عطش اردوغان براي جنگ

درگيري‌هاي سوريه همچنان ادامه دارد. خرابي‌هاي گسترده و خشونت فراتر از حد تصور تنها دستاورد اين جنگ خانمان‌سوز در سوريه است. در آغاز، نا آرامي‌ها با يک خواست مردمي همراه بود اما خيلي زود دستگاه‌هاي جاسوسي منطقه و فرامنطقه‌اي بر اين موج سوار شدند و شرايط را به سوي يک جنگ تمام عيار سوق دادند و خشونت را در اين کشور نهادينه کردند. به ظاهر و براساس اطلاعات آنها کار نظام سوريه تمام شده قلمداد مي‌شد اما با پايداري و شجاعت بشار اسد همراه با جانفشاني ارتش سوريه و حمايت مردمي، بشار اسد هر روز بر شرايط غالب‌تر شد و اين روند تا به امروز نيز ادامه پيدا کرده است. اين شرايط خوشايند طرف‌هاي پشت پرده درگيري‌هاي سوريه نيست چرا که آنها منافع خود را در جنگ و خونريزي در سوريه مي‌بينند بهمين دليل است که بر آتش اين درگيري‌ها هيزم مي‌ريزند. ترکيه با قدرت گرفتن حزب عدالت و توسعه به رهبري اردوغان بدنبال احياي امپراتوري عثماني است.

حزب شبه اخواني عدالت و توسعه با اميد بستن به قدرت گرفتن اخواني‌هاي سوريه، با شروع درگيري‌ها حمايت‌هاي سياسي و نظامي خود را از مخالفين به کار بست و عليه نظام سوريه وارد عمل شد. استانبول مامن دولت انتقالي مخالفين شد و همه اپوزيسيون و فراري‌هاي نظام سوريه در اين کشور جاي داده شدند. باز گذاشتن گذرگاه‌هاي مرزي براي مخالفين و حمايت‌هاي لجستيکي و اطلاعاتي براي اشغال شهرهايي همانند کسب، لاذقيه و مهمتر از آنها حلب تنها گوشه‌اي از اقدامات ترکيه و دولت اردوغان در موضوع سوريه است. اردوغان حتي از اين حد هم فراتر رفت و تلاش و رايزني‌هاي گسترده‌اي را با مقامات غربي همانند امريکا و فرانسه مبني بر ايجاد منطقه پرواز ممنوع و يک منطقه حائل در مرز با ترکيه در خاک سوريه بر حمايت از مخالفين انجام داد که البته نتوانست غربي‌ها را با خود همراه سازد. اردوغان حتي براي پيش افتادن از رقباي عرب خود در سوريه وارد يک رقابت در حمايت از گروهک‌هاي تروريستي شده است که صداي سياست‌مداران مخالف دولت در ترکيه را نيز در آورده است.

اما ورود نيروهاي نظامي ترکيه به خاک سوريه که شنبه شب به بهانه تخليه نيروهاي ترکيه‌اي محافظ آرامگاه شاه عثماني اتفاق افتاده است جديد‌ترين و در عين حال تحريک‌پذيرترين اقدام ترکيه در ناآرامي‌هاي سوريه است. اين که منطقه مذکور در اختيار نيروهاي داعش است و آنها هر آرامگاهي که سر راهشان بود بنا بر اعتقاد تکفيري خود نابود مي‌کردند و اين کار را بارها در عراق و سوريه انجام دادند ولي چرا به آرامگاه شاه عثماني کار نداشتند و اين که چطور اجازه تخليه نيروهاي ترک در منطقه‌اي که در اختيار آنهاست را به ارتش ترکيه داده‌اند بحث مفصلي است که خود از ارتباطات پنهاني داعش و ترکيه خبر مي‌دهد که البته هدف اين نوشتار نيست بلکه اقدام ترکيه به ورود به خاک سوريه موضوع حساسي است که بي‌شک شرايط و روند درگيري‌هاي سوريه را تحت تاثير خود قرار خواهد داد.

در چند روز اخير ارتش سوريه سعي کرده بود محاصره شهر حلب را تکميل کند و راه‌هاي امدادرساني مخالفين در اين شهر که از طريق ترکيه حمايت مي‌شوند را ببندد. با تکميل اين محاصره مخالفين راهي جز کشته شدن يا تسليم شدن ندارند و اين اصلا خوشايند ترکيه نيست. در واقع ترکيه با ورود نظامي به صورت آشکار به خاک سوريه به دنبال دادن دلگرمي و روحيه به تروريست‌هايي است که تحت فشار ارتش سوريه در حلب قرار گرفته‌اند بخصوص پس از پيش‌روي‌هاي چند روز اخير ارتش سوريه در شمال اين کشور، ترکيه با کمک‌هاي لجستيکي و حمايت‌هاي اطلاعاتي از تروريست‌ها توانسته است آنها را در باز پس‌گيري مناطق از دست داده ياري کند. واقعيت اين است که اردوغان به دنبال آرامش و صلح در سوريه نيست هر چند تا زماني که چراغ سبزي از طرف غربي‌ها دريافت نکند نمي‌تواند مستقيم وارد درگيري‌هاي سوريه شود اما اقدامات تحريک‌پذير اين کشور موج ناامني‌ها و درگيري‌ها را به سوي مرزهاي ترکيه سوق خواهد داد و عطش قدرت‌طلبي اردوغان شعله‌هاي جنگ را براي ترکيه روشن خواهد کرد. ناآرامي خاورميانه در عراق و سوريه توسط مزدوراني شعله‌ور شده است که کشورهاي منطقه در تجهيز آنها نقش دارند.

شايد زمان آن فرا رسيده است که اين کشورها که حامي ناآرامي و خونريزي در منطقه هستند، به صورت علني و مستقيم وارد اين جنگ شوند و تاوان اشتباهات سياست‌مداران خود را پرداخت نمايند. شواهد نشان مي‌دهد اردوغان از همه طرف‌ها مشتاق‌تر به ورود به اين آتش است و فکر مي‌کند جنگ در سوريه ساده خواهد بود. به هر حال شرايط به گونه‌اي است که احتمال يک جنگ منطقه‌اي در سوريه مي‌رود بايد ديد بلند پروازي‌هاي اردوغان ترکيه را وارد اين جنگ خواهد کرد يا نه....