عامل ترور و ناامنی بیشتر در جهان

"دویچه وله" آلمان در تحلیلی نوشت: از سال 2001 آمریکا هواپیماهای بدون سرنشین را به کار می برد. این ابزار به ادعای آمریکایی ها ،برای کشتار هدفمند تروریستها به کار می رود اما همچنان در این گونه حملات غیر نظامیان بسیاری کشته می شوند. استفاده از این جنگ افزار مسائل و بحث های اخلاقی و قانونی بسیاری را به وجود آورده است.

نویسنده در بخش دیگری از این مطلب خاطر نشان کرد: در بین ژانویه 2004 و سپتامبر 2012 کارمندان سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا(سیا)، حداقل 344 عملیات هواپیماهای بدون سرنشین را اجرایی کردند که 52 بار آن تحت ریاست جمهوری بوش و 292 بار آن تحت ریاست جمهوری اوباما بوده است.

در بخش دیگری از این مطلب آمده است که چگونه باید تصمیم گیری شود وقتی که کشتن نیروهای طالبان به احتمال زیاد به مرگ غیر نظامیانی بی گناه منجر می شود؟ به گزارش یکNGO غیر وابسته، تا سپتامبر 2012 تنها در پاکستان بر اثر حملات هواپیماهای بدون سرنشین بین 2.562 تا 3.325 نفر کشته شدند که در بین آنها 474 تا 881 غیر نظامی وجود داشت.

آمارها حاکی از آن است که شمار حملات هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا در سالهای اخیر به شکل واضحی افزایش داشته است. آمریکا در سال 2011 در عراق،افغانستان،پاکستان،یمن،سومالی، لیبی و مکزیک با هواپیماهای بدون سرنشین حملاتی را به منظور کشتار هدفمند تروریستها انجام داده اند. اخیرا نیز درباره این عملیاتها در مالی تصمیم گیری می شود. اما نه تنها،آمریکا،بلکه همچنین رژیم صهیونیستی،انگلیس و روسیه نیز بر این سبک کشتار هدفمند تاکید دارند تا علایق امنیتی خود را پیش ببرند.

"آرمین کریشنان"، از کارشناسان امنیتی در آمریکا در مقاله ای که درباره این گونه ابزار کشتار هدفمند نوشته است تاکید کرده است که هواپیماهای بدون سرنشین انقلابی در کشتار هدفمند ایجاد کرده است. با توجه به پیشرفتهای تکنیکی هواپیماهای بدون سرنشین، این وسیله به ابزاری تبدیل شده که در جنگهای قرن بیست و یکم استفاده از آن ترجیح داده می شود.

حمایت کنندگان از این ابزار جنگی این گونه استدلال می آورند که در مقایسه با جنگهای متعارف این گونه عملیاتها قربانیان کمتری در بین جمعیت غیر نظامی به بار می آورد. به اعتقاد آنها جنگها قانونی تر و اخلاقی تر می شوند زمانی که تنها روی گناهکاران وتروریستها متمرکز شویم.

منتقدان این گونه عملیاتها آن را یک سوءقصد،یک اعدام غیر قانونی یا یک قتل تایید شده از طرف یک دولت ارزیابی می کنند.

کریشنان مسائل حقوقی عملیاتهای هواپیماهای بدون سرنشین را این گونه جمع بندی می کند که افراد در این گونه عملیاتها بدون حضور خودشان و بر اساس مدارک مخفی و طی یک روند مخفیانه به قتل محکوم می شوند.

نویسنده در بخش دیگری از این مطلب خاطر نشان کرد: عاقبت عملیات هواپیماهای بدون سرنشین در یک کشور، ناپایداری و ناامنی های روزافزون و بسیج کردن نیروهای بیشتر برای دشمنی است که در این جنگها با آن مبارزه می شود.

به اعتقاد کریشنان حملات هواپیماهای بدون سرنشین خطر ترور در پاکستان را به شدت افزایش داده است.