ایران ضعیف ترین کشور در مواجهه با سگ گردانی/ کدام کشور بهشت سگ گردان ها است؟
بر خلاف باورهای ما ایران بهشتی برای سگ گردان ها است و هیچ کجای جهان به اندازه کشورما در این مورد بی قانون نیست.
مجید سلطانی- به گزارش پارسینه، سگ داشتن یا سگ گردانی در بین جوامع بشری امروز به دلایل مختلف رو به افزایش است. عامل اصلی شاید عدم ازدواج و نداشتن فرزند در جامعه امروزی است و البته در برخی از فرهنگ ها سگ نقش یکی از اعضای خانواده را دارد ولی در تمام این موارد و در هر کجای جهان، سگ گردانی در خیابان قوانین به شدت سفت و سختی دارد که به برخی از آنها می پردازیم.
کشور ملکه با کسی شوخی ندارد
بریتانیاییها بیشک عاشق سگها هستند، با بیش از ۱۳ میلیون سگ در بریتانیا و تقریباً ۳۴٪ از خانوارهای بریتانیا که حداقل یک دوست دارند. این بدان معناست که تقاضای زیادی برای خدمات حرفهای پیادهروی سگ در سراسر بریتانیا وجود دارد.
به عنوان یک پیادهروی سگ حرفهای، مهم است که با هرگونه قوانین و مقررات پیادهروی سگ که ممکن است بر کسب و کار شما تأثیر بگذارد، در انگلستان آشنا شوید.
قانون محیط زیست و محلههای تمیز 2005: شما ممکن است تا 1000 پوند جریمه شوید اگر: مدفوع سگ را جمع نکنید، سگ را با قلاده نگه ندارید یا تنها زمانی که به شما گفته میشود، قلاده بزنید، یا به سگ اجازه دهید وارد زمینی شود که ورود سگها به آن ممنوع است.
دستور کنترل سگها 1992: همه سگها در مکانهای عمومی باید گردنبندی با نام و نشانی صاحب آنها بر روی یک برچسب داشته باشند.
قانون سگهای خطرناک 1991: این قانون شما را منع میکند که سگ با نژاد خطرناکی مانند رت وایلر یا پیت بول در یک مکان عمومی به طور خطرناکی خارج از کنترل باشد. پارس کردن یا پریدن سگ به سمت یک شخص یا کودک میتواند منجر به شکایت شود، بنابراین مهم است که سگها همیشه تحت کنترل باشند.
قانون ترافیک جاده 1988: سگها باید در تمام مواقع در جادهها با قلاده باشند. اگر سگی که شما در حال پیادهروی با آن هستید در یک حادثه رانندگی مجروح شود، وظیفه راننده است که متوقف شود و مدارک خود را به شما بدهد و برای خسارت اقدام کند.
قانون حفاظت از دامها در برابر سگها 1953: اگر سگی در هر زمینی که کشاورزی انجام میشود، دامها را اذیت کند، صاحب سگ، و اگر در اختیار شخصی غیر از صاحبش باشد، آن شخص نیز به موجب این قانون مرتکب جرم شده است.
قانون سگها 1871: این یک تخلف است اگر سگ خطرناک باشد و تحت کنترل مناسب قرار نگیرد، که معمولاً به معنای نبودن در قلاده یا عدم استفاده از پوزهبند است. این قانون در هر مکانی که حادثهای رخ دهد، اعمال میشود.
سگ گردانی در ینگه دنیا
در امریکا هم قوانین سفت و سختی برای داشتن سگ و سگ گردانی وجود دارد و بر خلاف بسیاری از ما در ایران، نگه داشتن سگ کار راحتی نیست و هر خانواده امریکایی تن به داشتن سگ نمی دهد به دلیل قوانین دشواری که در زیر مشاهده خواهید کرد:
استفاده از تجهیزات مناسب هنگام پیادهروی با سگتان اهمیت زیادی دارد.همیشه باید از قلاده هنگام پیادهروی با سگ استفاده کنید. قلادهای محکم انتخاب کنید تا در صورت جویدن سگتان، مقاوم باشد. قلاده را در اندازه کوتاهتری، حدود ۳-۴ فوت طول، نگهدارید تا به سگتان اجازه دهید به راحتی بو بکشد و در عین حال نزدیک به خود نگهدارید تا در صورت بروز وضعیتهای اضطراری، بتوانید کنترل بهتری داشته باشید.
