هنوز هم کسی "کار خیر" می کند؟!

پارسینه - گروه فرهنگی: کار خیر؛ به جرات می توان گفت کسی را نمی توان یافت که با چنین واژه ای آشنا نباشد. ایرانی ها، مردمانی احساساتی هستند و همین احساساتی بودنشان شاید باعث شده همواره برای انجام کارهای خیر و عام المنفعه از یکدیگر پیشی بگیرند. به این احساساتی بودن و روح انسان دوستی، اگر توصیه های دینی را هم برای انجام چنین کارهایی اضافه کنیم، دیگر جای هیچ تعجبی نیست وقتی استقبال مردم را برای انجام کارهای خیر می بینیم.

بازارچه های خیریه ای که گاه و بیگاه به مناسبت های مختلف برپا می شود، همواره مملو از مردمی است که برای گرفتن دستی از همنوعان خود چنان استقبالی از آنها می کنند که هر بار از مرتبه فبل شگفت زده تر می شویم. کنار این کارهای دائمی، یاری کردن مردمی که اسیر و گرفتار بلایای طبیعی چون سیل و زلزله می شوند هم جای خود را دارد.

اما در بین کارهای خیری که انجام می شود و آمار آن از دستمان بیرون رفته است، برخی کارهای خیر کمرنگ تر هستند و شاید هم دلیل آن اطلاعات کم مردم در این زمینه باشد. در روزهایی آخر ماه صفر تقویم یک روز دیگر را هم در خود جای داده بود. روزی قبل تر از این مناسبت ها. بیست و یکم دی ماه که به نام روز وقف نامگذاری شده است.

روزی که با دیدن نام آن روی تقویم ناخودآگاه به یاد مسجدها، مدارس یا بیمارستان های وقف شده می افتیم. یا به یاد مهدیه تهران یا جاهایی که می دانیم وقف شده اند و گاه از سالها قبل، از زمان کودکی با آن آشنا بوده ایم اما آیا اطلاعات دیگری هم از این کار خیری که در دین ما بدان سفارش شده داریم؟

وقف برای بسیاری از افراد تنها به معنای بیمارستان، مسجد یا مدرسه هایی است که عده ای آدم خیر برای این دنیای مردم و آن دنیای خود ساخته و در اختیار خلق خدا قرار داده اند است اما وقف مانند تمام کارهای خیر دامنه ای بس گسترده دارد که شاید اگر خیلی از ما از آن مطلع باشیم،برای انجام این کار خیر اقدام کنیم تا حداقل توشه ای برای آن دنیای خود ذخیره کنیم.

برخلاف تصورات بسیاری از مردم، وقف تنها بخشیدن مدرسه و مسجد و بیمارستان یا زمین برای ساخت آنها نیست. در ایران بیش از 750 نیت وقف یا کار خیر داریم که امسال، چیزی هدود 800 نیت جدید به آن اضافه شد که ارزش ریالی آن در حدود 120 میلیارد تومان است. وقف های جدیدی که از آن به عنوان وقف نوین یاد می شود که در زمینه های بهداشت، محیط زیست، ازدواج، وقف هسته ای و ... است.

در ایران اما 180 هزار موقوفه وجود دارد که این موقوفه ها چیزی بیش از یک میلیون رغبه دارند.

رغبه عبارت از است زیر مجموعه های یک نیت وقف شده مثل مسجدی که وقف شده و چند مغازه هم در کنارش دارد که هر کدام از این مغازه ها یکی از رغبه های آن است که در آمد آنها، در راه مسجد و نیت وقفی استفاده می شود. علاوه برآن اوقاف چیزی حدود یک میلیون و 200 هزار مستاجر دارد.

اما نیت های وقف در کل در ایران بسیار متنوع است که از جمله آن می توان به نیست تهیه علوفه برای حیوانات در راه مانده، شمع برای روشن کردن راه مسافران، تهیه آب شرب، وقف منزل مسکونی برای زوج های جوان که توانایی خرید یا اجاره ندارند و نیت هایی از این قبیل اشاره کرد. نیت های متنوعی که نیاز به داشتن زیاد هم برای بخشیدن ندارد. هرچند که در دین اسلام توصیه می شود حتی زمانی که خیلی هم ندارید، ببخشید. بخشیدنی که باعث افزایش رزق و روزی می شود.

ضمن اینکه پیامبر اسلام (ص) نیز از وقف به عنوان صدقه جاریه یاد کرده و می فرمایند صدقه جاریه یکی از سه چیزی است که بعد از مرگ،باعث حفظ ارتباط شخص با این دنیا می شود. یعنی همان دعای خیری که نصیب شخصی می شود که چیزی در این دنیا از خود به جای گذاشته که سالهای سال بعد از او نیز باعث می شود از او به خیر و نیکی یاد شود.

وقف، یکی از هزاران هزار کار و نیت خیری است که در اسلام توصیه شده و ایرانی ها به انجام آن مبادرت می ورزند اما یکی از معدود کارهای خیر و نیک سفارش شده ای است که به دلیل آنکه مردم اطلاعات کمتری نسبت به آن دارند، کمتر از دیگر کارهای خیر، به انجام آن مبادرت می ورزند.

حال آنکه اگر اطلاعات مردم در این زمینه بیشتر شده و آشنایی آنها با مقوله وقف بیشتر شود، بی شک بر تعداد موقوفه ها افزوده می شود و گره های بیشتری از مردم باز می شود. گره هایی که با باز شدن هر کدام از آنها بی شک توشه ای برای آن دنیای خود ذخیره می کنیم. ضمن اینکه بخشیدن و قدم برداشتن در راه خیر،روح انسان را جلا می دهد.