زمان تشییع پیکر آیت الله مجتبی تهرانی

روح ملکوتی از قفس آزاد شد و به معبود و محبوبش پیوست و با فقدانش حسرت دیدارش به چشمان دل دادگان و شیفتگانش باقی ماند. خوش به سعادتش که همگان حسرت راهش و حزن هجرش را بدل دارند. خوشا بحالش که با عزت و با سعادت نزد اربابش حسین و عباس شتافت . حالا من حقیر ناچیز بدحال ضعیف که هرزگاهی از محضرش بهره می بردم احساس تنهایی تنهایی می کنم . ای کاش به غلامیش در می آمدم و هرروز چهره پرشفقش را زیارت می کردم . او رفت و من خیلی احساس حقارت بیشتر می کنم . برای او ناراحت نیستم که همواره با عزت و کمال و سعادت زیست و به دیار ابدی نزد رسول خدا رهسپار شد لکن برای خودم ناراحتم که دیگر او را نمی بینم و آرامشی که از او می گرفتم دیگر نمی گیرم. من محروم شدم من یتیم شدم من ذلیل بودم و ذلیل تر شدم . خدایا روح پر فتوحش را همواره دعا گوی همه انسانهای وارسته و شیفتگانش بنما.