از قلادههای قابل جمع شدن یا متری استفاده نکنید. به عنوان پیادهروی سگهای حرفهای، میدانیم که کنترل سگ در تعاملات اجتماعی یا حفظ ایمنی آنها در صورت وجود ماشینها، خطرات خیابانی یا سگهای تهاجمی در اطراف، چقدر دشوار است.
علاوه بر مزایای ایمنی زیاد، بسیاری از مکانها قوانینی در مورد استفاده از قلاده سگ در تمام مواقع دارند، مگر در منطقههای مخصوص آزاد کردن سگها در پارکها یا محوطههای مخصوص سگها.
استفاده از هارنس (قلاده بدن) نیز ضروری است. انواع مختلفی از هارنسها وجود دارد که میتوان از آنها استفاده کرد. برخی برای سگهایی که زیاد کشیده میشوند مناسب هستند، برخی دیگر برای سگهای با پاهای کوتاه یا سینههای پهن طراحی شدهاند.
همیشه آماده باشید! خوراکیهای سگ، کیسههای مدفوع، آب و یک کاسه برای سگتان را همراه داشته باشید.
رفتار همه سگها دوستانه نیست! همچنین بدیهی است که همه افراد نیز عاشق سگها نیستند. همیشه از صاحبان سگها بپرسید که آیا سگشان آرام است و آیا سگ شما مجاز به آشنایی یا اصطلاحا سلام دادن است. برخی سگها ممکن است نسبت به قلاده واکنش نشان دهند، عصبی یا ترسو باشند، بنابراین با احتیاط نزدیک شوید.
آموزش پیادهروی با قلاده به تولهسگ شما اهمیت دارد تا آنها به سمت مردم یا سگهای دیگر کشیده نشوند یا بر روی آنها نپرند. هنگامی که وضعیت به نظر نامطلوب میرسد، با توجه به آن عمل کنید.
تعاملات بین مردم و سگها را کوتاه انجام دهید و سعی در اصرار ارتباط انسان با سگ نداشته باشید
همیشه مدفوع سگ را جمع کنید و آن را در سطلهای زباله مناسب بیندازید. هرگز مدفوع را روی زمین رها نکنید زیرا این مسئله خطر بهداشتی برای مردم و محیط زیست است و میتواند بیماریها را پخش کند. از انداختن کیسههای مدفوع در سطلهای زباله خصوصی یا سطلهای بازیافت خودداری کنید.
هرگز اجازه ندهید سگ شما بر روی گلها، دوچرخهها، وسایل نقلیه، ساختمانها و غیره ادرار کند. احترام به املاک و داراییهای همسایگان یک ملاحظه و احترام عمومی است.
اجازه ندهید سگ شما روی چمن همسایه راه برود
تمام پیادهرو را اشغال نکنید! وقتی میتوانید، به کنار بروید و فضایی برای عبور دیگران و سگهایشان فراهم کنید. به افراد دیگر که دارای کودکان کوچک هستند و نمیدانند چگونه به طور ایمن به سگها نزدیک شوند، توجه داشته باشید. همچنین به یاد داشته باشید که دیگران ممکن است در حال آموزش سگهایشان باشند یا سعی کنند سگهایشان را از واکنشهای ناخواسته حفظ کنند.
در فرانسه با سگ ها خیلی خوب نیستند
در کشور شعر ، همه حرف ها با واقعیت فرق دارد و به شدت در همه موارد سختگیر هستند و سگ داشتن از همه موارد سخت تر است.
شما باید سگ خود را با قلاده نگهدارید اگر که سگتان تهدیدی برای مردم یا حیوانات دیگر باشد. شما مسئول هر گونه خسارتی هستید که سگتان ممکن است به مردم یا حیوانات دیگر وارد کند.
قوانین بهداشتی بخشها به طور کلی تعیین میکنند که سگها فقط در خیابانهای عمومی در مناطق شهری مجاز به رفت و آمد هستند اگر با قلاده نگهداشته شوند.
