فروکاستن مهدویت به اوهام شخصی؛ چاوز رجعت خواهد کرد

پارسینه: محمود احمدی‌نژاد و به طور عام دولت نهم و دهم، همواره در ادبیات و کلماتشان تلاش می‌کردند خود را به گونه‌ای به حضرت ولی عصر ربط دهند. کلمات آغازین همه صحبت‌های رئیس دولت با یاد و نام حضرت آغاز می‌شد و او همواره دعا می‌کرد که از یاران و همراهان حضرت باشد. دعای آغازین و یاد و ذکر امام زمان به خودی خود نه تنها هیچ اشکالی ندارد، بلکه عملی نیکو و پسندیده است و مطابق با سیره بزرگان و علما بوده است. اما وقتی این تأکید بر نام ایشان را کنار دیگر مواضع و سخنان دولتیان بگذاریم، رنگ و بوی دیگری دارد.

از همان نخست برای روی کار آمدن دولت، از نام امام زمان استفاده شد. حضرت به خواب رانندگان تاکسی می‌آمد و امر می‌کرد که به محمود احمدی‌نژاد رأی دهید. وی وقتی در دانشگاه کلمبیا سخنرانی می‌کند، ادعا دارد که امام زمان به کمک وی آمده است و جلسه را مدیریت کرده است. آیت الله مصباح به نقل از دیگری ادعا می‌کند که امام زمان در شب قدر محمود احمدی‌نژاد را دعا می‌کرد. آیت الله احمد جنتی نامه رئیس دولت را به اوباما الهام الهی می‌شمارد. تلاش برای قدسی نشان دادن و ماورائی دانستن دولت نهم و رابطه آن با امام عصر در سال‌های نخست دولت نهم بسیار پررنگ بود، حتی خود محمود احمدی‌نژاد از این جو استفاده می‌کرد و برای خود هاله نور می‌بافت و خود را توانا بر خواندن اذهان دیگران معرفی می‌کرد. این‌گونه القاء می‌شد که همواره دستی از غیب این دولت را می‌راند.

احمدی‌نژاد می‌گفت: من يقين دارم حضرت ولي عصر (عج) اجراي موفق اين طرح را مديريت كرده و هدايت مي‌كنند . عدالت صاحب دارد و صاحب طرح هدفمند شدن يارانه ها كه مبناي آن عدالت است حضرت مهدي (عج) است .

از این دست کلمات آنقدر زیاد است، که مثنوی هفتاد من خواهد شد. در یک کلمه وی را معجزه هزاره سوم نامیدند. سی‌دی معروف ظهور نزدیک است، محصول همین کلمات و توهمات و داستان‌سازی‌ها بود. پیش‌بینیِ پایان داستان قداست تراشیدن و معجزه کردنِ مردی عادی از جنس مردم سخت نبود. نقل از آیت الله جوادی است که گفته است او را چنان بالا خواهند برد که طغیان خواهد کرد .

ورق ناگهان برگشت. دولتی که سایه ولی عصر بر آن بود، رمال و حجتیه‌ای و ... خوانده شد. همه قداست‌های پوشالی پیشین، بر باد رفت و محمود احمدی‌نژاد که روزگاری چند کلمه‌اش در دانشگاه کلمبیا از فتح خرمشهر ارزشمندتر بود، تبدیل به فرزند گستاخی شد که باید تحملش کرد که دورانش تمام شود و تبدیل به بنی‌صدر دیگری نگردد. یکی بچه گرگ می‌پرورید، چو پرورده شد خواجه را بردرید.

اما از سوی احمدی‌نژاد همان کلمات تکرار می‌شود. وی شعار «زنده باد بهار» سر می‌دهد و آن را تعبیر به حضرت صاحب الامر می‌کند. اما دیگر کسی باور ندارد که این شعار تنها تحیتی به محضر حضرت باشد، و آن را سیاسی می‌خوانند.

بهانه این نوشته، کلمات احمدی‌نژاد در پیام تسلیت مرگ هوگو چاوز است. گفته است: «تردید ندارم که او بازخواهد گشت و به همراه همه صالحان و حضرت مسیح (ع) و تنها باقی‌مانده از نسل پاکان، انسان کامل، خواهد آمد و جامعه بشری را در استقرار صلح و عدالت کامل و مهربانی و کمال یاری خواهد کرد.»

در این کلمات، رجعت هوگو چاوز برای یاری قیام امام عصر پیش بینی شده است و با قاطعیت گفته‌است که در این امر تردیدی ندارد. آن‌چه از متون دینی درباره رجعت دانسته شده است، اختصاص داشتن به عده‌ای خاص است که یا در مقامی بسیار والا و متعالی بوده‌اند و یا در جایگاهی بسیار پست. به صرف اینکه فردی خوب باشد و مبارز باشد و ... نمی‌توان ادعای رجعت و بازگشت وی را کرد. اینکه چاوز که بود و زندگی‌اش چگونه گذشت و آیا تنها مبارزه‌اش با استعمار می‌تواند دلیل بر مقام بالایش باشد و ... بحث دیگری است.

پرسش مهم این است که ادعای رجعت و بازگشت هوگو چاوز همراه با امام زمان چه مبنایی دارد؟ مگر این مبنا که فرد در این توهم باشد که شعیب ابن صالح است و می‌تواند باطن و ضمیر دیگران را بخواند؟ آیا محمود احمدی‌نژاد از فرد دیگری این ادعا را شنیده است؟ یا قلمش چنان داغدار بوده که نمی‌دانسته چه می‌نویسد؟ این کلمات چنان بطلانش روشن است که نیازی نیست آن را نقدی دینی و کارشناسی کرد، تنها باید خطرات و تبعات آن را هشدار داد.

اینکه هر اتفاقی می‌افتد آن را به امام زمان نسبت دهیم، یارانه‌ها را امام زمان مدیریت می‌کند، سخنرانی کلمبیا را امام زمان هدایت می‌کند، هوگو چاوز یار امام زمان می‌شود، جز پایین آوردن جایگاه مهدویت چیز دیگری نیست و نتیجه‌اش بی‌اعتبار کردن این آموزه است. روشن است وقتی افراد جامعه مرتب با بازی قرار گرفتن دین و آموزه‌های آن مواجه می‌شوند و می‌بینند که این آموزه‌ها به عنوان ابزاری برای سیاست استفاده می‌شود، نسبت به آن تردید پیدا خواهند کرد. نباید تردید کرد که «تردید ندارم» احمدی‌نژاد، تبعات منفی دینی خواهد داشت.

ظهور کن که به جان آمدیم از تزویر

ز دست منتظرانت خلاص کن ما را