امان الله قرایی مقدم: عدم امکان مرخصی به کارکنان به ضرر کل جامعه خواهد بود

امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس و استاد دانشگاه درباره کارفرمایانی که کارکنانشان را مجاب می‌کنند که در این روز‌های پرالتهاب کرونا در محل کار حاضر شوند گفت: «بررسی این موضوع از دید حقوقی یک رویکرد دارد و از دید اجتماعی رویکردی دیگر. حتی اگر مبانی حقوقی دست کارفرمایان را باز بگذارد، اخلاق چیز دیگری می‌گوید و رعایت نکردنش به ضرر کل جامعه خواهد بود.»

شیوع کرونا سبب شده تا بسیاری از شغل‌ها از روند عادی خود خارج شوند. خیلی‌ها دورکاری می‌کنند و خیلی‌ها شیفتی سرکار حاضر می‌شوند. برخی کارفرمایان اجاز مرخصی بیشتر به کارکنانشن می‌دهند و برخی دیگر سعی می‌کنند تا حد امکان انعطاف به خرج دهند.

اما عده‌ای از کارفرمایان بدون توجه به تمامی خطرات حضور مردم در سطح شهر، هیچ توجیهی را نمی‌پذیرند و از همان روز نخست کارکنان خود را محبور می‌کنند که سرکار حاضر شوند.

امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس و استاد دانشگاه درباره این وضعیت به پارسینه گفت: «بررسی این موضوع از دید حقوقی یک رویکرد دارد و از دید اجتماعی رویکردی دیگر. حتی اگر مبانی حقوقی دست کارفرمایان را باز بگذارد، اخلاق چیز دیگری می‌گوید و رعایت نکردنش به ضرر کل جامعه خواهد بود. شاید قانون دست شما را باز بگذارد، اما جامعه از تک به تک مردم تشکیل می‌شود و در صورتی که مردم در کنار هم نباشند، در بلند مدت آسیب جدی به بافت مدنی کشور زده خواهد شد.»

او ادامه داد: «قابل درک است که کافرما‌ها هم سرمایه گذاری کرده اند و در شرایط فعلی دچار ضرر وزیان مالی بسیاری می‌شوند، اما می‌توان با کمی انعطاف هم از زیان بیشتر جلوگیری کرد و با کارکنان راه آمد.»

قرایی مقدم خاطرنشان کرد: «برخی شغل‌ها که از منزل قابل اجرا هستند. شاید میزان بهره وری کمی افت کند، اما اینطور نیست که به طور کلی مختل شود. برخی شغل‌های دیگر هم این امکان وجود دارد که تعداد نیرو کاسته شود. یعنی کارکنان تقسیم شوند و هر کدام تنها چند روز به سر کار بروند تا حداقل میزان برخوردشان در فضای کاری کمتر شود. اگر هیچ کدام از این‌ها امکان ندارد، می‌توان امکان اخذ مرخصی‌ها را افزایش داد. ضمن اینکه، دولت هم در این زمینه موظف است.»

این جامعه شناس در پایان عنوان کرد: «وقتی دولت خودش ادارات را تعطیل نمی‌کند، دیگر نمی‌توان از نهاد‌های خصوصی انتظار داشت. اما اگر دولت تعطیل کند شرایط متفاوت می‌شود. تعداد مردم هم در سطح شهر کمتر خواهد شد. نمیشود ادارات دولتی کار کنند و از مردم بخواهیم که در خانه بمانند. بدنه یک جامعه، نیازمند از خودگذشتکی، همکاری و بخشندگی در شرایط بحرانی است تا بتواند از پس چنین رویداد‌های بربیاید.»