند وی به سمت آنچه در سر می‌پروراند ایجاد کند.
در فاصله هفت ماه تا انتخابات ریاست جمهوری دور یازدهم، محمود احمدی نژاد در یک ماه گذشته دو وزیر را برکنار، یک معاون خود را جابه‌جا کرد و در صدد است دو وزارت خانه را در یکدیگر ادغام کند تا نشان دهد احمدی‌نژاد بیش از آنکه مصلحت سنجی کند، با سرعت هر چه تمام به سمت اهداف مدنظر خود حرکت می‌کند و در این راه گوشش به حرف هیچ‌کس بدهکار نیست.
در مقابل رئیس جمهوری که همچون چپ‌ها لباس می‌پوشد و همانند رهبران آنها استاد شعارهای پوپولیستی و انهدام زیرساختهای اقتصادی است، مجلسی قرار دارد که برای سه دوره در اختیار محافظه‌کارترین گروه اصولگرایان قرار دارد و از بیم آنکه مبادا ترنج خیال دولت ترک بردارد، حاضر است در مقابل پیشروی‌های احمدی‌نژاد سنگر به سنگر عقب نشینی کند.
البته باید خاطر نشان کرد تغییر یک وزیر حتی در روزهای پایانی ماموریت یک دولت از جمله اختیارات رئیس جمهور است و هیچ نهادی حتی مجلس حق دخالت در عزل‌های کابینه را ندارد و تنها اظهارات نمایندگان در حد پیشنهاد و توصیه به رئیس جمهور می‌تواند مطرح شود، لذا مجلس به جای اینکه در اختیارات رئیس جمهور دخالت کند و برای عزل یک وزیر به دولت هجمه وارد کند، بهتر است انرژی خود را صرف بهبود وضعیت معیشت مردم و پیگیر اجرای مصوبات خود و قوانین بالادستی نظام باشد.
ارسال نظر