.svg)
چرا برخی کودکان از بازی کردن می‌ترسند؟
پارسینه: یک روانپزشک گفت: بعضی از کودکان از بازی با اسباب بازی‌های مختلف می‌ترسند؛ در این زمان والدین می‌توانند در نقش مربی ظاهر شوند.
حمیدرضا خدایی، روانپزشک و متخصص مغز و اعصاب درباره ترس‌های کودک و راه‌های مقابله با این ترس‌ها اظهار کرد: والدین باید متوجه تفاوت خود با کودکانشان در عقیده، تفکر، تجزیه و تحلیل شوند.
خدایی ادامه داد: کودکان با تحلیل و منطق کار‌ها را انجام نمی‌دهند؛ همین امر موجب عصبانیت والدین می‌شود و در پی این خشم‌ها ترس بوجود می‌آید.
این متخصص روانپزشک درباره ترس از رویا‌ها و کابوس‌ها گفت: این نوع ترس منشأ رویا‌ها و کابوس‌ها در خواب و بیداری دارد به طوری که کودک در روز رویا‌ها و یا کابوس‌هایی را تحلیل وتجزیه می‌کند که آن را در خواب می‌بیند و باعث واکنش‌هایی مانند ترس در خواب می‌شود.
خدایی افزود: ترس دیگری که در کودکان وجود دارد، اختلال ترس در خواب است. ویژگی اصلی این اختلال دوره‌های مکرری از رفتار‌های پیچیده حرکتی در حین خواب شامل بلند شدن، قدم زدن، صحبت کردن یا رفتار‌های نامناسب است. در این وضعیت فرد هوشیاری، پاسخ‌دهی اندک و نگاهی خیره دارد در برقراری ارتباط با دیگران نیز بی تفاوت است. در این اختلال فرد مبتلا به طور مکرر و ناگهانی با فریاد ناشی از وحشت و یا در حال گریه از خواب می‌پرد.
او گفت: نوعی ترس دیگر که در کودکان وجود دارد، ترس از جدایی است. ترس از جدایی زمانی رخ می‌دهد که کودکان وارد جمعی مانند مهدکودک، پیش دبستانی و دبستان می‌شوند. در این حالت کودک گمان می‌کند با حضور در جمع، والدین او را ترک می‌کنند و او تنها می‌ماند.
او افزود: در این نوع ترس نشانه‌هایی همچون مشکلات گوارشی (تهوع، استفراغ، دل درد) اضطراب، احساس تپش قلب و مدام گریه کردن در آن‌ها دیده می‌شود.
خدایی افزود: زمانی که کودک با اسباب‌بازی خود، بازی می‌کند در بازی خود به حدی غرق می‌شود که فرق واقعیت و بازی را متوجه نمی‌شود و ناخودآگاه از وسایلی که با آن بازی می‌کند، می‌ترسد. در این زمان والدین می‌توانند در نقش مربی ظاهر شوند.
او درباره ترس ناشی از باد و طوفان تصریح کرد: این نوع ترس در بزرگسالان به نام فوبیا (ترس‌های بیمارگونه) یاد می‌شود. زمانی که برگ درختان با باد ملایم تکان می‌خورد و یا رعد و برق می‌زند و باران می‌بارد کودک، گمان می‌کند که سیل ایجاد می‌شود و به دنبال آن خویشاوندان نزدیک خود را از دست می‌دهد.
خدایی بیان کرد: ترس‌های دیگری نیز در کودکان وجود دارد که ممکن است در بزرگسالی نیز ادامه یابد مانند ترس از ارتفاع (رفت و آمد پل‌های هوایی)، ترس از فضای بسته (آسانسور)، ترس از حیوانات (حیوانات خانگی مانند جوجه و حیوانات خیابانی مانند گربه)، فضا‌های تاریک (اتاق‌هایی با برق خاموش).
او یادآوری کرد: ترس‌های القایی و اجتماعی نیز وجود دارد که بر اثر تنبیه و تربیت خانواده ایجاد می‌شود. ترس القایی به دلیل ترساندن فرزند از اقسام خارجی و ترس از اجتماعی شدن او در مواجه با افراد غریبه بوجود می‌آید.
راه‌های مقابله با ترس کودکان
این روانپزشک درباره راه‌های مقابله با این ترس‌ها بیان کرد: بهتر است والدین قبل از بچه‌دار شدن در کلاس‌های فرزند پروری شرکت کنند.
خدایی تصریح کرد: پدر و مادر‌ها به مرور زمان باید از ترس کودکان جلوگیری کنند برای مثال اوایل رفتن به محیط‌های اجتماعی مانند مدرسه، پیش دبستانی و مهدکودک، هر دو والدین فرزند را به این محیط‌ها برده و باز گردانند.
