پل های خاصی که کاملا طبیعی به وجود آمده اند!

سازه‌های طبیعی بسیاری در جهان وجود دارند که همواره مایه‌ی تعجب انسان می‌گردند. این سازه‌ها که انواع مختلفی را در جای جای جهان در بر می‌گیرند، هر کدام داستانی عجیب برای شکل گرفتن دارند. اما چیزی که آن‌ها را از دیگر عجایب طبیعی جهان جدا می‌سازد، شکل ساخته شدن آن‌ها است. پل‌هایی که با ریشه‌ی درختان درست شده اند را تا به حال دیده اید؟ این پل‌ها که استحکام خوبی نیز دارند، بدون دخالت انسان و یا ورود وسایل دیگر و فقط با ریشه‌ی درختان در طبیعت ساخته شده اند و برای استفاده‌ی انسان‌ها تا به الان که بسیار مقاوم و محکم نشان داده است.

پل سازی را شاید بتوان از پایه‌های اولیه‌ی علم سازه در جهان نامید، زیرا مسیر‌های صعب العبوری که در سر راه افراد بوده اند، اکثر از بین دو دره یا مسیر‌های اینچنینی می‌گذشته اند، اما برای این که ارتباطی بین دو مسیر داده شود، ساکنان و رهگذران آن مناطق یا اهالی ساکن در آن، اقدام به ساختن سازه‌هایی به نام پل می‌کردند که با استفاده از آن‌ها که معمولا سطح ایمنی پایینی هم داشت، می‌توانستند از قسمت مورد نظر عبور نمایند.

اما در خیلی از مناطق جهان پل‌هایی وجود داردند که توسط انسان‌ها ساخته نشده اند بلکه توسط طبیعت به وجود آمده اند. پل‌های مختلف با استفاده از مواد اولیه‌ی خوب و نظام مهندسی خاص ساخته می‌شوند، اما برخی مواقع طبیعت خودش پل‌های خاصی را می‌سازد که قابل باور نیستند. به طور مثال بیش از ۱۰۰ سال است که مردم ۲ روستا در اندونزی از یک پل طبیعی ۳۰ متری بسیار خاص و ویژه استفاده می‌کنند.

این پل از ریشه دو درخت که بیش از صد‌ها سال سن دارند، ساخته شده است که از دو طرف رودخانه به روی آن آمده است و این ریشه‌ها پلی جالب را ایجاد کرده است. جامباتان اکار هم یکی از پل‌هایی است که این روز‌ها به یکی از شگفتی‌های طبیعی جهان و از آن محلی برای جذب توریست در کشور اندونزی و این روستا تبدیل شده است.

با توجه به بررسی‌های تاریخی بر روی این پل، تاریخی، این مسئله ثابت می‌شود که این پل در سال‌های ۱۸۹۰ میلادی نیز وجود داشته است، ولی کسی قدمت اصلی آن را به صورت قطعی نمی‌داند. البته ساکنان قدیمی این روستا بر این باورند که فردی به نام پاکی سوهان یک معلم مسلمان اهل این روستا اقدام به ساخت این پل طبیعی کرده است و در عمل طبیعی ریشه‌ها تغییراتی را ایجاد کرده است. در واقع می‌گویند که او ریشه‌هایی که به هم رسیده بودند را برای عبور و مرور بهتر به پل تبدیل کرده است. انگیزه‌ی شخصی این فرد را مردم این می‌دانند که او با این روش توانست تا اسلام را به روستا‌های دیگر نیز گسترش دهد.

با این که در سال‌های اولیه گویا اهالی این دو روستا به این پل اعتماد نداشتند و از این که سقوط کنند می‌ترسیدند، اما به مرور زمان و پس از گذشت چند سال و قدرت گرفتن ریشه‌های درختان با مستحکم شدن پل، مردم به آن اعتماد کرده و از آن استفاده نمودند.

