.svg)
کار بودجه در دولت به پایان رسید
پارسینه: با توجه به شرایط اقتصاد مقاومتی و چالش های احتمالی فراروی کشور نمی‌توان انتظار داشت که نمایندگان در تدوین بودجه دقت و نظارت‌های بایسته را به کار نبندند. خاصه آنکه بیش از پنجاه درصد این بودجه در دولت یازدهم عملیاتی خواهد شد و با توجه به پایان دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، بودجه باید به گونه‌ای تصویب شود که رئیس جمهور بعدی هم بتواند خود را با شرایط بودجه تطبیق دهد.
بیش از دو ماه است که از فرصت قانونی دولت برای ارائه لایحه بودجه به مجلس گذشته است اما تازه خبر رسیده است که دولت کلیات لایحه بودجه را به تصویب کرده است. خبری هر چند از اقدام دیرهنگام دولت خبر می دهد اما به قول معروف «کاچی به از هیچی».
دولت در هیات وزیران عصر روز دوشنبه در جلسه‌ای فوق‌العاده به بررسی احکام لایحه بودجه (تبصره‌ها) سال 92 کل کشور پرداخته و تصویب این بخش از لایحه در دولت به اتمام رسید.
این اقدام دولت که جا داشت پیش از این صورت می‌گرفت در حالی است که پیشتر محمدرضا میرتاج الدینی، در جواب برخی نمایندگان که از تصویب دو دوازدهم لایحه بودجه 92 خبر داده بودند، تاکید کرده بود که مجلس باید وی با تاکید بر این که دولت بودجه را فقط به صورت کامل به مجلس ارائه خواهد داد، گفت: بهتر است مجلس در برخی مواقع خود را با شرایط تطبیق دهد.
و لازم است مجلس شرایط را به گونه ای فراهم کند که بتواند ظرف 45 روز و تا پایان سال جاری بودجه را به تصویب برساند.
این اظهارات معاون رئیس جمهور با واکنش برخی نمایندگان مجلس از جمله جعفر قادری عضو کمیسیون برنامه و بودجه قرار گرفت.
این نماینده شیراز در واکنش به اظهارات میرتاج الدینی، گفت:آقای میرتاج الدینی درجایگاهی قرار نداردکه برای مجلس تعیین تکلیف کند و از لحاظ قانونی دولت موظف به ارائه لایحه بودجه چنددوازدهم است. این که دولت بودجه را با تاخیر به مجلس بفرستد و بعد برای مجلس تعیین تکلیف نیز کند که به چه صورت باید عمل کرد و از زیر بار مسئولیت های خود شانه خالی کند، نشان از روحیه قانون گریزی دولت است.
این «پیغام و پسغام» ها بین دولت و مجلس در حالی است که کمتر از دو ماه تا پایان سال 91 باقی مانده است و با فرض آنکه گفته های میرتاج الدینی، صادق باشد و دولت هفته آینده بودجه را به مجلس ارائه دهد و همچنین با احتساب تعطیلی های رسمی و غیر رسمی! مجلس، کمتر از 30 روز دولت، مجلس و شورای نگهبان فرصت دارند تا بودجه سال 92 را نهایی کنند.
در این آنچه که باید بیش از هر چیز دیگری به آن توجه شود و اکثر نمایندگان و دولت هم به آن معتقد هستند، این است با توجه به شرایط اقتصاد مقاومتی و چالش های احتمالی فراروی کشور نمی‌توان انتظار داشت که نمایندگان در تدوین بودجه دقت و نظارت‌های بایسته را به کار نبندند. خاصه آنکه بیش از پنجاه درصد این بودجه در دولت یازدهم عملیاتی خواهد شد و با توجه به پایان دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، بودجه باید به گونه‌ای تصویب شود که رئیس جمهور بعدی هم بتواند خود را با شرایط بودجه تطبیق دهد.
لذا به توجه به اینکه هم دولت و هم مجلس از یکسو از ضرورت تصویب هر چه زودتر بودجه و ابلاغ آن به دستگاه‌های زیربط مطلع هستند و از سوی دیگر باید تمام تلاش خود را برای جبران کاستی و اشکلات پیش آمده بر اثر تاخیر دولت در ارائه لایحه بودجه به کار بندند به نظر بهتر است که دولت و مجلس یکبار هم که شده کار تصویب و نهایی شدن بودجه را با همکاری بیشتر به سرمنزل مقصود برسانند.
البته لازمه این امر آن است که از یک طرف نمایندگان از بخشی نگری و لابی گری برای افزایش اعتبارات حوزه انتخابیه یا موارد خاص پرهیز کنند و بیش از منافع ملی را بر منافع منطقه‌ای، گروهی و شخصی ترجیح دهند و از طرف دیگر دولت نیز دست از لجبازی برداشته و کلیات، سقف درآمدها و هزینه ها را هر چه سریعتر به مجلس ارائه کند و در این راه به جای تاکید بر ذهنیات خود برنامه‌های بالادستی نظام از جمله برنامه پنج ساله پنجم و سند چشم انداز بیست ساله را مدنظر داشته بشد.
