جلوی آسیبهای اجتماعی را از دبستان باید گرفت
پارسینه: متخصصان حوزه مشاوره معتقد هستند مدارس امروزه نیاز به مشاوران دارند تا نه فقط در امر تحصیلی که در کاهش آسیبهای اجتماعی هم کمک کنند، اما احتمال کاهش بودجه این حوزه برای سال ۹۹ وجود دارد.
احتمال کاهش بودجه آموزش و پرورش برای سال ۹۹ قوت گرفته است و این روزها از گوشه و کنار مطرح میشود. به نظر میرسد بیش از هر معاونت دیگری دو معاونت پرورشی و سلامت و تربیت بدنی در آموزش و پرورش گرفتاریهای بیشتری برای بودجه سال بعد داشته باشند و با کاهش جدی در لایحه بودجه مواجه شوند.
این در حالی است که این دو حوزه همین سالها نیز نسبت به کمبود بودجه خود نسبت به وظایفی که آموزش و پرورش به دوششان گذاشته و با رفتن به سمت بحثهای مهارتی، تغییر روحیه در مدارس، تامین سلامتی بچهها به خاطر تامین سلامت آینده شهروندان، رسیدگی به آسیبهای اجتماعی در مدارس که دارد قوت میگیرد، نیاز آموزش و پرورش به تامین بودجه در حوزههای فرهنگی، تربیتی و تربیت بدنی را بیش از گذشته که در وزارتخانه تاکیدی نیز بر آن نبود، نیاز دارد.
از جمله گلایههای همیشگی در حوزه فرهنگی و پرورشی، کمبود نیروی مشاوره در مدارس است. مشاورانی که هم هدایت تحصیلی دانش آموزان را قرار است به عهده داشته باشند که یکی از چالشهای جدی آموزش و پرورش محسوب میشود و هم میتوانند با رصد دانش آموزان، برگزاری دورههای توانمندی برای دانش اموزان و اولیا و بسیاری فعالیتهای دیگر از آسیبهای دانش آموزی جلوگیری کنند.
در واقع مدرسه ای که این روزها مشاور نداشته باشد یکی از ارکان مهم در حوزه پیشگیری از چالشهای بزرگ تر را ندارد و امروزه بسیاری از مدارس ما این نیروها را در اختیار ندارند.
فرزاد سالک نیا ، از مشاوران با سابقه در مدارس و کارشناس حوزه مشاوره تحصیلی و آسیبهای اجتماعی با بیان اینکه پیش از این نیز بیان کرده ام که متاسفانه آسیبهای اجتماعی در قشر نوجوانان به مرز هشدار رسیده است، گفت: ما در چند حوزه در میان دانش آموزان امروز چالش را میبینیم که واقعا این چالشها جز از مسیر مشاوران به راحتی قابل حل نیست. یکی از آنها که عموم مردم به آن اشراف دارند بحث هدایت تحصیلی است. این در حالی است که بحث هدایت تحصیلی این روزها در متوسطه اول مطرح است و مشاوران را برای این دوره عموما استخدام میکنند اما واقعیت این است که در ابتدایی و متوسطه دوم نیز این بحثها مطرح است.
وی ادامه داد: در دوره ابتدایی شاید بحث هدایت تحصیلی به معنایی که در متوسطه اول مطرح است، مورد نظر نباشد ولی اگر ما به استعدادیابی نیاز داریم، اگر به شناخت هوش افراد در حوزههای مختلف نیاز داریم، اگر نیاز داریم که بچه پیشرفت خود را بسنجد و یا در این زمینه به او کمک شود، ما به مشاورانی نیاز داریم. حالا در مقطع ابتدایی میگوییم معلمان قرار است این کار را انجام دهند ولی واقعیت این است که در مدارس ما که عموما تراکم بالای دانش آموزی را داریم واقعا چگونه یک معلم میتواند به ۴۰ دانش آموز هم درس بدهد و هم خدمات مشاورهای از این دست؟
این مشاور بیان کرد: در سن کودکی اتفاقا بحث آسیبها در حال شکل گیری است که شاید نمودش را در نوجوانی ببینیم. خصوصا در میان دانش آموزان پسر. در واقع سن آسیب عموما در مقطع متوسطه است اما در دبستانها هم شاهدش هستیم. خصوصا اینکه پایه ششم به دبستان منتقل شده است. ببینید باید در مقطع دبستان دفاعهای کودکان در مقابل آسیبهای اجتماعی را آموزش دهیم تا مطمئن باشیم یک بچه تحت تاثیر همسالان و یا خانواده نابسامان دچار مشکل نمیشود. اگر مثلا بچه مهارت نه گفتن را در دبستان یاد بگیرد، همین مهارت ساده میتواند جلوی بسیاری از اسیبهای زندگی در فردایش را بگیرد.