در پارکهای ملی، ناظر پارک ممکن است ورود سگها با قلاده را به برخی مناطق ممنوع کند. با این حال، سگهای راهنما برای افراد نابینا یا سگهای کمکرسان برای افراد معلول ممکن است در برخی مناطق پارک مجاز باشند. این محدودیتها در ورودی پارک و در وبسایت پارک منتشر میشود.
در جنگلها و مراتع، پیادهروی سگها با قلاده خارج از مسیرهای جنگلی در دوره زمانی از ۱۵ آوریل تا ۳۰ ژوئن ممنوع است.
اجازه داده نمیشود که سگ خود را در زمینهای زراعی یا غیر زراعی، مراتع، تاکستانها، باغها، جنگلها و در باتلاقها و در حاشیههای آبراهها، برکهها و دریاچهها رها کنید.
هدف از این ممنوعیتها جلوگیری از تخریب پرندگان و گونههای شکار و ترویج بازسازی آنها است.
امارات روی خوش به سگ بازها نمی دهد
پیادهروی سگها بدون قلاده در دبی غیرقانونی است و نژادهای بزرگ باید در مکانهای عمومی با دهانبند (ماز) باشند. در دبی مناطق دوستدار سگ وجود دارد که میتوانید سگ خود را در آنجا ورزش دهید، اما شما موظف هستید سگ خود را همیشه با قلاده نگهدارید وگرنه باید آماده پرداخت جریمهای به مبلغ ۲۰۰ درهم برای اولین تخلف و مبلغ بیشتری در صورت تکرار باشید.
آوردن سگ به دبی نیازمند رعایت الزامات خاصی است تا از سلامت سگ و جامعه اطمینان حاصل شود.
اولاً، سگها باید دارای گواهی واکسن هاری معتبر باشند که حداقل ۲۱ روز و حداکثر ۱۲ ماه از تاریخ صدور آن گذشته باشد. واکسنهای دیگر مانند دیستمپر، پارووویروس، هپاتیت، لپتوسپیروز و پاراینفلوانزا نیز توصیه میشود.
ثانیاً، سگها باید مجوز واردات و گواهی سلامت صادراتی از کشور مبدأ داشته باشند که این مدارک باید قبل از ورود به دبی تهیه شده باشند.
سگها ممکن است پس از ورود به دبی دوره قرنطینه را بگذرانند که مدت زمان آن بستگی به کشور مبدأ سگ و وضعیت واکسیناسیون آن دارد. با رعایت این الزامات، صاحبان سگ میتوانند از سلامت و ایمنی دوست پشمالوی خود اطمینان حاصل کرده و همچنین با مقررات محلی همخوانی داشته باشند.
۱- مهم است که فرایند واردات را از مدتها قبل از تاریخهای سفر برنامهریزی شده خود آغاز کنید، زیرا این فرایند ممکن است چندین هفته یا حتی ماهها طول بکشد.
۲ـ الزامات را بررسی کنید:
مطمئن شوید که الزامات واردات سگ به دبی، از جمله واکسنهای لازم و مدارک مورد نیاز را به دقت مرور کنید.
۳- شرکت حمل و نقل معتبر برای حیوانات خانگی انتخاب کنید:
اگر با سگ خود پرواز میکنید، شرکتی را انتخاب کنید که تجربه در حمل و نقل حیوانات خانگی به دبی را داشته باشد.
۴- پرواز مستقیم را رزرو کنید:
اگر ممکن است، پرواز مستقیم به دبی را رزرو کنید تا استرس بر روی سگتان کاهش یابد و اطمینان حاصل شود که تمامی الزامات واردات برآورده شده است.
۵- سگ خود را برای سفر آماده کنید:
سگ خود را از قبل با جعبه سفر آشنا کنید و اطمینان حاصل کنید که در طول سفر به آب و غذا دسترسی داشته باشد.
۶- قوانین قرنطینه را دنبال کنید:
مطمئن شوید که پس از ورود به دبی، قوانین قرنطینه را دنبال کنید و با مقامات قرنطینه همکاری نزدیک داشته باشید تا اطمینان حاصل کنید که تمامی الزامات برآورده شده است.
