.svg)
از انواع آب چه نوع آبی بنوشیم؟
پارسینه: با وجود آن که روزه داریم و در این روزهای گرم بیشترین تلاش خود را می‌کنیم تا آب باقیمانده در بدن را حفظ کنیم، می‌خواهیم بدون آن که تشنگی شما را برانگیزیم درباره انواعی از آب‌ها سخن بگوییم.
با وجود آن که روزه داریم و در این روزهای گرم بیشترین تلاش خود را می‌کنیم تا آب باقیمانده در بدن را حفظ کنیم، می‌خواهیم بدون آن که تشنگی شما را برانگیزیم درباره انواعی از آب‌ها سخن بگوییم.
همان آب‌های خوش طعم یا گازداری که این روز‌ها به خیل آب‌های معدنی پیوسته اند و جالب‌تر آب‌های اکسیژن داری است که در برخی مغازه‌ها و آبمیوه فروشی‌های مدرن به فروش می‌رسد، اما پرسشی که بیشتر افراد به دنبال جواب علمی و منطقی آن هستند، این که آیا می‌توان آب‌های گازدار و طعم دار را جایگزین نوشابه‌های صنعتی یا آب آشامیدنی کرد. آیا آب‌های اکسیژن داری که قیمت شان در مقایسه با آب‌های معدنی بالاتر است خاصکالرییت درمانی دارند؟
به کودکان آب طعم دار ندهید
بیشتر خانواده‌ها بر این باورند که آب‌های طعم دار شیرین نیست و رنگ خاصی هم ندارد. پس بی ضرر بوده و می‌توان آن‌ها را جایگزین آب آشامیدنی کرد، اما باید بدانید این آب‌ها به واسطه برخی اسانس‌های سنتزی با طعم‌های گیلاس، سیب، هلو، طالبی، لیمو و آلوئه ورا مزه دار می‌شود. این آب‌ها با وجود آن که بدون کالری است و رنگ خاصی ندارد، اما همچون نوشابه‌های صنعتی مضرات مواد طعم دهنده را دارد و نمی‌توان گفت که بی ضرر است.
معمولا اسانس‌ها از منابع طبیعی استخراج می‌شود و برای سلامت انسان مخاطره آمیز نیست، اما مشکل آنجاست که استخراج این مواد همیشه از منابع طبیعی امکان پذیر نیست و در صنعت برای ساخت سنتزی آن‌ها از صد‌ها ماده شیمیایی استفاده می‌شود. این نوع طعم دهنده‌ها ممکن است لحظاتی از زندگی ما را شیرین و دلچسب کند، اما ترکیبات نامطلوب آن در کوتاه مدت بویژه در کودکان حساسیت‌های شدید و بیماری‌های نامعلوم و در درازمدت اثرات سوئی بر کلیه و کبد گذاشته و به اختلال در عملکرد این دو عضو منجر می‌شود.
به همین دلیل متخصصان تغذیه مصرف این آب‌ها را برای کودکان زیر پنج سال توصیه نمی‌کنند؛ زیرا سیستم ایمنی و اعضای سم زدای کودکان در این سنین در حال کامل شدن بوده و بهتر است هیچ ماده مصنوعی در این دوران وارد بدن خردسال نشود.
آب گازدار یک نوشیدنی اسیدی
آب گازدار، همچون آب طعم دار یک نوشیدنی مفید محسوب نمی‌شود اگرچه در مقایسه با نوشابه‌های رنگی و آبمیوه‌های سنتزی در اولویت قرار دارد، اما به دلیل آن که به واسطه گاز کربنیک و اسید فسفریک گازدار و طعم آن ترش و خصوصیات مواد اسیدی را می‌گیرد، همچون نوشابه‌های گازدار مضر می‌شود. متاسفانه اسید موجود در این آب‌ها می‌تواند باعث پوسیدگی دندان‌ها شده و بسرعت خون را اسیدی کند. با اسیدی شدن خون بناچار کلسیم که خاصیت قلیایی داشته از استخوان‌ها کشیده می‌شود تا بتواند اسید مازاد را خنثی کند وهمین عامل روند پوکی استخوان را تسریع می‌کند.
از سوی دیگر کلسیم آزادشده در کلیه رسوب و به بروز سنگ کلیه و ایجاد فشار مضاعف بر این عضو منجر می‌شود.
در ضمن آب‌های گازدار با رقابت با اسید هیدروکلریک معده عملکرد این عضو را تحت تاثیر قرار داده و بعد از گذشت مدت زمانی معده را ناکارآمد می‌کند. در نتیجه غذا گوارش نیافته باقیمانده و سبب سوءهاضمه و نفخ می‌شود و مصرف آن به کسانی که مشکلات گوارشی، زخم و ورم معده و سوزش سر دل دارند، توصیه نمی‌شود.
