انتقاد معنادار نرگس سلیمانی به آلودگی هوای تهران با شعر معروف جندقی

به گزارش پارسینه، نرجس سلیمانی در تذکر پیش از دستور جلسه امروز شورای شهر تهران ضمن اشاره به شرایط بحرانی آلودگی هوای تهران در این روزها گفت: موضوع آلودگی از تذکر گذشته است. گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من، آنچه البته به جایی نرسد فریاد است. آلودگی هوا در شان تهران نیست. باید مسئولان به وظایفشان عمل کنند.

همشهری آنلاین نوشت : سلیمانی سپس به گرانی مسکن در تهران اشاره کرد و گفت: این مسئله باعث بی سرپناه شدن شهروندانی شده است که دهه‌ها در تهران سکونت داشتند؛ همشهریان آبرومندی که دسترسی به سرپناهی ندارند و با توجه به نزدیک شدن زمستان شرایط گرمخانه‌ها برایشان مناسب نیست.

عضو شورای شهر تهران در ادامه یادآور شد: این افراد به اجبار در بوستانها به سر می‌برند به همین دلیل شهرداری باید با هماهنگی با مساجد، خیریه‌ها و نهادهای مردمی به وظایف شرعی و انسانی خود عمل کنند به ویژه برای افراد آبرومندی که سابقه سه سال سکونت در تهران دارند.

شعر معروف «گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من» از یغمای جندقی است که نرجس سلیمانی در تذکر پیش از جلسه شورای شهر به آن اشاره کرد. متن این شعر زیبا را در ادامه می خوانید :

ما خراب غم و خمخانه ز می آباد است

ناصح از باده سخن کن که نصیحت باد است

خیز و از شعله می آتش نمرود افروز

خاصه اکنون که گلستان ارم شداد است

سیل کهسار خم از میکده در شهر افتاد

وای بر خانه پرهیز که بی بنیاد است

با زلال خضرم از می روشن چه نیاز

چشمه آب سیاهی چو در این بغداد است

به جز از تاک که شد محترم از حرمت می

زادگان را همه فخر از شرف اجداد است

گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من

آنچه البته بجائی نرسد فریاد است

گفته ای نیست گرفتار مرا آزادی

نه که هر کس که گرفتار تو شد آزاد است

چشم زاهد به شناسائی سر رخ و زلف

دیدن روز و شب و اعمی مادرزاد است

گفتمش خسرو شیرین که ای دل بنمود

کآنکه در عهد من این کوه کند فرهاد است

هر که یغما شنود ناله گرمم گوید

آهن سرد چه کوبی دلش از پولاد است