علائم میگرن چشمی چیست و چگونه درمان می شود؟

احتمالاً شنیده‌اید که اگر شما میگرن چشمی دارید احتمالاً پس از یک سردرد میگرنی بینایی‌تان را برای مدت کوتاهی از دست می‌دهید یا دیدتان کم می‌شود. بهتر است بدانید این اتفاق، یک موقعیت نادر است! نوعی از میگرن که سبب از دست رفتن بینایی می‌شود، میگرن شبکیه‌ای نام دارد و بسیار نادر است. حمله‌های میگرن منظم هم می‌توانند سبب مشکلات بینایی شوند. به این صورت که نور‌های درخشان یا نقاط کور ببینند. اما این حالت‌ها معمولاً در هر دو چشم دیده می‌شود.

علائم میگرن چشمی

مشکلات بینایی که تنها یک چشم را درگیر می‎کند: این مشکل ممکن است برای چند دقیقه یا نهایتاً ۳۰ دقیقه رخ دهد. گاهی تشخیص این که تنها یک چشم درگیر شده است یا هر دو مشکل است. چون نور‌های درخشان یا نقاط کور تنها در یک طرف میدان بینایی ایجاد می‌شوند. برای این که متوجه شوید، یک چشم و سپس چشم دیگر را ببندید تا متوجه شوید.

سردردی که بین ۴ تا ۷۲ ساعت طول می‌کشد: این سردرد یک طرف سر را درگیر می‌کند و شدت آن متوسط تا شدید است. فرد احساس می‌کند سرش ضربان دارد و وقتی حرکت می‌کند، درد شدیدتر می‌شود.

تهوع

استفراغ

حساسیت به نور یا صدا

علت میگرن چشمی

متخصصان هنوز علت دقیق میگرن چشمی را نمی‌دانند. اما احتمال می‌دهند به علت اسپاسم عروق خونی شبکیه (لایه‌ای که در انتهای چشم وجود دارد) باشد. هم‌چنین تغییراتی که در سراسر عصب‌های شبکیه گسترش پیدا می‌کند. این احتمال بسیار کم است، ولی دیده شده است کسانی که از میگرن چشمی رنج می‌برند ریسک بالاتری برای از دست دادن بینایی در یک چشم داشته باشند. دانشمندان هنوز نمی‌دانند دارو‌هایی که برای درمان میگرن چشمی استفاده می‌شود؛ همانند ضد افسردگی‌های سه حلقه‌ای و یا ترکیبات دارویی ضد صرع بتوانند جلوی پیشرفت بیماری را بگیرند.

تشخیص میگرن چشمی چگونه است؟

پزشک علائم شما را می‌پرسد و شما را معاینه می‌کند. برای تشخیص قطعی میگرن چشمی لازم است احتمالات دیگر رد شوند. با توجه به برخی علائم یکسان در بین بیماری‌ها، موارد زیر باید توسط پزشک رد شوند:

انسداد شریان مربوط به چشم به هر علتی

اسپاسم شریان‌های چشم و شبکیه

التهاب در عروق چشم (آرتریت غول آسا)

بیماری‌های خودایمنی

مشکلات خونی مثل آنمی داسی شکل و پلی سیتمی

آیا میگرن چشمی درمان دارد؟

انواع خفیف آن با مسکن‌های معمولی و استراحت بهتر می‌شوند. انواع شدیدتر و مواردی از میگرن چشمی که مکرراً تکرار می‌شوند با تجویز دارو‌های تخصصی‌تر و تغییراتی در سبک زندگی بهبود می‌یابند.

شروع فاز اولیه را تشخیص دهید.

میگرن‌های چشمی با تغییرات بینایی که ایجاد می‌کنند، تشخیص داده می‌شوند. ممکن است نور‌های زیگزاگی مشاهده کنید که به صورت واقعی در محیط وجود ندارند!

یا ممکن است ستاره‌های درخشان ببینید و یا اثرات بینایی دیگری را تجربه کنید. این حالت ممکن است با درد یا بدون درد باشد. تغییرات بینایی؛ فاز اولیه حمله‌های میگرن چشمی هستند و بین ۱۰- ۶۰ دقیقه قبل از شروع میگرن چشمی ایجاد می‌شوند.

اگر داروی میگرن به صورت پیش‌گیرانه دارید، آن را مصرف کنید.

به محض این که تغییرات بینایی‌تان آغاز شد؛ دارویی که پزشک برای پیش‌گیری از حملات میگرن برای‌تان تجویز کرده است و احتمالاً ترکیبات triptan یا ergo هستند را مصرف کنید. این کار احتمالاً از ایجاد سردرد، تهوع و مشکلات دیگر جلوگیری می‌کند.

پیش از مصرف دارو‌ها به این نکات توجه کنید:

اگر باردار هستید، فشار خون غیر قابل کنترل دارید و یا از مشکلات قلبی رنج می‌برید؛ این دارو‌ها را مصرف نکنید. حتماً درباره سابقه بیماری‌هایتان با پزشک مشورت کنید تا دارو‌های کم خطرتری برای‌تان تجویز کنند.

حتماً همان دوزی را مصرف کنید که پزشک‌تان توصیه می‌کند.

فرم‌های مختلفی از این دارو‌ها به شکل قرص، اسپری و... وجود دارد. هر کدام را که تمایل دارید تهیه کنید.

استراحت کنید و از عوامل محرک فاصله بگیرید.

به محض این که تغییرات بینایی آغاز شد؛ حتی اگر سردرد ندارید به فضای آرام و تاریکی بروید و چشم‌هایتان را ببندید. اگر عوامل خاصی میگرن‌تان را تحریک می‌کنند؛ همانند صدا، بو یا نگاه کردن طولانی به صفحه کامپیوتر سعی کنید از آن فضا دور شوید.

اگر نمی‌توانید دراز بکشید سعی کنید تا حد امکان از نور‌های خیره‌کننده و صدا‌های شدید دور شوید.

اگر لازم شد از مسکن استفاده کنید.

نوع خفیف و متوسط میگرن چشمی می‌تواند با آسپرین، استامینوفن و یا ترکیبات NSAID (مثل بروفن یا ناپروکسن) تسکین پیدا کند.

کمپرس آب سرد روی سرتان بگذارید تا درد تخفیف پیدا کند.

کف سرتان را با انگشتان دست ماساژ دهید.

خلاصه

میگرن چشمی یا کلاسیک؛ سردرد شدیدی است که با تغییرات در قوه بینایی همراه است. این تغییرات شامل دیدن نور‌های درخشان یا سایه‌ها می‌باشد.

نوعی از میگرن که سبب از دست رفتن بینایی می‌شود، میگرن شبکیه‌ای نام دارد و بسیار نادر است. علائم آن شامل تغییرات بینایی، سردرد یک طرفه، تهوع، استفراغ و حساسیت به نور یا صدا است.

علت آن هنوز ناشناخته است. در صورتی که درد خفیف باشد با مسکن‌های معمولی تخفیف پیدا می‌کند.