صبح و عصر همزمان در مریخ چه شکلی است؟+ عکس

به گزارش ثریا مریخ‌نورد «کنجکاوی» یک عکس پانورامای جدید و خیره‌کننده را ثبت کرده است که تلألو نور صبحگاهی و عصرگاهی را در سیاره سرخ نشان می‌دهد.

کاوشگر کنجکاوی از دوربین‌های ناوبری خود که بر روی بازو‌های رباتیکش نصب هستند برای گرفتن عکس پانوراما از دره «مارکر بند» مریخ استفاده کرده است. یکی از تصاویر ساعت ۹:۲۰ صبح و دیگری در ساعت ۱۵:۴۰ بعد از ظهر به وقت محلی مریخ گرفته شده و سپس دو تصویر با هم ترکیب شده‌اند.

در این تصویر نور آبی در سمت راست نشان‌دهنده صبح است، در حالی که نور زرد در سمت چپ بعد از ظهر مریخ را نشان می‌دهد. این تصویر شبیه تصویر کارت پستالی دیگری است که این کاوشگر در نوامبر ۲۰۲۱ گرفته بود.

داگ الیسون، از مهندسان پروژه کنجکاوی در آزمایشگاه رانش جت ناسا در کالیفرنیا، در این باره گفت: «هرکسی که به پارک ملی رفته باشد می‌داند صحنه صبح متفاوت از بعدازظهر به نظر می‌رسند. عکسبرداری از دو زمان متفاوت در روز سایه‌های تیره متفاوتی ایجاد می‌کند، زیرا نور از دو سمت چپ و راست وارد صحنه می‌شود. ما در این عکس‌ها به نور طبیعی خورشید متکی بودیم.»

آقای الیسون که به عنوان سرپرست تیم اکتشافی دوربین‌های مریخ‌نورد مشغول به کار است، طرح اولیه را برای گرفتن تصاویر پانوراما توسط کنجکاوی آماده ساخت و سپس عکس‌های گرفته‌شده را برای تشکیل یک تصویر موزاییکی جدید پردازش کرد.

عکس‌های گرفته شده توسط دوربین کاوشگر در اصل سیاه و سفید بوده‌اند و رنگ‌ها پس از پردازش توسط یک تیم فنی در آزمایشگاه ناسا به آن اضافه شده‌اند.

در تصویر منتشره، دره مارکر بند در چشم‌انداز دوردست مریخ‌نورد دیده می‌شود، جایی که این کاوشگر پیشتر شواهد غیرمنتظره‌ای از یک دریاچه باستانی را در آن کشف کرده بود.

در این عکس سایه‌ها مشخص‌تر هستند چرا که پانوراما‌ها در فصل زمستان و در دهانه گیل (Gale) گرفته شده‌اند، زمانی که گرد و غبار موجود در هوا در مکانی پایین‌تر و نزدیک‌تر به سطح مریخ قرار دارند.
آقای الیسون در این باره می‌گوید: «وقتی گرد و غبار کم است سایه‌های مریخ واضح‌تر و عمیق‌تر می‌شوند و وقتی گرد و غبار بیشتر است، سایه‌ها محوتر به نظر می‌رسند.»

این کاوشگر که مجهز به چندین آزمایشگاه کوچک و وسائل تصویربرداری دقیق است، با هدف یافتن نشانه‌های حیات در سیاره مریخ در نوامبر ۲۰۱۱ توسط ناسا به فضا پرتاب شد و طبق برنامه در تابستان ۲۰۱۲ در حفره بزرگی به نام دهانه گیل فرود آمد.

«کنجکاوی» سپس سفر خود را از گیل به سمت کوه شارپ (Aeolis Mons) آغاز کرد و برای بیش از ده سال است که به فعالیت در سیاره سرخ و ارسال داده‌ها به زمین می‌پردازد.