انباشت خطرناک آلودگی هوا در ۳ منطقه تهران

در حال حاضر آلاینده ذرات معلق به آلاینده بحرانی شهر تهران تبدیل شده و آثار زیان‌بار آن بر سلامتی به مراتب از سایر آلاینده‌های گازی بیشتر است و بررسی کلیه ابعاد مرتبط با شناسایی این آلاینده و روش‌های کنترل و کاهش آن امری لازم و ضروری به نظر می‌رسد.

حسین حسنخانی کارشناس واحد راهبری و نگهداری شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در این باره گفت: طرح اندازه‌گیری توزیع ذرات آلاینده شهر تهران به تازگی در این زمینه توسط شرکت به اجرا درآمده است. نتایج این طرح نشان داد ایستگاه‌های واقع در مناطق ۳، ۹ و ۱۸ بیشترین میزان غلظت ذرات معلق کمتر از ۱۰ میکرون را به خود اختصاص دادند. ایستگاه‌های واقع در این مناطق دارای معابر پرترافیکی هستند. در این ایستگاه‌ها همچنین میزان غلظت ذرات با قطر بین ۳.۵ تا ۵.۵ میکرون بیشتر دیده شده که این امر موید آلودگی ناشی از ترافیک در این مناطق است.

با بررسی میزان قطر ذرات و ارزیابی میزان نفوذ آن در ریه‌ها مشخص شد این ذرات به دلیل اندازه کم خود به سختی می‌توانند به عمق ریه نفوذ کنند اما به محض رسیدن به آن ناحیه با راندمان بسیار بالایی نشست یافته و به راحتی از دیواره غشای ریه عبور خواهند کرد. لذا وجود مقادیر زیادی از غبار در این محدوده در هوای شهر تهران، هشداری بر افزایش بیماری‌های قلبی و تنفسی در تهران خواهد بود.

در این طرح ۱۵ ایستگاه شرکت کنترل کیفیت هوا با پراکندگی و کاربری مختلف در سطح شهر در نظر گرفته شد. طول پروژه شش ماه بوده و در هر نقطه ۲۴ ساعت نمونه‌برداری انجام شد. در این طرح از دستگاه نمونه بردار آبشاری استفاده شده که وظیفه تعیین و جداسازی ذرات معلق را در سایزهای مختلف کمتر از ۱۰ میکرون دارد.

این دستگاه به روش آبشاری ذرات را در هر طبقه به صورت پله پله جداسازی می‌کند. با توجه به اطلاعات به دست آمده از نتایج این پروژه تغییرات توزیع ذرات در طول یکسال، میزان نفوذ ذرات به داخل ریه، تعیین نقاط دارای ریسک بالای آلودگی و نقش نقاط پرتردد ترافیکی در مقدار آلایندگی و توزیع ذرات معلق مورد بررسی واقع شد.

بر اساس گزارش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، از نظر استاندارد بهداشتی، اثبات شده که ذرات معلق با قطر کمتر از ۱۰ میکرون و ذرات معلق با قطر کمتر از ۲.۵ میکرون به دلیل نفوذ در سیستم تحتانی تنفسی و اختلاط با خون می‌تواند مشکلات عدیده‌ای را برای سلامتی به همراه داشته باشد. بیماری هایی مانند عفونت بخش های فوقانی دستگاه تنفسی، پنومونیا، التهاب ریوی، تاثیرات سرطانی، برونشیت، تنگی نفس، اختلالات قلبی، تاثیرات سو بر قفسه صدری و تاثیر بر مکانیسم های دفاعی و تصفیه ای از عمده ترین عوارض ذرات معلق بر انسان است.