با این که این پل در نزدیکی ۴ متری سطح آب رودخانه‌ای که از زیر آن رد می‌شود ساخته شده است، اما این روز‌ها این پل به عنوان یکی از ایمن‌ترین پل‌های این منطقه به شمار می‌آید چرا که ریشه‌های درختانی که این پل‌ها را تشکیل داده اند همانطور که گفتیم، بسیار قوی شده اند و با آب کافی و نور خورشید و محیط مناسبی که دارند هر چه که می‌گذرد، قدرتمند‌تر هم می‌شوند.

یکی دیگر از پل‌های طبیعی که به این صورت ساخته شده اند د. جنگل چراپونجی (cherrapunji) که یکی از سر سبزترین مکان‌های جهان است که در ایالت مقالایا در شمال شرق کشور هندوستان می‌باشد، قرار گرفته است. این منطقه هم دارای یکی از عجیب‌ترین پل‌های طبیعی جهان است که کار دست طبیعت است.

قبل از معرفی این پل‌های طبیعی در این جنگل باید بگوییم که این منطقه فشار آب بسیار قوی دارد و به همین خاطر رفت و آمد از روی رودخانه‌های آن واقعا باید از روی سازه‌ای بسیار محکم صورت بگیرد، اما این ریشه‌های در هم تنیده آن قدر قوی هستند که بتوان به آن‌ها اعتماد کرد و از روی آن‌ها گذر کرد. جریان‌های آبی در رودخانه‌های جنگل چراپونجی بسیار قوی است.

از دیگر ویژگی‌های عجیب این ناحیه این است که در این جنگل هیچ گذرگاه دیگری را برای عبور نمی‌توان پیدا کرد و به جای آن تنها یک پل که از ریشه‌های هوایی و درهم گره خورده‌ی درختان کنار گذرگاه ها، تشکیل شده است را می‌توان دید که یک پل طبیعی و جاندار که در حال رشد است را به وجود آورده است.
‌
می‌گویند که در به وجود امدن این پل ها، قبیله‌ای وجود دارد که به نام قبیله‌ی خاسی (khasi) مشهور هستند که در ساخت این پل دست داشته اند. روایت‌ها به این گونه ایست که در واقع اعضای قبیله‌ی خاسی با قرار دادن انواع درختان از جمله درخت بامبو در عرض رودخانه‌ها و جریان‌های آبی، رشد آن‌ها را سبب شده اند و با هدایت ریشه‌ها آن‌ها را به شکل پل در آورده اند.

جالب است بدانید که همزمان با رشد ریشه ها، مردمان خاسی هم ریل‌های ساخته خودشان از جنس چوب درخت انگور را به آن‌ها اضافه می‌کنند و با استفاده از موادی ترکیبی همچون گل و سنگ، شکاف‌های بین ریشه‌ها را پر می‌کنند تا سوراخی روی پل نباشد و به این صورت گذرگاهی محکم برای عبور درست می‌کنند.

دهکده‌ی نانگریات (Nangriat) در در شمال شرقی کشور هندوستان نیز از این پل‌ها طبیعی در خود دارد. در این منطقه پل‌ها از گیاهان منحصر به فردی در این ناحیه رشد و نمو کرده اند که از جمله فیکوس اِلاستیکا (Ficus Elastica) که درختی است که مردم محلی با کمک ریشه‌ی آن اقدام به ساخت این پل‌های زنده و طبیعی نموده اند.


این درخت با اسامی دیگری همچون درخت کائوچو و انجیر ابریشمی نیز شناخته شده و بومی کشور‌های هند، مالزی، اندونزی، نپال، برمه و چین است. در ساخت این پل ها، رعایت یک سری نکات و تکنیک‌ها لازم است، چرا که این منطقه یکی از مرطوب‌ترین نقاط روی کره زمین بوده و ریشه‌ی درختانی که در ساخت پل مورد استفاده قرار گرفته اند خیلی زود دچار پوسیدگی می‌شوند و بنابراین باید به درختانی که این پل‌ها را تشکیل می‌دهند، توجه کرد. این پل‌ها برای این که استحکام کافی داشته باشند نیاز به حداقل ۲۰ سال زمان دارند تا هم ریشه‌ها قطور و محکمی داشته باشند و هم طول آن‌ها افزایش یافته و در امتداد رودخانه‌ها رشد نمایند.
منبع: مجله گردشگری الی گشت