رنج و درد کودکان خیابانی تسکین می یابد؟

پارسینه-گروه اجتماعی: قصه پر درد کودکانی که از سر فقر و درماندگی کودکی نمی کنند، داستان پر از قصه ای است که این روزها همه از آن عادی می گذرند چرا که کلان شهرهای کشور پر است از کودکانی که در کوچه و خیابان تقاضای فروش یک آدامس یا فال یا یک شاخه گل دارند و مردم هم گاهی بی تفاوت و گاهی با خشونت از کنار انها می گذرند.

با گشتی در خیابان های تهران، حضور کودکان زیر سن قانونی کار، بسیار ملموس است و متاسفانه این قضیه مختص شهر تهران نیست.

حضور کودکان کار ، در سرمای زمستان و گرمای تابستان در خیابان‌ها، طی سال‌های اخیر در بیشتر نقاط کشور روبه گسترش است و این یکی از معضلات اساسی اجتماعی است که جامعه ما هم‌ اینک با آن روبه ‌رو است وآنطور که پیداست، در صورت عدم پیشگیری و مهار این پدیده، به فاجعه اجتماعی بدل خواهد شد.

از سوی دیگر با زیاد شدن تعداد این کودکان هر روز آمارهای نگران کننده ای از مورد آزار و اذیت قرار گرفتن آنها رسانه ای می شود.

بر طبق یک پژوهش میدانی بر روی 585 کودک کار خیابانی در گروه سنی 6 تا 18 سال که به منظور اطلاع از وضعیت زندگی این کودکان صورت گرفته است نشان می دهد 50 درصد این کودکان توسط صاحبان کار خود مورد آزار قرار گرفته اند.

پیش از این یک گزارش رسمی نشان می داد که ۴۱ درصد از کودکان کار مورد بررسی بهزیستی، مورد کودک آزار قرار گرفته بودند که ۱۰ درصد آزار این کودکان به صورت جنسی بوده است.

در این میان، آمارهای جدید منتشر شده وزارت بهداشت می‌گوید میزان ابتلا به ایدز در کودکان کار و خیابانی، 45 برابر سایر افراد جامعه است و این می‌تواند زنگ خطر جدی باشد.

بر اساس همین آمار ، 72 درصد این کودکان عنوان داشته‌اند که دوستانشان سوء مصرف مواد مخدر داشته‌اند و این نشان می‌دهد که این کودکان با مواد مخدر آشنا هستند.

همچنین ، پژوهش تازه که درمورد بررسی وضعیت کودکان خیابانی انجام شده نشان می‌دهد که 9/30درصد کودکان خیابانی 6‌تا 11 سال و 9‌درصد نیز زیر 6 سال سن دارند و تعداد کودکان خیابانی غیرایرانی در استان‌های تهران، فارس، خراسان‌رضوی، بوشهر و اصفهان بیشتر از استان‌های دیگر است و همچنین 30‌درصد کودکان خیابانی به مدرسه نمی‌روند.

پديده كودكان و نوجوانان خياباني با جمعيت حدود 100 ميليوني خود در جهان ابعاد و چهره‌هاي گوناگوني دارد كه هر يك از وضعيت‌ها متأثر از شرايط اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي داخلي كشورها و نيز شرايط بين‌المللي است اما، متاسفانه هیچ اقدام موثری در این باره انجام نشده است.

كودكان خياباني به‌دليل قرارگرفتن در معرض انواع آسیب‌های اجتماعي، نيازمند حمايت‌هايي هستند تا خود در آينده وارد اين چرخه نشوند در اين راستا شناخت آخرين وضعيت اين گروه در سطح كشور و معرفي رويكردهاي توانمندسازي، لازمه انجام برنامه‌ریزی‌های بهينه است.
مطالعات انجام‌شده همچنین نشان می‌دهد بیشترین تعداد کودکان خیابانی را پسران تشکیل می‌دهند و همچنین بررسی اولیه وضعیت تابعیت مراجعان نشان می‌دهد که  کودکان ایرانی 1/75‌درصد کودکان خیابانی را تشکیل می‌دهند.

به این ترتیب وجود کودکانی که غیر ایرانی هستند و در خیابان های ایران کار می کنند کمتر محسوس است.

گفتنی است، در ایران به دلیل غیرقانونی بودن کار کودکان و نیز اشتغال آنها در کارگاه‌ها که جزو مشاغل تعریف شده به حساب نمی‌آیند و هنوز نه مسئولین بهزیستی و نه وزارت کار فکری اساسی برای این کودکان نکرده اند و همواره از زیر بار مسئولیت این کودکان که به جای کودکی کردن رنج می کشند، شانه خالی کرده اند .

به این ترتیب است که این کودکان همچنان کودکی نمی کنند اما کسی به فکر نیست و باید دید در دولت اعتدال پاره ای برای بهبود زندگی این کودکان اندیشیده خواهد شد یا خیر؟