دنیا در سال ۲۰۶۹ چگونه خواهد بود

گزارش مذکور با همکاری شش متخصص دانشگاهی برجسته در انگلیس تهیه شده و در آن فناوری‌های جدیدی که تا چهار دهه دیگر به صورت روزمره مورد استفاده قرار می‌گیرند، پیش بینی شده است.

تلاش برای پیش بینی آینده دنیا کار تازه‌ای نیست و البته معمولاً همه این پیش بینی‌ها صحیح نیستند، اما این کار معمولاً جلوه‌ای از واقعیت را منعکس می‌کند.

بر اساس گزارش مذکور، مردم جهان تا چهار دهه دیگر در محیط‌های شهری با تراکم بالا و به صورت بسیار فشرده زندگی می‌کنند که مملو از آسمان خراش‌های بزرگ و مستقل و دارای امکانات کامل به منظور خود اتکایی در زمینه تهیه غذا هستند و در آن‌ها مجتمع‌های بزرگ زیرزمینی پیش بینی شده است. همچنین پیش بینی شده انسان تأسیسات زیردریایی خاصی برای سکونت ایجاد می‌کند.

مسافرت با خودرو‌های خودران کوچک عادی شده و برای سفر از انگلیس به کشور‌های اسکاندیناوی از بزرگراه‌های آبی استفاده می‌شود. تاکسی‌های هوایی خودران، هایپرلوپ‌ها و هواپیما‌های مافوق سریع دیگر ابزار مسافرت خواهند بود.

همچنین به علت تخریب گسترده محیط زیست، بخش عمده غذای بشر در نواحی نزدیک به محل سکونت انسان‌ها تولید و پرورش داده می‌شوند و حتی ممکن است این کار در خود منازل انجام شود.

چاپگر‌های سه بعدی تولید بسیاری از لوازم مورد نیاز را به صورت محلی ممکن می‌کنند.

هوش مصنوعی بر بسیاری از مشاغل مسلط شده و ارتباطات کاری از طریق هولوگراف‌ها و سیستم‌های واقعیت افزوده و واقعیت مجازی انجام می‌شوند.

نتیجه این تحولات کاهش تحرک انسان هاست، اما حسگر‌های زیستی در طول روز وظیفه کنترل شرایط حیاتی انسان‌ها را بر عهده گرفته و از این طریق وضعیت سلامت افراد کنترل می‌شود. پزشکان هم می‌توانند از راه دور افراد را کنترل کرده و برای آن‌ها نسخه تجویز کنند.

کاشت تراشه در مغز به منظور تعامل مستقیم با اشیا و دیگر افراد و درک سریع نظرات و ایده‌ها تحول دیگری است که تا سال ۲۰۶۹ عملی می‌شود.

تا آن زمان حشرات به علت کمبود گوشت به یکی از منابع تأمین پروتئین بدن انسان مبدل می‌شوند و خیلی از انسان‌ها برای تغذیه در طول روز از مایعاتی استفاده می‌کنند که به طور کامل از ترکیبات شیمیایی نوین تولید شده‌اند.