عواقب وخیم استرس بر روی نوجوانان

یک مطالعه جدید در روانپزشکی بیولوژیکی، علوم اعصاب شناختی و تصویربرداری عصبی از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی (fMRI) برای بررسی اثرات استرس حاد و "بزه دیدگی چندگانه" یا ترومای تکراری بر روی سه شبکه مغزی در نوجوانان استفاده کرده است.

راشیل کاور پژوهشگر اصلی این مطالعه می‌گوید: در حالی که پیامد‌های منفی سلامت به طور جداگانه با قرار گرفتن در معرض سوء استفاده در اوایل زندگی، اختلال در رشد عصبی نوجوانان، و پاسخ‌های شبکه عصبی غیرطبیعی به استرس حاد مرتبط بوده است، هیچ مطالعه قبلی چگونگی ارتباط این عوامل با یکدیگر را بررسی نکرده است. اما مطالعه جدید سعی کرده تا این پازل‌ها را کنار هم بچیند.

۳ شبکه مغزی

پروفسور کاور و همکارانش به دنبال کشف این موضوع بودند که چگونه استرس حاد بر اتصال عملکردی شبکه‌های سه‌گانه مغز اعم از شبکه حالت پیش‌فرض، شبکه برجسته، و شبکه اجرایی مرکزی تأثیر می‌گذارد.

این سه شبکه با هم برای کنترل شناخت، احساسات و تعامل اجتماعی ضروری هستند. فعالیت انحرافی در داخل و بین شبکه‌های سه گانه مدت هاست که با علائم روانی همراه بوده است.

محققان داده‌های عملکردی FC را که قبلاً از ۷۹ کودک ۹ تا ۱۶ ساله جمع‌آوری شده بود، تجزیه و تحلیل کردند که بسیاری از آن‌ها مکررا مورد آزار و اذیت قرار گرفته بودند.

برای اندازه‌گیری اثرات استرس حاد بر اتصال مغز، شرکت‌کنندگان یک کار را در حین انجام اسکن fMRI انجام دادند. در شرایط کنترل، شرکت‌کنندگان مسائل ریاضی را با سرعت خودشان تکمیل کردند و به آن‌ها گفته شد که پاسخ‌هایشان نمره‌گذاری نمی‌شود. در شرایط استرس، شرکت‌کنندگان باید به سرعت مسائل ریاضی را در مدت زمان مشخصی حل می‌کردند و در طول آزمون بازخورد منفی در مورد عملکردشان داده می‌شد.

اتصال عملکردی متغیر

در طول شرایط استرس حاد، شرکت کنندگان ارتباط عملکردی تغییر یافته بین سه شبکه مغز را نشان دادند.

به طور خاص، محققان شاهد افزایش اتصال عملکردی بین شبکه‌های اجرایی پیش‌فرض و مرکزی و کاهش بین شبکه برجسته و دو شبکه دیگر بودند.

محققان فرض می‌کنند که اینسولا، ناحیه‌ای از مغز که با توجه به درون مرتبط است، می‌تواند تغییرات مشاهده شده در اتصال عملکردی را واسطه کند.

محققان همچنین به دنبال بررسی این بودند که پاسخ استرس شبکه عصبی چگونه تحت تأثیر آزار و اذیت‌های چندگانه قرار می‌گیرد، زیرا نوجوانان می‌توانند انواع مختلفی از سوء استفاده از جمله سوء استفاده از جانب والدین، همسالان یا سایر بزرگسالان را تجربه کنند.

با مطالعه سوء استفاده‌های متعدد، محققان می‌توانند اثرات تجمعی احتمالی قرار گرفتن مکرر در معرض آسیب را بر روی مغز مطالعه کنند. نتایج نشان داد که شرکت‌کنندگانی که به طور مکرر مورد سوء استفاده قرار گرفته‌اند، احتمالاً کاهش بیشتری در اتصال عملکردی بین شبکه‌های برجسته، حالت پیش‌فرض و به‌ویژه جزیره نشان می‌دهند.

در مجموع، یافته‌ها نشان می‌دهند که مغز ممکن است با ضربه‌های مکرر سازگار شده باشد تا کمتر بتواند به تجربیات استرس‌زا پاسخ دهد. درک بهتر اثرات رشد عصبی تروما بر مغز به محققان کمک می‌کند تا نتایج روانشناختی حاصل را بهتر بررسی کنند.

پروفسور کامرون کارتر، سردبیر روانپزشکی بیولوژیکی، گفت: این مطالعه نشان می‌دهد که چگونه ترومای تکراری می‌تواند منجر به پاسخ ناسازگاری به استرس حاد در شبکه‌های مهم عملکردی مغز شود. براساس این مطالعه ممکن است استرس‌های زندگی منجر به افزایش آسیب پذیری عصبی در برابر استرس و مسئولیت مرتبط با مشکلات سلامت روان در آینده شود.