تحلیل یورونیوز: همصدایی، شرط تحقق رویای فتح و حماس

شبکهٔ خبری یورونیوز نوشت:

در سال ۱۹۸۷، پس از نخستین انتفاضه، قیامی که جوانان فلسطینی را در برابر اشغال اسرائیل متحده ساخت، حماس با گرایشات نزدیک به اخوان المسلمین مصر متولد شد. جنبش مقاومت اسلامی، خواهان نابودی دولت اسرائیل و رد هر گونه تقسیم اراضی بود.

از‌‌‌ همان ابتدا اختلافهای ایدئولوژیک بین شیخ یاسین و یاسر عرفات، رهبران دو جنبش برجسته و آشکار بود. فتح در سال ۱۹۵۹ توسط یاسر عرفات پایه گذاری شد و از سال ۱۹۸۸ خواستار محو اسرائیل نبوده است و طی دهه‌ها رویکردش به پذیرش تقسیم اراضی تغییر پیدا کرد.

موضوعی که این جنبش را با انتقادهای فراوانی روبرو کرد به سال ۱۹۹۳ بر می‌گردد، زمانی که عرفات و رابین دست همدیگر را به گرمی فشردند و توافق اسلو را امضا کردند.

در مقابل، حماس با رد این توافق و انتقاد از محتوای آن، به رسمیت شناختن اسرائیل را زیر سوال برده است.

اما در حالیکه مقامات فلسطینی به جزیئات توافق یاد شده می‌پرداختند، حماس از یکسو به حاشیه رانده می‌شد و از سوی دیگر به تقویت خود می‌پرداخت.

در سال ۲۰۰۴، هنگام مرگ عرفات، روند صلح با بن بست روبرو شد و حماس راهبردش را که تا آن زمان مبتنی بر تحریم انتخابات بود، تغییر داد و به مشارکت در رویدادهای سیاسی روی خوش نشان داد.

با معرفی چندین نامزد در انتخابات مجلس قانونگذاری سال ۲۰۰۶ به نتیجه شگفت انگیزی رسید. حماس با اکثریت آرا برنده انتخابات شد و رییس تشکیلات خودگردان فلسطینی چاره‌ای جز تشکیل دولت وحدت ملی به همراهی اسماعیل هنیه در مقام نخست وزیری، نداشت.

اما این دولت چندان دوامی نیاورد. هواداران حماس و فتح در خیابان‌ها بطور منظم به مقابله علیه یکدیگر پرداختند.

هر یک دیگری را به فساد متهم می‌کرد. تا جایی که در ژوئن سال ۲۰۰۷، جنگ داخلی کوچکی بین آن‌ها روی داد که به کشته شدن بیش از ۱۰۰ نفر انجامید. شکاف بین این دو عمیق‌تر شد و حماس در غزه قدرت را بدست گرفت و به کار فتح پایان داد.

از پنج سال گذشته، سرزمین فلسطین به سختی توانسته در برابر اختلافات می‌ان این دو نیرو دوام آورد. کرانه باختری رود اردن با دو و نیم میلیون سکنه و به مرکزیت رام الله، مرکز تشکیلات خودگردان فلسطینی و نوار غزه در فاصله ۴۱ کیلومتری با یک و نیم میلیون سکنه که در محاصره و با فقر و شرایط سختی دست به گریبان است.

دو جبهه متفاوت که به زیان منافع مشترکشان عمل می‌کنند، می‌توانند با تشکیل دولت فلسطینی واحد رویایشان را تحقق بخشند. بدون شک، اقدام محمود عباس در سازمان ملل متحد در ماه سپتامبر سال گذشته نقش مهمی در تسریع روند امور دارد. اما برای کسب اعتبار لازم، فلسطینی‌ها باید همصدا باشند.

در ماه‌های گذشته، محمود عباس و خالد مشعل، رهبر حماس مذاکراتشان را برای رسیدن به توافق در راستای آشتی سرعت بخشیده‌اند.

سازماندهی انتخابات در سال جاری به منزله سنگ بنای این آشتی محسوب می‌شود،

که آخرین آن در سال ۲۰۰۶ روی داد.