.svg)
اعتراض سید حسن نصرالله به عدم طرح مسئلهٔ بحرین در نشست سران عرب
به گزارش پارسینه، سید حسن نصرالله (دبیر کل حزب‌الله لبنان) در بخشی از سخنرانی خود در مراسم افتتاح مجتمع سیده زینب (س) گفت :
در مورد بحرین. خب طبیعی است که امروز سوریه در اتحادیه‌ی عرب یا نشست سران عرب این همه مورد توجه منطقه‌ای و بین المللی باشد. این طبیعی است. ولی آن‌چه طبیعی نیست و مایه‌ی نارضایتی و تعجب است این است که مسئله‌ی بحرین حتی یک بند از دستور کار نشست سران عرب را به خود اختصاص نداده. اولا چون بحرین یک حکومت عربی است. دوما چون مردم بحرین عرب هستند. سوما چون رخدادهای بحرین یک مصیبت ملی است. صدها هزار نفر تظاهرات می‌کنند. اکثر ملت خشمگین و خواستار اصلاحات و درمان هستند، سقف‌های سیاسی خاص خود را دارند- و بنده مثل همیشه به سقف‌های سیاسی آن‌ها نمی‌پردازم.- اما همچنان بر گزینه‌ی مسالمت اصرار دارند. ولی هر روز کشته می‌شوند. هر روزه.
آن‌ها که با گلوله کشته می‌شوند با آن‌ها که با گازهای سمی کشته می‌شوند چه فرقی دارند؟ این گازهایی که امروز نیروهای بحرینی، نیروهای سپر شبه جزیره یا نمی‌دانم کجا -خدا می‌داند این نیروها از کجا می‌آیند و از کجا حقوق می‌گیرند.- استفاده می‌کنند، گازهایی نیست که معمولا در حکومت‌های متمدن برای متفرق کردن تظاهرات[کنندگان] استفاده می‌شود. نه، این‌ها از گازهای کشنده استفاده می‌کنند. تا گفته نشود تیراندازی می‌کنند. در حالی که گاهی تیراندازی هم می‌کنند. خب تقریبا هر روز گازهای سمی کشته می‌دهند. این گازها یا بمب‌ها به سوی تظاهر‌کنندگان هم انداخته نمی‌شود، انداخته می‌شود درون خانه‌ها! زنان، پیرزنان، سالخوردگان و کودکان در خانه‌ها هستند. در خیابان، در هوای باز، این گازها خطرناک هست ولی امکان فرار هم هست. ولی این زنان یا کودکان داخل خانه‌ی بسته و محدودند. شما به سویشان گاز پرتاب می‌کنید؟ این قتل عمد است. خب چنین فاجعه‌ای در بحرین وجود دارد. حتی یک بند در دستور کار نشست سران عرب نیست. خب چرا؟ چون اگر یک بند -فارغ از نتیجه. فقط برای بحث- در نظر گرفته شود، -ممکن است نتیجه محکومیت ملت بحرین و تأیید دولت آل خلیفه از آب در بیاید. امکانش هست!- حتی بحث روی چنین بندی ممنوع است. یعنی اعتراف به این که مشکلی وجود دارد ممنوع است چون برخی حکومت‌های عرب تهدید کرده‌اند نشست را تحریم می‌کنند. نگاه کنید. این‌ها کسانی هستند که ما از آن‌ها توقع اصلاحات داریم. این‌ها وجود یک بند در دستور کار را فارغ از نتایج نمی‌پذیرند. با این که می‌دانند در بحرین -همچنان که گفته‌ایم و تکرار کرده‌ایم- هیچ کس مسلح نیست، شلیک نمی‌کند، کسی هم دنبال تقسیم، تخریب، تهدید، فروش یا قرض‌دادن کشور نیست. با این حال چنین مظلومیتی وجود دارد.
ولی در هر صورت بنده و شما می‌دانیم این، تجاهل مظلومیت و غربت را افزایش می‌دهد ولی بر روحیه، اراده، عزم و تصمیم ملت بحرین تأثیری نمی‌گذارد. ملتی که یک سال است از هنگام جنبش، بیداری و انتفاضه‌اش دارد با این غربت سر می‌کند. این ملت ثابت کرد که ملتی صلح‌جو و توانا در ادامه‌ی راه است و از صبر زیاد، ایستادگی، اخلاص و شجاعت برخوردار است. و قطعا خداوند (سبحانه و تعالی) افقی در برابر آن‌ها خواهد گشود و پیروزی را بر آن‌ها نازل خواهد کرد. چون هر روز بیش از گذشته پایبندی خود را به قوانین ملی، شرعی، انسانی و سیاسی که با فهم‌شان برای خود وضع کرده‌اند، ثابت می‌کنند. و چون بر ادامه‌ی راه اصرار دارند و این حجم فداکاری، مظلومیت و غربت را تحمل می‌کنند.