سالک نیا گفت: در مقطع متوسطه دوم نیز بسیاری از دانش آموزان حتی بعد از هدایت تحصیلی دچار سردرگمیهستند. باز در این مقطع نزدیک کنکور مراکز مشاوره آموزش و پرورش برای کمک دادن به انتخاب رشته کنکور وارد عمل میشود اما چرا باید سه سال در این دوره بچهها را رها کنیم؟
این در حالی است که این دو حوزه همین سالها نیز نسبت به کمبود بودجه خود نسبت به وظایفی که آموزش و پرورش به دوششان گذاشته و با رفتن به سمت بحثهای مهارتی، تغییر روحیه در مدارس، تامین سلامتی بچهها به خاطر تامین سلامت آینده شهروندان، رسیدگی به آسیبهای اجتماعی در مدارس که دارد قوت میگیرد، نیاز آموزش و پرورش به تامین بودجه در حوزههای فرهنگی، تربیتی و تربیت بدنی را بیش از گذشته که در وزارتخانه تاکیدی نیز بر آن نبود، نیاز دارد.
از جمله گلایههای همیشگی در حوزه فرهنگی و پرورشی، کمبود نیروی مشاوره در مدارس است. مشاورانی که هم هدایت تحصیلی دانش آموزان را قرار است به عهده داشته باشند که یکی از چالشهای جدی آموزش و پرورش محسوب میشود و هم میتوانند با رصد دانش آموزان، برگزاری دورههای توانمندی برای دانش اموزان و اولیا و بسیاری فعالیتهای دیگر از آسیبهای دانش آموزی جلوگیری کنند.
در واقع مدرسه ای که این روزها مشاور نداشته باشد یکی از ارکان مهم در حوزه پیشگیری از چالشهای بزرگ تر را ندارد و امروزه بسیاری از مدارس ما این نیروها را در اختیار ندارند.
فرزاد سالک نیا ، از مشاوران با سابقه در مدارس و کارشناس حوزه مشاوره تحصیلی و آسیبهای اجتماعی با بیان اینکه پیش از این نیز بیان کرده ام که متاسفانه آسیبهای اجتماعی در قشر نوجوانان به مرز هشدار رسیده است، گفت: ما در چند حوزه در میان دانش آموزان امروز چالش را میبینیم که واقعا این چالشها جز از مسیر مشاوران به راحتی قابل حل نیست. یکی از آنها که عموم مردم به آن اشراف دارند بحث هدایت تحصیلی است. این در حالی است که بحث هدایت تحصیلی این روزها در متوسطه اول مطرح است و مشاوران را برای این دوره عموما استخدام میکنند اما واقعیت این است که در ابتدایی و متوسطه دوم نیز این بحثها مطرح است.
وی ادامه داد: در دوره ابتدایی شاید بحث هدایت تحصیلی به معنایی که در متوسطه اول مطرح است، مورد نظر نباشد ولی اگر ما به استعدادیابی نیاز داریم، اگر به شناخت هوش افراد در حوزههای مختلف نیاز داریم، اگر نیاز داریم که بچه پیشرفت خود را بسنجد و یا در این زمینه به او کمک شود، ما به مشاورانی نیاز داریم. حالا در مقطع ابتدایی میگوییم معلمان قرار است این کار را انجام دهند ولی واقعیت این است که در مدارس ما که عموما تراکم بالای دانش آموزی را داریم واقعا چگونه یک معلم میتواند به ۴۰ دانش آموز هم درس بدهد و هم خدمات مشاورهای از این دست؟
این مشاور بیان کرد: در سن کودکی اتفاقا بحث آسیبها در حال شکل گیری است که شاید نمودش را در نوجوانی ببینیم. خصوصا در میان دانش آموزان پسر. در واقع سن آسیب عموما در مقطع متوسطه است اما در دبستانها هم شاهدش هستیم. خصوصا اینکه پایه ششم به دبستان منتقل شده است. ببینید باید در مقطع دبستان دفاعهای کودکان در مقابل آسیبهای اجتماعی را آموزش دهیم تا مطمئن باشیم یک بچه تحت تاثیر همسالان و یا خانواده نابسامان دچار مشکل نمیشود. اگر مثلا بچه مهارت نه گفتن را در دبستان یاد بگیرد، همین مهارت ساده میتواند جلوی بسیاری از اسیبهای زندگی در فردایش را بگیرد.
سالک نیا گفت: در مقطع متوسطه دوم نیز بسیاری از دانش آموزان حتی بعد از هدایت تحصیلی دچار سردرگمیهستند. باز در این مقطع نزدیک کنکور مراکز مشاوره آموزش و پرورش برای کمک دادن به انتخاب رشته کنکور وارد عمل میشود اما چرا باید سه سال در این دوره بچهها را رها کنیم؟
منبع : طبنا (خبرگزاری سلامت)
ارسال نظر