حسینی:عدالت آموزشی در خدمت به دانش آموزان استثنایی تجلی می‌یابد

سید جواد حسینی روز پنجشنبه در گردهمایی روسای ادارات آموزش و پرورش استثنایی کشور در مشهد افزود: در صورت ارتقای کیفیت در این حوزه به عدالت در این بخش نزدیک شده ایم.

وی ادامه داد: افزایش ضریب نفود کمی و کیفی اقدامات و خدمات آموزشی در حوزه آموزش و پرورش استثنایی از مهمترین اهداف برنامه‌های این سازمان است و برنامه اصلی در آموزش و پرورش استثنایی سند تحول بنیادین و تلاش در جهت تحقق آن است.

معاون وزیر و رئیس سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور گفت: از منظر جهت گیری در آموزش و پرورش هر آنچه لازم است در سند تحول آمده است.

حسینی با بیان اینکه سند تحول آموزش و پرورش دو جوهره اصلی عدالت و کیفیت را با هم و در کنار هم دارد افزود: تعلیم و تربیت تمام ساحتی نیز در راس این دو جوهره قرار گرفته و مد نظر و پیگیری است.

وی ادامه داد: برای تحقق این دو جوهره در لایه‌های نظری، برنامه‌ای، عملیاتی و نهادی باید کار شود که در این زمینه ها نیازمند برنامه ریزی هستیم.

وی افزود: متاسفانه تا کنون در لایه نهادی خیلی کم ورود شده است در حالی که در قالب این لایه باید سایر دستگاه ها و سازمانها دخالت داده شوند تا نقش خودشان را در اجرای سند تحول ایفا کنند.

رئیس سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور با بیان اینکه روح حاکم بر سند تحول، عدالت و کیفیت است افزود: معاونت آموزش استثنایی تنها معاونتی است که باید همه ابعاد ماموریت های آموزش و پرورش را در خود اجرا کند و بار سنگینی بر عهده دارد.

حسینی گفت: علاوه بر این، بار مضاعفی در این سازمان وجود دارد و آن هم این است که وقت گذاشتن برای آموزش و پوشش خدمات دهی به دانش آموزان استثنایی پنج برابر دانش آموزان عادی نیازمند تلاش نیروی انسانی است.

وی ادامه داد: برای اجرای سند تحول بنیادین آموزش و پرورش از دو منظر باید فکرمان را قوی کنیم که یک منظظر ارتقای فرهنگ سازمانی و منظر دیگر ارتقای استانداردهای آموزش و پرورش استثنایی است.

رئیس سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور با اشاره به اهمیت ارتقای فرهنگ سازمانی افزود: پرهیز از بخشی نگری ، جایگزینی تعامل سازمانی به جای تعارض سازمانی، ارتقای شفافیت سازمانی، اجتماعی کردن سازمان آموزش و پرورش استثنایی و نگاه دارایی محور به دارایی های انسانی از جمله شاخص های ارتقای فرهنگ سازمانی است.

حسینی افزود: تمرکز بر مدیریت دانش، برنامه محوری و ایجاد نظام تصمیم گیری و برنامه ریزی سازمانی از دیگر شاخصه‌هاست.

وی ادامه داد: نظام تصمیم گیری و برنامه ریزی سازمانی باید بر دو محور نظام دانش بنیاد و نظام مشارکت محور ایجاد شود و در این راستا نظام تصمیم گیری مبتنی بر شبکه دانش باید راه اندازی شود و صاحبنظران حوزه تربیت و تعلیم استثنایی باید از همه پژوهشهای این حوزه مطلع شوند.

رئیس سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور گفت: در راستای تحقق نظام تصمیم گیری مبتنی بر شبکه دانش به دنبال ایجاد کارگروه کاربست مطالعات ملی و بین المللی آموزش پرورش استثنایی هستیم که به زودی این تصمیم عملیتی می شود.

حسینی ادامه داد: در نظام مشارکت محور نیز باید هدف را با مشارکت همه بخش‌ها و رده‌های سازمانی و جامعه محقق کرد.

وی افزود: اجتماعی کردن آموزش و پرورش استثنایی از ضروریات امروز است بنابر این با تمامی سازمانهای مرتبط با آموزش استثنایی تعاملمان را افزایش می دهیم .

رئیس سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور گفت: وجود ۲۴ هزار همکار و بیش از ۱۵۲ هزار دانش آموز استثنایی را دارایی سازمانی می‌دانیم و نگاهمان در فرهنگ سازمانمان نگاه دارایی محور خواهد بود و در این مسیر به ارزشمندی‌ها و دارایی‌های نیروها و دانش آموزان باید بیش از گذشته توجه کرد تا شاهد تسهیل در پیشبرد امور باشیم.

حسینی افزود: متاسفانه در فرهنگ تاریخی و سیاسی جامعه ایران نگاه پروژه‌ای بر نگاه پروسه‌ای غلبه دارد و در فرهنگ سیاسی، سرمایه تاریخی ضعیفی داریم لذا نگاه انکار بر نگاه اثبات غلبه دارد که باید این روند را تغییر دهیم.

وی ادامه داد: این گسستگی موجب از بین رفتن سرمایه های تاریخی ما می‌شود و راهکار این امر استفاده از تجارب و تمرکز بر داشته های پیشینیان است.

حدود ۱۵۲ هزار دانش‌آموز با فعالیت ۲۴ هزار نیروی آموزشی در سطح کشور زیر پوشش سازمان آموزش و پرورش استثنایی قرار دارند. ۷۴ هزار نفر از این تعداد در "مدارس ویژه استثنایی" و حدود ۵۶ هزار نفر آنها شامل گروههای آسیب‌دیده شنوایی، بینایی، معلولان جسمی حرکتی و افراد دارای مشکلات هیجانی همچون اوتیسم با دریافت خدمات پشتیبانی از آموزش و پرورش استثنایی به صورت تلفیقی در "مدارس عادی" تحصیل می‌کنند.

۸۰۰ مدرسه استثنایی برای دانش‌آموز استثنایی با نیازهای ویژه که در مدارس عادی تحصیل می‌کنند به عنوان پشتیبان به منظور ارایه خدمات ویژه در نظر گرفته‌ شده‌اند. "مدارس پشتیبان" چند مدرسه عادی را زیر تحت پوشش دارند تا معلمان رابط از این مدارس به "مدارس عادی" اعزام شوند.

یکی از موانع عمده در مسیر توسعه "طرح فراگیرسازی" آموزش و پرورش استثنایی کشور مشکلات نگرشی و پذیرش دانش‌آموزان با نیازهای ویژه در مدارس عادی است. به همین منظور گسترش "طرح تلفیقی" نیازمند فراهم کردن الزامهایی همچون مناسب‌سازی فضای آموزشی و ایجاد تسهیلات آموزشی و پرورشی برای دانش‌آموزان استثنایی در مدارس عادی است.