این متخصص روانپزشک در پایان بیان کرد: روان درمانی در کاهش این اختلالات، برطرف کردن اضطراب و اصلاح شیوه‌های غلط رفتاری موثر است.
خدایی ادامه داد: کودکان با تحلیل و منطق کار‌ها را انجام نمی‌دهند؛ همین امر موجب عصبانیت والدین می‌شود و در پی این خشم‌ها ترس بوجود می‌آید.
این متخصص روانپزشک درباره ترس از رویا‌ها و کابوس‌ها گفت: این نوع ترس منشأ رویا‌ها و کابوس‌ها در خواب و بیداری دارد به طوری که کودک در روز رویا‌ها و یا کابوس‌هایی را تحلیل وتجزیه می‌کند که آن را در خواب می‌بیند و باعث واکنش‌هایی مانند ترس در خواب می‌شود.
خدایی افزود: ترس دیگری که در کودکان وجود دارد، اختلال ترس در خواب است. ویژگی اصلی این اختلال دوره‌های مکرری از رفتار‌های پیچیده حرکتی در حین خواب شامل بلند شدن، قدم زدن، صحبت کردن یا رفتار‌های نامناسب است. در این وضعیت فرد هوشیاری، پاسخ‌دهی اندک و نگاهی خیره دارد در برقراری ارتباط با دیگران نیز بی تفاوت است. در این اختلال فرد مبتلا به طور مکرر و ناگهانی با فریاد ناشی از وحشت و یا در حال گریه از خواب می‌پرد.
او گفت: نوعی ترس دیگر که در کودکان وجود دارد، ترس از جدایی است. ترس از جدایی زمانی رخ می‌دهد که کودکان وارد جمعی مانند مهدکودک، پیش دبستانی و دبستان می‌شوند. در این حالت کودک گمان می‌کند با حضور در جمع، والدین او را ترک می‌کنند و او تنها می‌ماند.
او افزود: در این نوع ترس نشانه‌هایی همچون مشکلات گوارشی (تهوع، استفراغ، دل درد) اضطراب، احساس تپش قلب و مدام گریه کردن در آن‌ها دیده می‌شود.
خدایی افزود: زمانی که کودک با اسباب‌بازی خود، بازی می‌کند در بازی خود به حدی غرق می‌شود که فرق واقعیت و بازی را متوجه نمی‌شود و ناخودآگاه از وسایلی که با آن بازی می‌کند، می‌ترسد. در این زمان والدین می‌توانند در نقش مربی ظاهر شوند.
او درباره ترس ناشی از باد و طوفان تصریح کرد: این نوع ترس در بزرگسالان به نام فوبیا (ترس‌های بیمارگونه) یاد می‌شود. زمانی که برگ درختان با باد ملایم تکان می‌خورد و یا رعد و برق می‌زند و باران می‌بارد کودک، گمان می‌کند که سیل ایجاد می‌شود و به دنبال آن خویشاوندان نزدیک خود را از دست می‌دهد.
خدایی بیان کرد: ترس‌های دیگری نیز در کودکان وجود دارد که ممکن است در بزرگسالی نیز ادامه یابد مانند ترس از ارتفاع (رفت و آمد پل‌های هوایی)، ترس از فضای بسته (آسانسور)، ترس از حیوانات (حیوانات خانگی مانند جوجه و حیوانات خیابانی مانند گربه)، فضا‌های تاریک (اتاق‌هایی با برق خاموش).
او یادآوری کرد: ترس‌های القایی و اجتماعی نیز وجود دارد که بر اثر تنبیه و تربیت خانواده ایجاد می‌شود. ترس القایی به دلیل ترساندن فرزند از اقسام خارجی و ترس از اجتماعی شدن او در مواجه با افراد غریبه بوجود می‌آید.
راه‌های مقابله با ترس کودکان
این روانپزشک درباره راه‌های مقابله با این ترس‌ها بیان کرد: بهتر است والدین قبل از بچه‌دار شدن در کلاس‌های فرزند پروری شرکت کنند.
خدایی تصریح کرد: پدر و مادر‌ها به مرور زمان باید از ترس کودکان جلوگیری کنند برای مثال اوایل رفتن به محیط‌های اجتماعی مانند مدرسه، پیش دبستانی و مهدکودک، هر دو والدین فرزند را به این محیط‌ها برده و باز گردانند.
این متخصص روانپزشک در پایان بیان کرد: روان درمانی در کاهش این اختلالات، برطرف کردن اضطراب و اصلاح شیوه‌های غلط رفتاری موثر است.
منبع:
باشگاه خبرنگاران
ارسال نظر