در هند چه خبر است
هند به عنوان کشوری که در جهان حیوان دوست ترین کشور شناخته می شود و دامپزشکی های این کشور در جهان سرآمد هستند قوانین خود را دارد و شاید در وهله اول گمان کنید این هندی های بی آزار و آرام کاری با شما و سگتان ندارد اما قوانین هند به شدت سخت تر از کشورهای فوق است.
در شبه قاره هند اگر خلافی روی دهد شما به عنوان یک خارجی صد در صد دیپورت خواهید شد باید برای همیشه با زیباترین کشور جهان خداحافظی کنید. مهم نیست سگ شما حیوان است و عقل یک انسان کامل را ندارد شما صلاحیت نگهداری یک سگ را ندارید و برای زندگی در یک جامعه امروزی مضر شناخته می شوید.
ایران هتلی برای سگ دوستان
در وهله اول سروصداهای زیادی شنیده می شود که طبق فلان قانون ایران به شدت سخت می گیرد و باید خیلی مراقب بود. اما واقعیت این است که اگر شما با همسایه در مورد نگه داری سگ به مشکل بخورید هیچ قانونی از شما حمایت نمی کند و باید راهروهای دادگاه را اینقدر بالا و پایین بروید تا یا شما خسته شوید یا همسایه مزاحم.
سگ گردانی و قوانین موجود
اولا:مستنبط از ماده ۲ قانون مجازات اسلامی عملی جرم محسوب می شود که در قانون برای آن عمل مجازات تعیین شده باشد. به عبارت دیگر رفتاری جرم است که صریحا در قانون برای آن رفتار یک ماده قانونی جهت تعیین مجازات مقرر شده باشد. علاوه بر تعیین مجازات در قانون باید عمل مجرمانه نیز صریحا در خود قانون تعریف و جرم انگاری شده باشد. مثلا عمل سرقت اینگونه در ماده ۲۶۷قانون مجازات تعریف شده است:《سرقت عبارت از ربودن مال متعلق به غیر است.》
ثانیا :این اصل در حقوق جزا به اصل قانونی بودن جرم و مجازات شهرت داشته که در اصل سی وششم قانون اساسی نیز اینگونه منعکس شده است:《حکم به مجازات و اجرا آن باید تنها از طریق دادگاه صالح و به موجب قانون باشد.》
حال با بررسی قوانین موجود ، هیچ ماده قانونی که عمل سگ گردانی را صریحا جرم اعلام کند وجود ندارد. یکی از منابع قابل استناد در علم حقوق جهت تفسیر در موارد ابهام قوانین، نظریه مشورتی ادراه کل حقوقی قوه قضاییه می باشد. گرچه نظریه مشورتی برای دادگاه لازم الاتباع نیست ولی برای تبیین و تفسیر صحیح قوانین بسیار راهگشا و حایز اهمیت است. بر همین اساس طبق نظریه مشورتی مورخ ۱۳۹۹/۰۷/۱۵ طی سوالی درباب جرم بودن یا نبودن موضوع عمل سگ گردانی در خیابان اینگونه پاسخ داده شده است:《با توجه به اصل قانونی بودن جرم و مجازات که در اصل سی و ششم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده ۲ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ آمده است، مادام که برای رفتاری طبق قانون مجازاتی تعیین نشده باشد، نمیتوان آن رفتار را جرم تلقی کرد و چون برای همراه داشتن سگ در معابر و پارکها مجازاتی پیشبینی نشده است، لذا این رفتار جرم نیست؛ مگر اینکه این رفتار به گونهای باشد که مشمول ماده ۶۱۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) و یا دیگر قوانین کیفری باشد.》
نظر مقام معظم رهبری درباره نگهداری سگ و گربه در منزل《درصورتیکه نگهداری حیوانات موجب شود اشخاص نتوانند اعمال عبادی شان را درست انجام دهند و به هرحال به همسایگان آزار برسد یا مثلاً تماس حیوان با بعضی از غذاها، موجب بیماری شود جایز نیست؛ اما دربارهی نگهداری از سگ در خانه روایت داریم که در خانهای که سگ نگهداری میشود ملائکه حضور پیدا نمیکنند》
نظر آیت الله مکارم شیرازی درباره سگ خانگی《نگهداری سگ خانگی تقلید کورکورانه از غرب است.》
حرمت نگهداری سگ مشروط ازار و اذیت دیگران است. به عبارت دیگر اگر نگهداری سگ موجب سلب اسایش و اذیت دیگران شود این عمل شرعا حرام و نیز قانونا قابل پیگیری است.