آب اکسیژن دار درمانگر نیست
در مورد آب‌های آشامیدنی بطری شده‌ای که این روز‌ها با نام آب غنی شده با اکسیژن در برخی کافی شاپ‌ها یا آبمیوه فروشی‌های مدرن عرضه می‌شود و در برخی سایت‌ها اطلاعاتی در مورد خواص درمانی آن مطرح شده است، باید بدانید که هنوز هیچ منبع معتبر علمی درباره خاصیت درمانی آن به طور دقیق اظهار نظر نکرده است.
در این رابطه اغلب متخصصان علوم غذایی اتفاق نظر دارند که جذب اکسیژن تنها از طریق دستگاه تنفس و ریه‌ها انجام می‌شود و دستگاه گوارش نمی‌تواند نقش موثری در این مورد داشته باشد. به گفته آنان، اکسیژن حلالیت چندانی در آب ندارد و نمی‌توان حجم زیادی از آن را در آب حل کرد و از طرفی با این کار ماده جدید آب اکسیژنه به دست می‌آید که برای انسان ضرر دارد، اما این که میزان کم اکسیژن حل شده در آب، در صورت جذب از طریق دستگاه گوارش تا چه میزان برای فرد بازده خواهد داشت، موضوعی است که باید بیشتر در مورد آن تحقیق شود؛ بنابراین از این نوشیدنی فقط با اتکا به نام آن نمی‌توان انتظار چندانی داشت و افراد باید در انتخاب خود آگاهانه‌تر عمل کنند.
لطفا تگری ننوشید!
با این تفاسیر اگر آب ساده، طعم دار، گازدار یا حتی آب غنی شده با اکسیژن را برای تامین آب بدن خود انتخاب می‌کنید، سعی کنید که دمای آن پایین‌تر از چهار درجه سانتی گراد نباشد، چرا که اگر یخ زده و تگری باشد مدت زمان زیادی طول می‌کشد تا عطش شما را رفع کند.
نوشیدنی چه سرد باشد و چه گرم وقتی وارد معده می‌شود تا به ۳۷ درجه سانتی گراد، یعنی دمای طبیعی بدن نرسد، نمی‌تواند از معده خارج و از طریق روده جذب شود.
به همین دلیل است که دمای آب مصرفی ورزشکاران بخصوص هنگام انجام مسابقات باید به دمای طبیعی بدن نزدیک‌تر باشد تا با کمترین اتلاف وقت آب جذب بدن شود تا ورزشکار در میدان مسابقه عملکرد بهتری داشته باشد.
پس در زمان افطار از نوشیدن آب یخ و تگری بپرهیزید و اگرهم می‌خواهید تشنگی تان سریع بر طرف شود و تعادل یونی داخل و خارج سلولی برقرار شود، آب آشامیدنی را با قدری نمک و آبلیمو مخلوط و نوش جان کنید.
همان آب‌های خوش طعم یا گازداری که این روز‌ها به خیل آب‌های معدنی پیوسته اند و جالب‌تر آب‌های اکسیژن داری است که در برخی مغازه‌ها و آبمیوه فروشی‌های مدرن به فروش می‌رسد، اما پرسشی که بیشتر افراد به دنبال جواب علمی و منطقی آن هستند، این که آیا می‌توان آب‌های گازدار و طعم دار را جایگزین نوشابه‌های صنعتی یا آب آشامیدنی کرد. آیا آب‌های اکسیژن داری که قیمت شان در مقایسه با آب‌های معدنی بالاتر است خاصکالرییت درمانی دارند؟
به کودکان آب طعم دار ندهید
بیشتر خانواده‌ها بر این باورند که آب‌های طعم دار شیرین نیست و رنگ خاصی هم ندارد. پس بی ضرر بوده و می‌توان آن‌ها را جایگزین آب آشامیدنی کرد، اما باید بدانید این آب‌ها به واسطه برخی اسانس‌های سنتزی با طعم‌های گیلاس، سیب، هلو، طالبی، لیمو و آلوئه ورا مزه دار می‌شود. این آب‌ها با وجود آن که بدون کالری است و رنگ خاصی ندارد، اما همچون نوشابه‌های صنعتی مضرات مواد طعم دهنده را دارد و نمی‌توان گفت که بی ضرر است.
معمولا اسانس‌ها از منابع طبیعی استخراج می‌شود و برای سلامت انسان مخاطره آمیز نیست، اما مشکل آنجاست که استخراج این مواد همیشه از منابع طبیعی امکان پذیر نیست و در صنعت برای ساخت سنتزی آن‌ها از صد‌ها ماده شیمیایی استفاده می‌شود. این نوع طعم دهنده‌ها ممکن است لحظاتی از زندگی ما را شیرین و دلچسب کند، اما ترکیبات نامطلوب آن در کوتاه مدت بویژه در کودکان حساسیت‌های شدید و بیماری‌های نامعلوم و در درازمدت اثرات سوئی بر کلیه و کبد گذاشته و به اختلال در عملکرد این دو عضو منجر می‌شود.