شاید در نگاه اول این تعامل بین مجلس و دولت کمی آرمانی و رویایی به نظر آید ولی در نظام اسلامی که مبنای عمل مسوولین خدمت به مردم محسوب، تاکید بر دغدغه‌های شخصی مسلما رنگ و بویی ندارد و بهتر است مجلس و دولت به جای در تقابل با یکدیگر و کر کری خواندن برای هم رکورد شکنی کنند، کمی هم مسایل و مشکلات کشور و مردم را مورد توجه قرار دهند و اینبار در تعامل و همدلی با یکدیگر سنگ تمام بگذارند و رکورد شکنی کنند، که این شدنی است اگر قصد و نیت الهی باشد.
منبع: تابناک
دولت در هیات وزیران عصر روز دوشنبه در جلسه‌ای فوق‌العاده به بررسی احکام لایحه بودجه (تبصره‌ها) سال 92 کل کشور پرداخته و تصویب این بخش از لایحه در دولت به اتمام رسید.
این اقدام دولت که جا داشت پیش از این صورت می‌گرفت در حالی است که پیشتر محمدرضا میرتاج الدینی، در جواب برخی نمایندگان که از تصویب دو دوازدهم لایحه بودجه 92 خبر داده بودند، تاکید کرده بود که مجلس باید وی با تاکید بر این که دولت بودجه را فقط به صورت کامل به مجلس ارائه خواهد داد، گفت: بهتر است مجلس در برخی مواقع خود را با شرایط تطبیق دهد.
و لازم است مجلس شرایط را به گونه ای فراهم کند که بتواند ظرف 45 روز و تا پایان سال جاری بودجه را به تصویب برساند.
این اظهارات معاون رئیس جمهور با واکنش برخی نمایندگان مجلس از جمله جعفر قادری عضو کمیسیون برنامه و بودجه قرار گرفت.
این نماینده شیراز در واکنش به اظهارات میرتاج الدینی، گفت:آقای میرتاج الدینی درجایگاهی قرار نداردکه برای مجلس تعیین تکلیف کند و از لحاظ قانونی دولت موظف به ارائه لایحه بودجه چنددوازدهم است. این که دولت بودجه را با تاخیر به مجلس بفرستد و بعد برای مجلس تعیین تکلیف نیز کند که به چه صورت باید عمل کرد و از زیر بار مسئولیت های خود شانه خالی کند، نشان از روحیه قانون گریزی دولت است.
این «پیغام و پسغام» ها بین دولت و مجلس در حالی است که کمتر از دو ماه تا پایان سال 91 باقی مانده است و با فرض آنکه گفته های میرتاج الدینی، صادق باشد و دولت هفته آینده بودجه را به مجلس ارائه دهد و همچنین با احتساب تعطیلی های رسمی و غیر رسمی! مجلس، کمتر از 30 روز دولت، مجلس و شورای نگهبان فرصت دارند تا بودجه سال 92 را نهایی کنند.
در این آنچه که باید بیش از هر چیز دیگری به آن توجه شود و اکثر نمایندگان و دولت هم به آن معتقد هستند، این است با توجه به شرایط اقتصاد مقاومتی و چالش های احتمالی فراروی کشور نمی‌توان انتظار داشت که نمایندگان در تدوین بودجه دقت و نظارت‌های بایسته را به کار نبندند. خاصه آنکه بیش از پنجاه درصد این بودجه در دولت یازدهم عملیاتی خواهد شد و با توجه به پایان دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، بودجه باید به گونه‌ای تصویب شود که رئیس جمهور بعدی هم بتواند خود را با شرایط بودجه تطبیق دهد.
لذا به توجه به اینکه هم دولت و هم مجلس از یکسو از ضرورت تصویب هر چه زودتر بودجه و ابلاغ آن به دستگاه‌های زیربط مطلع هستند و از سوی دیگر باید تمام تلاش خود را برای جبران کاستی و اشکلات پیش آمده بر اثر تاخیر دولت در ارائه لایحه بودجه به کار بندند به نظر بهتر است که دولت و مجلس یکبار هم که شده کار تصویب و نهایی شدن بودجه را با همکاری بیشتر به سرمنزل مقصود برسانند.
البته لازمه این امر آن است که از یک طرف نمایندگان از بخشی نگری و لابی گری برای افزایش اعتبارات حوزه انتخابیه یا موارد خاص پرهیز کنند و بیش از منافع ملی را بر منافع منطقه‌ای، گروهی و شخصی ترجیح دهند و از طرف دیگر دولت نیز دست از لجبازی برداشته و کلیات، سقف درآمدها و هزینه ها را هر چه سریعتر به مجلس ارائه کند و در این راه به جای تاکید بر ذهنیات خود برنامه‌های بالادستی نظام از جمله برنامه پنج ساله پنجم و سند چشم انداز بیست ساله را مدنظر داشته بشد.
شاید در نگاه اول این تعامل بین مجلس و دولت کمی آرمانی و رویایی به نظر آید ولی در نظام اسلامی که مبنای عمل مسوولین خدمت به مردم محسوب، تاکید بر دغدغه‌های شخصی مسلما رنگ و بویی ندارد و بهتر است مجلس و دولت به جای در تقابل با یکدیگر و کر کری خواندن برای هم رکورد شکنی کنند، کمی هم مسایل و مشکلات کشور و مردم را مورد توجه قرار دهند و اینبار در تعامل و همدلی با یکدیگر سنگ تمام بگذارند و رکورد شکنی کنند، که این شدنی است اگر قصد و نیت الهی باشد.
منبع: تابناک
ارسال نظر