توضیحات لنکرانی درباره جدایی پدر و مادرش

وی در این‌باره تصریح کرد: پدرم قبل از انقلاب در صنعت آلومینیوم فعال بود و با پشتکار و توان فنی خود، کارخانه‌ای راه‌اندازی کرد و قبل انقلاب این صنعت انحصاری بود و شرایطی پیش آمد که وی احساس کرد دیگر نمی‌تواند در ایران زندگی کند؛ لذا سال 1353 به خارج کشور رفت و سال 1355 نیز از ما خواستند که به اتفاق مادر و خواهرم به آمریکا برویم و یک سال آنجا اقامت کردیم اما مادرم گفتند که شرایط از لحاظ فرهنگی مناسب نیست و اذیت می‌شویم. پدرمان به دلیل شرایط انحصار صنعت آلومینیوم در ایران راضی به بازگشت نشد اما گفتند شما آزاد هستید و ما نیز به ایران بازگشتیم. بنابراین طلاق قانونی اتفاق نیفتاد ولی دو مسیر متفاوت ایجاد شد.

لنکرانی ادامه داد: وقتی برخی افراد و رسانه‌ها از مساله پدرم نتیجه نگرفتند، شایعه کردند خانواده ما تشریفاتی است تا به این وسیله مرا تخریب کنند؛ در حالی که ما از خانواده قانعی برخوردار هستیم و این را از نعمات خداوند می‌دانیم. حتی دوباره گفتند چرا با پدر خود ارتباط دارم. برای اولین بار این موضوع را می‌گویم که بعد از وزیر شدن در حاشیه جلسه‌ای حجت‌الاسلام گلپایگانی مرا دیدند و گفتند حالا که وزیر شدی و پدرت نیز خارج از کشور است، خیال نکنید باید مراوده‌ات را قطع کنی بلکه باید رابطه‌ات بیشتر شود و وظیفه دینی حکم به این کار می‌کند لذا بنده بنا بر وظیفه دینی ارتباط با پدرم را حفظ کرده‌ام.

این کاندیدای احتمالی جبهه پایداری افزود: در حالی که خیلی افراد خودشان را برای گرین کارت آمریکا می‌کشند، من در ایران ماندم و با افتخار برد تخصصی خود را دریافت کردم.

وی در خصوص برخی از فضا‌سازی‌های رسانه‌ای درباره مدرک پروفسوری‌اش خاطرنشان کرد: رسیدن به استاد تمامی بعد از 13 سال شق‌القمر نیست.