به همین دلیل متخصصان تغذیه مصرف این آب‌ها را برای کودکان زیر پنج سال توصیه نمی‌کنند؛ زیرا سیستم ایمنی و اعضای سم زدای کودکان در این سنین در حال کامل شدن بوده و بهتر است هیچ ماده مصنوعی در این دوران وارد بدن خردسال نشود.
آب گازدار یک نوشیدنی اسیدی
آب گازدار، همچون آب طعم دار یک نوشیدنی مفید محسوب نمی‌شود اگرچه در مقایسه با نوشابه‌های رنگی و آبمیوه‌های سنتزی در اولویت قرار دارد، اما به دلیل آن که به واسطه گاز کربنیک و اسید فسفریک گازدار و طعم آن ترش و خصوصیات مواد اسیدی را می‌گیرد، همچون نوشابه‌های گازدار مضر می‌شود. متاسفانه اسید موجود در این آب‌ها می‌تواند باعث پوسیدگی دندان‌ها شده و بسرعت خون را اسیدی کند. با اسیدی شدن خون بناچار کلسیم که خاصیت قلیایی داشته از استخوان‌ها کشیده می‌شود تا بتواند اسید مازاد را خنثی کند وهمین عامل روند پوکی استخوان را تسریع می‌کند.
از سوی دیگر کلسیم آزادشده در کلیه رسوب و به بروز سنگ کلیه و ایجاد فشار مضاعف بر این عضو منجر می‌شود.
در ضمن آب‌های گازدار با رقابت با اسید هیدروکلریک معده عملکرد این عضو را تحت تاثیر قرار داده و بعد از گذشت مدت زمانی معده را ناکارآمد می‌کند. در نتیجه غذا گوارش نیافته باقیمانده و سبب سوءهاضمه و نفخ می‌شود و مصرف آن به کسانی که مشکلات گوارشی، زخم و ورم معده و سوزش سر دل دارند، توصیه نمی‌شود.
آب اکسیژن دار درمانگر نیست
در مورد آب‌های آشامیدنی بطری شده‌ای که این روز‌ها با نام آب غنی شده با اکسیژن در برخی کافی شاپ‌ها یا آبمیوه فروشی‌های مدرن عرضه می‌شود و در برخی سایت‌ها اطلاعاتی در مورد خواص درمانی آن مطرح شده است، باید بدانید که هنوز هیچ منبع معتبر علمی درباره خاصیت درمانی آن به طور دقیق اظهار نظر نکرده است.
در این رابطه اغلب متخصصان علوم غذایی اتفاق نظر دارند که جذب اکسیژن تنها از طریق دستگاه تنفس و ریه‌ها انجام می‌شود و دستگاه گوارش نمی‌تواند نقش موثری در این مورد داشته باشد. به گفته آنان، اکسیژن حلالیت چندانی در آب ندارد و نمی‌توان حجم زیادی از آن را در آب حل کرد و از طرفی با این کار ماده جدید آب اکسیژنه به دست می‌آید که برای انسان ضرر دارد، اما این که میزان کم اکسیژن حل شده در آب، در صورت جذب از طریق دستگاه گوارش تا چه میزان برای فرد بازده خواهد داشت، موضوعی است که باید بیشتر در مورد آن تحقیق شود؛ بنابراین از این نوشیدنی فقط با اتکا به نام آن نمی‌توان انتظار چندانی داشت و افراد باید در انتخاب خود آگاهانه‌تر عمل کنند.
لطفا تگری ننوشید!
با این تفاسیر اگر آب ساده، طعم دار، گازدار یا حتی آب غنی شده با اکسیژن را برای تامین آب بدن خود انتخاب می‌کنید، سعی کنید که دمای آن پایین‌تر از چهار درجه سانتی گراد نباشد، چرا که اگر یخ زده و تگری باشد مدت زمان زیادی طول می‌کشد تا عطش شما را رفع کند.
نوشیدنی چه سرد باشد و چه گرم وقتی وارد معده می‌شود تا به ۳۷ درجه سانتی گراد، یعنی دمای طبیعی بدن نرسد، نمی‌تواند از معده خارج و از طریق روده جذب شود.
به همین دلیل است که دمای آب مصرفی ورزشکاران بخصوص هنگام انجام مسابقات باید به دمای طبیعی بدن نزدیک‌تر باشد تا با کمترین اتلاف وقت آب جذب بدن شود تا ورزشکار در میدان مسابقه عملکرد بهتری داشته باشد.
پس در زمان افطار از نوشیدن آب یخ و تگری بپرهیزید و اگرهم می‌خواهید تشنگی تان سریع بر طرف شود و تعادل یونی داخل و خارج سلولی برقرار شود، آب آشامیدنی را با قدری نمک و آبلیمو مخلوط و نوش جان کنید.
منبع:
جام جم
ارسال نظر