حاشیه جدید تلویزیون پس از پخش صحنه مستهجن یک فیلم
پارسینه: گزارش یکی از بخشهای خبری صداوسیما همانند صحنههای نامتعارفی که چندی قبل از تلویزیون کیش پخش شد، این روزها مدام در فضای مجازی دست به دست میشود.
گزارشگران شبکه خبر با دو میکروفن به یکباره به سمت خانمی میروند که از چسب بینیاش میتوان فهمید تازگی عمل کرده است و بیمقدمه پرسشهایی را مطرح میکنند، «دیدید کسانی هستند که عملهای مختلفی از لب و بینی و گونه انجام میدهند. الان از صورت گذشته و به اعضای بدن رسیده است؟ دقیقا الان خودمم برای اعضای بدن میخوام! کجا؟ نمیشه که گفت!». مصاحبهشونده هم خوب از خجالتشان درمیآید و صریح آنچه به ذهنش میرسد را مطرح میکند و دیالوگها هم همان طور از یک شبکه خبری بینالمللی پخش میشود.
اما اینکه چطور میشود تلویزیونی که گاه کیلومترها از زندگی مردم خود فاصله میگیرد و به واسطه چنین عملکردی نقدهای بسیاری را هم به جان میخرد، یکدفعه اینچنین به حریم شخصی آدمها وارد میشود و مسائل ریز و درشت خصوصی آنها را افشا میکند، تناقضی خندهدار و در عین نگرانکننده است.
در همین ارتباط، حسین امامی، مدرس دانشگاه معتقد است: «شاهد انواع نقض حریم خصوصی در صداوسیما هستیم. همین که صداوسیما با دوربین باز به سراغ یک شهروند برود و با او گفتگو کند خود یک نقض حریم خصوصی است. مگر اینکه قبل از مصاحبه با آنها هماهنگ شده باشد که آیا اجازه مصاحبه دارند یا نه. این امر در بحث اخلاق حرفهای خبرنگاری مذموم است.»
امامی اعتقاد دارد، پرسیدن از احوالات و حریم خصوصی یک فرد آن هم در مورد یک ناهنجاری در جامعه و انتشار از طریق یک رسانه جمعی، نه تنها مشکلی را برطرف نخواهد کرد، بلکه خود ضدتبلیغ است؛ به گونهای که میتواند اقدامی ناشایست ترویج پیدا کند؛ بنابراین تلویزیون بدون اینکه از آسیبهای این گزارش با خبر باشد، بیشتر نسبت به تبلیغ نادرست یک موضوع اقدام کرده است.
این کارشناس رسانه میافزاید: «اگر این برنامه را در شبکه سلامت سیما تهیه میکردند نه در قالب گزارش خبری کوتاه، بلکه برنامهای همراه با تحلیل و مصاحبه با کارشناسان در یک برنامه حداقل یک ساعته شاید به موضوع بهتر پرداخته میشد. حتی اینکه صدای افراد داوطلب پخش میشد و نه چهرههای آنان. برای موضوعاتی این چنین، این کار بخش خبر نیست که بخواهد موضوعاتی از این دست را بشکافد چرا که میتواند اثر معکوس بر جامعه بگذارد.»
اما اینکه چطور میشود تلویزیونی که گاه کیلومترها از زندگی مردم خود فاصله میگیرد و به واسطه چنین عملکردی نقدهای بسیاری را هم به جان میخرد، یکدفعه اینچنین به حریم شخصی آدمها وارد میشود و مسائل ریز و درشت خصوصی آنها را افشا میکند، تناقضی خندهدار و در عین نگرانکننده است.
در همین ارتباط، حسین امامی، مدرس دانشگاه معتقد است: «شاهد انواع نقض حریم خصوصی در صداوسیما هستیم. همین که صداوسیما با دوربین باز به سراغ یک شهروند برود و با او گفتگو کند خود یک نقض حریم خصوصی است. مگر اینکه قبل از مصاحبه با آنها هماهنگ شده باشد که آیا اجازه مصاحبه دارند یا نه. این امر در بحث اخلاق حرفهای خبرنگاری مذموم است.»
امامی اعتقاد دارد، پرسیدن از احوالات و حریم خصوصی یک فرد آن هم در مورد یک ناهنجاری در جامعه و انتشار از طریق یک رسانه جمعی، نه تنها مشکلی را برطرف نخواهد کرد، بلکه خود ضدتبلیغ است؛ به گونهای که میتواند اقدامی ناشایست ترویج پیدا کند؛ بنابراین تلویزیون بدون اینکه از آسیبهای این گزارش با خبر باشد، بیشتر نسبت به تبلیغ نادرست یک موضوع اقدام کرده است.
این کارشناس رسانه میافزاید: «اگر این برنامه را در شبکه سلامت سیما تهیه میکردند نه در قالب گزارش خبری کوتاه، بلکه برنامهای همراه با تحلیل و مصاحبه با کارشناسان در یک برنامه حداقل یک ساعته شاید به موضوع بهتر پرداخته میشد. حتی اینکه صدای افراد داوطلب پخش میشد و نه چهرههای آنان. برای موضوعاتی این چنین، این کار بخش خبر نیست که بخواهد موضوعاتی از این دست را بشکافد چرا که میتواند اثر معکوس بر جامعه بگذارد.»
منبع:
خبرگزاری ایسنا
جکی جان هم در فیلم اخیرش گیر یکی از همین نافیلمبردارها افتاد که این افتضاح ببار اومد... حریم خصوصی رو باید رعایت کرد