در مورد بحرین. خب طبیعی است که امروز سوریه در اتحادیه‌ی عرب یا نشست سران عرب این همه مورد توجه منطقه‌ای و بین المللی باشد. این طبیعی است. ولی آن‌چه طبیعی نیست و مایه‌ی نارضایتی و تعجب است این است که مسئله‌ی بحرین حتی یک بند از دستور کار نشست سران عرب را به خود اختصاص نداده. اولا چون بحرین یک حکومت عربی است. دوما چون مردم بحرین عرب هستند. سوما چون رخدادهای بحرین یک مصیبت ملی است. صدها هزار نفر تظاهرات می‌کنند. اکثر ملت خشمگین و خواستار اصلاحات و درمان هستند، سقف‌های سیاسی خاص خود را دارند- و بنده مثل همیشه به سقف‌های سیاسی آن‌ها نمی‌پردازم.- اما همچنان بر گزینه‌ی مسالمت اصرار دارند. ولی هر روز کشته می‌شوند. هر روزه.
آن‌ها که با گلوله کشته می‌شوند با آن‌ها که با گازهای سمی کشته می‌شوند چه فرقی دارند؟ این گازهایی که امروز نیروهای بحرینی، نیروهای سپر شبه جزیره یا نمی‌دانم کجا -خدا می‌داند این نیروها از کجا می‌آیند و از کجا حقوق می‌گیرند.- استفاده می‌کنند، گازهایی نیست که معمولا در حکومت‌های متمدن برای متفرق کردن تظاهرات[کنندگان] استفاده می‌شود. نه، این‌ها از گازهای کشنده استفاده می‌کنند. تا گفته نشود تیراندازی می‌کنند. در حالی که گاهی تیراندازی هم می‌کنند. خب تقریبا هر روز گازهای سمی کشته می‌دهند. این گازها یا بمب‌ها به سوی تظاهر‌کنندگان هم انداخته نمی‌شود، انداخته می‌شود درون خانه‌ها! زنان، پیرزنان، سالخوردگان و کودکان در خانه‌ها هستند. در خیابان، در هوای باز، این گازها خطرناک هست ولی امکان فرار هم هست. ولی این زنان یا کودکان داخل خانه‌ی بسته و محدودند. شما به سویشان گاز پرتاب می‌کنید؟ این قتل عمد است. خب چنین فاجعه‌ای در بحرین وجود دارد. حتی یک بند در دستور کار نشست سران عرب نیست. خب چرا؟ چون اگر یک بند -فارغ از نتیجه. فقط برای بحث- در نظر گرفته شود، -ممکن است نتیجه محکومیت ملت بحرین و تأیید دولت آل خلیفه از آب در بیاید. امکانش هست!- حتی بحث روی چنین بندی ممنوع است. یعنی اعتراف به این که مشکلی وجود دارد ممنوع است چون برخی حکومت‌های عرب تهدید کرده‌اند نشست را تحریم می‌کنند. نگاه کنید. این‌ها کسانی هستند که ما از آن‌ها توقع اصلاحات داریم. این‌ها وجود یک بند در دستور کار را فارغ از نتایج نمی‌پذیرند. با این که می‌دانند در بحرین -همچنان که گفته‌ایم و تکرار کرده‌ایم- هیچ کس مسلح نیست، شلیک نمی‌کند، کسی هم دنبال تقسیم، تخریب، تهدید، فروش یا قرض‌دادن کشور نیست. با این حال چنین مظلومیتی وجود دارد.
ولی در هر صورت بنده و شما می‌دانیم این، تجاهل مظلومیت و غربت را افزایش می‌دهد ولی بر روحیه، اراده، عزم و تصمیم ملت بحرین تأثیری نمی‌گذارد. ملتی که یک سال است از هنگام جنبش، بیداری و انتفاضه‌اش دارد با این غربت سر می‌کند. این ملت ثابت کرد که ملتی صلح‌جو و توانا در ادامه‌ی راه است و از صبر زیاد، ایستادگی، اخلاص و شجاعت برخوردار است. و قطعا خداوند (سبحانه و تعالی) افقی در برابر آن‌ها خواهد گشود و پیروزی را بر آن‌ها نازل خواهد کرد. چون هر روز بیش از گذشته پایبندی خود را به قوانین ملی، شرعی، انسانی و سیاسی که با فهم‌شان برای خود وضع کرده‌اند، ثابت می‌کنند. و چون بر ادامه‌ی راه اصرار دارند و این حجم فداکاری، مظلومیت و غربت را تحمل می‌کنند.
ارسال نظر