پس با تمام این موارد که اشاره شد طبق منابع معتبر اسلامی و نیز طبق فتوای معتبر، عمل نگهداری سگ صریحا حرام اعلام نشده و فقط این عمل نکوهش شده و قدر متیقن آن این است که عمل نگهداری سگ مکروه شرعی است و به طریق اولی ، صرف عمل سگ گردانی نیز که مستلزم نگهداری از آن است ، نمی تواند حرام باشد و این عمل از شمول تظاهر به عمل حرام ( مثل روزه خواری در ملاء عام یا شرب خمر توسط غیر مسلمان یا کشف حجاب شرعی )موضوعا خارج(سالبه به انتفاء موضوع) می باشد.
پس نهایتا می توان نتیجه گرفت که :
اولا: با ملاحظه قوانین موجود کشور هیچ ماده صریحی که صرف عمل سگ گردانی در معابر عمومی را جرم تلقی کرده باشد، یافت نمی شود.
ثانیا با توجه به اصل کیفری تفسیر به نفع متهم که مبنی بر حدیث شریف (تدرءُ الحدودُ بالشبهات) است ، الف ولام موجود در کلمه (حدود) نشانه در عمومیت بر عقوبات حدی و نیز تعزیزی دارد که در جرم بودن یا نبودن این عمل شبه و شک وجود دارد.
ثالثا: باتوجه به اصل تفسیر مضیق قوانین در امور کیفری باید به قدر متیقن اکتفا نمود واز تفسیر موسع قوانین جزائی اجتناب کرد.
رابعا:حتی با وجود نص ماده ۶۳۲ قانون تعزیرات عمل سگ گردانی طبق منابع معتبر اسلامی و فتوای معتبر حرام شرعی نیست ، “پس صرف عمل سگ گردانی در معابر عمومی جرم نخواهد بود.”
به هرحال تا زمانی که قانون صریحی که توسط مجلس شورای اسلامی که مسئول قانونگذاری است ، به تصویب نرسیده باشد، نمی توان عمل سگ گردانی را توسط بخشنامه یا دستورالعمل ها ی فوری و ضربتی جرم انگاری نمود.
ایرانی جماعت زود جوگیر میشن چون بطور ژنتیک مشکل روانی دارن سابقه سگ گردانی به دوران جاهلیت اعراب برمیگرده اعراب جاهل و احمق هم مث ایرانی جماعت جوگیر میشدن و بعد دچار غرور و تکبر و احساس برتری نژادی به سایرین و بعد هم میمون بازی و سگ بازی و.... احتمال زیاد این بیماری ژنتیک و این احساس غرور احمقانه و حس خوشایند دیده شدن و مورد توجه بودن و سگ بازی و سگ گردانی ریشه در نیاکان احمقشون در دوره جاهلیت داره.... سگ بازها میدونن دارن مزاحم سایرین میشن میدونن این رفتار از یک انسان باشعور و متعادل بعیده ولی خب این عشق و لذت مورد توجه بودن به سایر حواسشون میچربه....
وقتی شعور و فرهنگ نباشد جایش را سگ پر میکند
ایران اگرقانون داشت که 20 میلیون افغانی ... وارد ایران نمیشدند هزینه تامین نان واب وبرق اینها کشور فلج کرده مسؤلان فقط میگویند انسانی واسلامی بنام دین پدر ملت درآوردند فعلا این افغانیها ... را ازکشور بیرون کنید نصف بدبختی ما از وجود این افغانیها ... است بعد
لعنت بر هر چی سگ گردانه بی شرفها فکر میکنن هنر با یک نجس راه رفتن
اگر مملکت صاحب داشته باشه و قانون منع سگ نوشته و اجرا بشه اینقدر سگ باز وجود ند
خوهد داشت
البته این سگ بازها یک مشت بی فرهنگ، بیسواد اجتماعی و گرسنه ی تازه به دوران رسیده هستند که خدا لعنتشون کنه