چرا ساخت مسکن در تهران به چینی ها سپرده شد؟

اقتصادنیوز نوشت: چندی پیش معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران خبر از ساخت مسکن توسط چینی‌ها در تهران داد. موضوعی که واکنش‌های منفی زیادی به همراه داشت،‌ از مخالفت برخی از اعضای شورا تا انتقاد فعالان حوزه ساخت‌وساز مسکن در داخل کشور. در آخرین اظهارنظرها،‌ پژمان جوزی،‌ رئیس انجمن صنعت ساختمان  در واکنش به ساخت مسکن از سوی چینی‌ها و همچنین طرح ادعای ساخت مسکن 25 متری گفت که‌ ما در حوزه صنعت ساختمان چه از نظر دانش فنی و چه تجهیزات و امکانات در کشور هیچ کمبودی نداریم و اگر این روزها خبرهایی درباره مسکن چینی یا 25 متری می‌شنویم،‌ فقط به دلیل مسائل و مشکلات مالی است.

او ادامه داده که‌ من به دولت و قوه مقننه می‌گویم که همه امکاناتی که در اختیار بنگاه‌های چینی قرار می‌دهید را در اختیار ما بگذارید و با فهم مناسب از زندگی ایرانی، به آنها مسکن درخور تحویل می‌دهیم. اینکه چینی‌ها بیایند در ایران و منابع در اختیار بگیرند و مسکنی بسازند که کنترل آن در اختیار مهندسان ایرانی نباشد، برای کشور ارزش‌افزوده‌ای ندارد. این موضوع شائبه واردات مسکن را مطرح می‌کند. ما درباره واردات تمام کالاهایی که مشابه آن در کشور وجود دارد،‌ مخالفت می‌کنیم اما درباره مسکن،‌ درحال باز کردن کانال هستیم،‌ آن هم وقتی که بیشترین اشتغال کشور از طریق صنعت ساختمان‌سازی تامین می‌شود. بخش خصوصی در این زمینه ظرفیت خوبی دارد و حاضریم طرح‌های خود را به دولت ارائه دهیم.

این سازنده منتخب همچنین درباره پیشنهاد ساخت مسکن 25 متری نیز گفت که؛ در فرهنگ ما،‌ رفت‌وآمد با اقوام و حضور پدر و مادر و خواهر و برادر در خانه‌های‌مان یک ضرورت محسوب می‌شود و در نتیجه ضرورت دارد که مسکن متناسب ایجاد کنیم،‌ اما چرا بحث مسکن 25 متری مطرح می‌شود،‌ زیرا کمبود عرضه داریم،‌ اما نه اینکه کیفیت را فدای کمیت کنیم،‌ بلکه حتماً باید مسکن متناسب با مردمان ما ایجاد شود.

او ادامه داد: صنعتِ ساختمان، محکمه و دادگاه باید آخرین گام در حل مشکلاتِ همکارانِ این صنعت باشد و این امر تنها در زیر سایه یک نهاد صنفی سالم، معتمد و به دور از رانت در جهت احتضان و حل مشکلات محقق می شود.

در گذشته نهاد صنفی کارفرمایی، کارآمد و جامع نگر و دارای حمایت اکثریت صنعت ساختمان وجود نداشته است تا مرز میان سازندگان واقعی و دلسوز این صنعت، با دیگر بازیگران غیرصادق رانتی را معین کند که دست بر قضا همین کارآفرینان و سازندگان واقعی، با پرداختِ مالیاتهای حقه، نقش خود را در توسعه و ‌آبادانی کشور داشتهاند اما در سکوت و به دور از هیاهو.

 او در بخش دیگری از سخنانش با تاکید براین که میزان رشد صنعت ساختمان اگر در گذشته با افت و خیز مواجه بوده اما در دهه های اخیر، توسعه این صنعت قابل توجه و کماکان جای بالندگی  دارد گفت :  این صنعت هم اینک به یکی از پلتفرمهای جذب سرمایه گذاری خارجی تبدیل شده که نمونه های موفقِ منطقهایی فراوان دارد. برای نیل به این هدف مهم، حمایتهای زیرساختی دولت و ساماندهی سرمایه گذاری داخلی در صنعت ساختمان، پیشنیازهای اساسی به شمار می آید.

به گفته او تا آسمانخراش‌ها، تا سالنهای فرهنگی و تالارهای باشکوه هنری، همگی با رشد خارق العاده، اما قابل پیشبینی، مواجه شده است.صنعت ساختمان بطور مستقیم حدود 5 درصد از کل تولید ناخالص کشور را تشکیل داده و هرگاه رشد ساخت و ساز افزایش داشته، اشتغالزایی نیز بطور محسوسی رشد پیدا کرده است.