فال حافظ در ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۱

فال حافظ امروز سه شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ را با ما در ادامه بخوانید. برای گرفتن فال حافظ و تعبیر و تفسیر آن باید علم و سواد کافی داشت. به همین دلیل تصمیم گرفته‌ایم تا هر روز تعبیر یکی از غزل‌های حافظ شیرازی را برایتان بگذاریم. در فال حافظ ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ به بررسی غزل شماره ۲۱۳ حافظ می‌پردازیم.

غزل شماره ۲۱۳ حافظ در زمان شاه شجاع و هنگام دوری از شاه شیراز سروده شده است. در نظر حافظ همه چیز بدون تغییر مانده است. رازهای عاشقی و گنج مهربانی همان‌گونه که قبلاً بودند، دست نخورده هستند. عاشقان امانتدار و رازدارند و به همین سبب همچنان چشمشان اشک می‌بارد. از باد صبا باید پرسید که شب‌ها مونس جان حافظ بوی زلف یار است.

تعبیر و تفسیر این غزل در فال حافظ شما

انسانی وفادار و پایبند به عهد و پیمان‌های خودت هستی؛ کار خوب بدون اجر و مزد نمی‌ماند، پس اگر گاهی بد می‌آوری، از خوب بودن دست برندار و به همین شیوه پسندیده ادامه بده تا نزد دیگران مقام بالا و احترام پیدا کنی. اگر بدون اینکه همه جوانب کار را در نظر بگیری، قدم در آن راه بگذاری، نتیجه‌ای جز شکست نخواهی برد. گمان نکن که راه رسیدن به مقصود دشوار است. هیچ مشکلی وجود ندارد که آسان نشود. عقل و اندیشه را راهنمای خود قرار ده. بعضی می‌خواهند سر از کار تو و راز نهانت دربیاورند، مراقب باش و اسرار زندگی‌ات را در اختیار کسی قرار نده.

متن غزل شماره ۲۱۳ حافظ

گوهر مخزن اسرار همان است که بود
حقه مهر بدان مهر و نشان است که بود
عاشقان زمره ارباب امانت باشند
لاجرم چشم گهربار همان است که بود
از صبا پرس که ما را همه شب تا دم صبح
بوی زلف تو همان مونس جان است که بود
طالب لعل و گهر نیست وگرنه خورشید
همچنان در عمل معدن و کان است که بود
کشته غمزه خود را به زیارت دریاب
زان که بیچاره همان دل‌نگران است که بود
رنگ خون دل ما را که نهان می‌داری
همچنان در لب لعل تو عیان است که بود
زلف هندوی تو گفتم که دگر ره نزند
سال‌ها رفت و بدان سیرت و سان است که بود
حافظا بازنما قصه خونابه چشم
که بر این چشمه همان آب روان است که بود

معنی و تفسیر غزل شماره ۲۱۳ حافظ

گوهر مخزن اسرار همان است که بود
حقه مِهر بدان مُهر و نشان است که بود

جواهری که در خزینه سرّی نگهداری می‌شد، به همان حال گذشته موجود و صندوقچه مهر و محبت به همان مُهر و نشان سابق دست نخورده باقی است.

عاشقان زمره ارباب امانت باشند
لاجرم چشم گهربار همان است که بود

عاشقان، همان گروهی هستند که بار امانت عشق به دوششان نهاده شده و به ناچار در زیر این بار گران دیدگان آن‌ها همچنان اشکبار است.

از صبا پرس که ما را همه شب تا دم صبح
بوی زلف تو همان مونس جان است که بود

از نسیم صبا پرسش کن تا بدانی که هنوز هم شب تا صبح، بوی دلاویز گیسوی تو، چون گذشته همدم جان من است.

طالب لعل و گهر نیست وگرنه خورشید
همچنان در عمل معدن و کان است که بود

کسی خواستار سنگ قیمتی و گوهر نیست و گرنه خورشید جهانتاب همچون سابق در کار پرورش آن‌ها در معدن و در دل خاک است.

کشته غمزه خود را به زیارت دریاب
زان که بیچاره همان دل‌نگران است که بود

عاشق خود که با تیر عشوه تو از پای درآمده است به دیدنش برو و به سویش بشتاب که آن عاشق بیچاره مانند گذشته دلسوخته و چشم انتظار توست.

رنگ خون دل ما را که نهان می‌داری
همچنان در لب لعل تو عیان است که بود

رنگِ خونِ دلِ ما را که پنهان می‌کردی، همچون گذشته، در لب سرخ فام تو به چشم می‌خورد. یعنی پنهان کردنش بیهوده است و همه می‌دانند که سرخی لب تو از خون دل ماست.

زلف هندوی تو گفتم که دگر ره نزند
سال‌ها رفت و بدان سیرت و سان است که بود

گمان می‌بردم که گیسوان سیاه تو دیگر راهزن دل‌ها نباشد؛ سال‌ها گذشت و همچنان به راه و رسم راهزنی خود باقی است.

حافظا بازنما قصه خونابه چشم
که بر این چشمه همان آب روان است که بود‌

ای حافظ، داستان اشک همچون خون چشم خودت را بازگویی بنما تا بدانند که از چشمه دیدگان تو همان خونابه روان است که پیش از این نیز جاری بود.

تفسیر اول فال

زندگی سرشار از اتفاقات خوب و بد است و به زودی در زندگی تو اتفاقاتی روی می دهد که تو را به آنچه تا کنون خواهان آن بودی ولی به دلایل مختلف به آن دست نیافتی، می رساند. تنها چیزی که تو به آن احتیاج داری صبر و تحمل است، پس صبور باش که پیروزی با توست.

تفسیر دوم فال

مژده باد بر شما که به زودی نتیجه تلاش های خود را خواهید دید، اگرچه در گذشته اشتباهاتی انجام داده اید اما از آن جا که به فکر جبران آن ها بودید و برای دفع ضرر تلاش بسیار نموده اید، به زودی دوران غم و اندوه تمام می شود.

در راه خداوند انفاق کنید و نگران و مشوش نباشید تا در راه رسیدن به مقصود ثابت قدم و پایدار بمانید. مسافرتان گره از کارش باز می شود. به والدین خود بیشتر توجه کنید و نذر خود را ادا سازید.