هشدار وزیر خارجه درباره تداوم حملات اسرائیل به خاک سوریه

همانطور که میدانیم سازمان ملل و سایر نهادهای بین المللی بخاطر نفوذ آمریکا و سایر کشورهای ثروتمند از اهداف اصلی خود دور و تبدیل به بلندگو و بازوان استعمارگران شده اند . در پنجاه سال اخیر جنگ ها و ظلمهای زیادی توسط چندکشور زورگو در سایر ملل ایجاد شد و متاسفانه سازمان ملل فقط تماشاچی بود و نهایتا. اشغال فلسطین توسط رزیم صهونیستی ، تجاوز و اشغال شوروی به افغانستان ، تجاوز عراق به جمهوری اسلامی ایران ، حمله آمریکا به عراق و افغانستان ، تجاوز هر روزه رزیم صهونیستی به سوریه و سایر کشورهای اطراف ، تجاوزات عربستان به یمن و ....
متاسفانه بعضی از اقدامات سازمان ملل مهر تائید ی شده برای تجاوز و اشغالگری جهت خدمت به مستکبرین .

تجربه را تجربه کردن خطا است یکبار زمان اعلام مقصر شناختن شدن عراق در جنگ تحمیلی علیه ایران نیز دبیر کل سازمان ملل ( خاویر پرز دوکوئیار) با صدای بلند این را اعلام کرد ولی این صحبت شفاهی نه مکتوب موجب شد که تا به هم اکنون ما نتوانیم خسارات جنگ را دریافت کنیم فلذا تو خود بخوان حدیث مفصل از این صحبت شفاهی توصیه ای که دبیر کل می گویند اگر مکتوب کردند درست است والا همه اش هبا ان منصورا است.....

با سلام و احترام بر جنابعالی جناب کارمند ساده ی دوست داشتنی ، هر چه کردم مصدع وقت شریفتان نشوم ، نتوانستم ، چون که از فرمایشتان ، آرامشی را در روح لطیفتان احساس می کنم و به وجود خودم نیز از این آرامشتان همان احساس دست میدهد ، چقدر خوب و پسندیده است داشتن چنین روحیه ای ، ضمناََبیاد یکی از دوستان عزیز و بزرگوارم جناب یکی از 80 میلیون می افتم ، خدای تعالی به ایشان و جنابعالی خیر دنیا و آخرت بدهد و بر عمر و عزتتان بیفزاید . با عرض ادب و احترام ، محمد مهدی اسلامی .

با سلامی دیگر بر جنابعالی ، محبوب وعزیزم ، ضمن تشکر از بابت محبتی که مبذول فرموده و پاسخی ارزنده و سارنده برای این بنده ی حقیر دوستدارتان مرقوم فرموده اید ، کلام قشنگتان ، فرمایش مولی امیرالمؤمنین علیه آلاف التحیة و الثناء را در خاطر زنده می کند که فرمود « کلم الناس علی قدر عقولهم = با مردم باندازه ی عقلشان سخن بگوئید ، آفرین بر جنابعالی ، شاید بد نباشد بخدمت با سعادتتان عرض کنم بنده ی حقیر کسی و عددی نیستم تا اسمم در اولین خط اینترنت دیده شود ، از محضر مبارکتان اجازه میخواهم این نکته را هم در تکمیل فرمایش بسیار شیرین و صادقانه و خالصانه ی جناب شما اضافه کنم ،البته خودتان بهتر از بنده میدانید ، این حقیر را اگر ماعر بنامند بهتر از این است شاعر گویند ، یکی از دوستان در جائی خطاب به حقیر فرموده بودند« فلانی دلت خوشه ها شاعر برره » که این فرمایششان برایم شیرین بود ، از آن بزرگوار تشکر کردم در عین حال نوشتم مطمئناََ قصد تحقیر آن عزیزان برره ای را نداشته اند چون کمی از فرمایششان بوی چنین اهانتی به آن عزیزان هم بمشام می رسید . وبه جناب امیر آقای عزیزمان هم که گاهی در همین وب سایت پارسینه خوب و دوست داشتنی نظر می نویسند ، فرموده بودند ، حالا دیگر دوره ی شعر و شاعری گذشته است ، عرض کرده بودم که « شعر اگر شعر من است باید بیندازید دور __شعر اما از حکیمان هست نور... __ ) منظورم این است که حتما ََ جنابعالی میدانید که قر آن کریم اشعار حکیمانه ای مانند اشعار سعدی و حافظ و دیگر بزرگان ادب را رد نمی کند ، چون این بزرگواران خود، آنچه داشتند را از قرآن کریم گرفته بودند ، حافظ علیه الرحمه می فرماید « عشقت رِسَد به فریاد ار خود به سانِ حافظ__قرآن ز بَر بخوانی در چاردَه روایت»، گرچه خیلی وقت شریفتان را گرفتم و از این بابت شرمنده ام ، لطفاََ اجازه بفرمائیداین نکته را هم عرض کنم با دوست بزرگواری که مانند خودتان کریم النفس و شیرن سخن بود گفت و گوئی داشتیم ،در پایان برای آن عزیز چیزی را نوشتم که دوست دارم همان را در مورد جنابعالی هم بنویسم «هر چه بیشتر همکلامت می شوم __عاشقانه ازپی ات خوش می دوم __لطف حق است شامل حالم شده __گفت و گویت یال و کوپالم شده __پر توانم می کند در علم و دین __گرچه باشد علمش از یونان و چین »، اما شعر حافظ را نیز جداگانه برای احترام به جناب شما در اینجا خواهم آورد . ان شاءالله موفق ، مرید و سربلند باشید . با عرض ادب و ارادت ، دوستدارتان محمد مهدی اسلامی .

اما آن غزل حافظ که قول دادم در اینجا بیاورم :
زان یارِ دلنوازم شُکریست با شکایت_گر نکته دانِ عشقی بشنو تو این حکایت_بی مزد بود و مِنَّت هر خدمتی که کردم_
یا رب مباد کس را مخدومِ بی عنایت_رندانِ تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس_گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت
در زلفِ چون کمندش ای دل مپیچ کانجا_سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت_چشمت به غمزه ما را خون خورد و می‌پسندی_جانا روا نباشد خونریز را حمایت
در این شبِ سیاهم گم گشت راهِ مقصود_از گوشه‌ای برون آی ای کوکبِ هدایت_از هر طرف که رفتم جز وحشتم نَیَفزود
زِنهار از این بیابان وین راهِ بی‌نهایت_ای آفتابِ خوبان می‌جوشد اندرونم
یک ساعتم بِگُنجان در سایهٔ عنایت_این راه را نهایت صورت کجا توان بست؟
کِش صد هزار منزل بیش است در بِدایت_هر چند بردی آبم، روی از دَرَت نَتابم_جور از حبیب خوشتر کز مُدَّعی رعایت

عشقت رِسَد به فریاد ار خود به سانِ حافظ_قرآن ز بَر بخوانی در چاردَه روایت