چرا خودروسازان براي افزايش قيمت ها تلاش مي كنند؟

بازار خبر، با توجه به بررسي هاي صورت گرفته حول صنعت خودرو و صنايع وابسته آن در ميابيم كه در 9 ماهه امسال خودروسازان با توجه به بحران شديد نقدينگي همچنين كاهش توليد دچار ضرر و زيان بسيار هنگفتي شده اند كه اگر سود چندين ساله آنها را تجميع كنيم نمي توانيم زيان اين دروه را جبران كنيم.


بررسي هاي كارشناسي نشان مي دهد علت اصلي اين ضرر ناشي از افزايش شديد قيمت مواد اوليه است .


در دوره ي مذكور قيمت مواد اوليه افزايش قابل تاملي را تجربه كرده است كه در مهمترين اقلام آن مي توان به كالاهاي زير اشاره كرد :

آلومينيوم از 3000 تومان به 9000 تومان، مس از 8500 به 28500 تومان، انواع ورق ها از 700 تومان به 1700 تومان و فولادهاي آلياژي از 900 تومان به 2100 تومان ،‌مواد پليمري از 2000 تومان به 6500 تومان و ... و همچنين افزايش شديد قيمت ارز و عدم پشتيباني بانك مركزي از توليدات داخل منجر به افزايش بسيار زياد قيمت تمام شده محصول نهايي شده است .

در پي اين تاثيرات به نظر مي رسد ، در حال حاضر خودروسازان دو راه را در پيش رو دارند :


1- افزايش قيمت قطعات براي قطعه سازان در نتيجه ادامه توليد
2- عدم افزايش قيمت قطعات و در نتيجه عدم توقف توليد


خودروسازان به اميد آنكه قيمت محصول نهايي همانند قيمت مواد اوليه افزايش پيدا خواهد كرد و همچنين مقابله با تحريم هاي بين المللي روش اول را انتخاب كردند تا به چرخه صنعت قطعه سازي كمك كرده و بازار خودرو دچار تلاطم نگردد ، اما اين در حالي است كه مواد اوليه در بورس كالا عرضه مي گردد و محصول نهايي شامل قيمت گذاري سازمان حمايت است .

پيش بيني ها از بازار خودرو در سال آينده به شدت تاريك و مبهم است ، زيرا تاكنون هيچ باري از دوش اين صنعت برداشته نشده است و از سوي ديگر مراودات بانكي نيز تحت الشعاع شرايط بد اقتصادي اقتصادي قرار گرفته است ، امري كه به تبع آن شركت هاي زيادي به مرز ورشكستگي كشانده مي شوند و دايره 4 ميليون نفري خودروسازان و افراد وابسته به آنها را درگير خود مي كند.

از ياد نبريم در صورت عدم حمايت جدي در ماه هاي باقيمانده توليد خودرو در كشورمان كاملا متوقف خواهد شد و يكي از صنايعي كه از ملاك هاي حركت به سمت توسعه رشد اقتصادي است را از دست داده ايم .