از عرش به فرش پایتخت بسکتبال ایران

تیم بسکتبال شهرداری گرگان در حالی دور رفت مسابقات بسکتبال سوپرلیگ کشور را به پایان رسانید که تنها با دو برد، در مکان ۹ ام جدول ۱۰ تیمی سوپرلیگ قرار گرفته است.

به گزارش «پارسینه»، در کنار این نتیجه و جایگاه ناامید کننده تیم گرگان ، موضوع عدم حضور بازیکنان بومی هم باعث ناراحتی طرفداران تیم گرگان گردیده ؛ بطوریکه در ترکیب ۱۲ نفر تیم گرگان تنها نام یک بازیکن گرگانی به چشم می خورد و این مهم برای تیم ریشه دار و قدیمی گرگان باعث نگرانی است که چرا بسکتبال گرگان با انبوهی از افتخارات در رده های سنی پایه و مسابقات کشوری از سال های دور تاکنون ، در این وضعیت به سر می برد و چرا اقداماتی مناسب برای بازیکن سازی در شهر گرگان صورت نگرفته است در صورتیکه طرفداران و علاقه مندان پرشور تیم گرگان، بارها به اثبات رسانیده اند که اگر تیمی متشکل از بازیکنانی بومی در مسابقات به میدان برود ، حاضرند شکستهای احتمالی آن را متحمل شده و به حمایت خود از تیم محبوب شهرشان ادامه دهند .

حال سوال اینجاست که چرا مدیریت و کادر فنی تیم گرگان به این خواسته علاقه مندان و طرفداران توجهی نمی کنند و یا دست کم در مقام عمل به آن برنیامده اند ؟

شاید نخستین پاسخ به این پرسش مهم و برای عمل به روندی پایدار در توسعه و ثبات در نتیجه گیری، تغییر رویکرد در پرورش بازیکنانی است که بتوانند در قالب مسابقات سوپر لیگ ایران )که بدون شک از بهترین لیگ های حال حاضر آسیاست( به میدان بروند و این یعنی درک نیاز به تغییر و بازنگری رویکردهای تا به امروزمان .

برای رسیدن با این هدف در نخستین گام می بایست نسبت به ساماندهی تیم های منتخب رده های پایه که در طول سال به صورت منظم تمرین کنند اقدامی عاجل نمود و با تمرینات بروزرسانی شده منظم فنی سالیانه زیر نظر مربیان کارآزموده مسلط بر علم روز بسکتبال و مسائل روحی و فرهنگی بازیکنان رده های پایه و شرکت در مسابقات کشوری همچون سوپر لیگ نوجوانان و جوانان که به تدبیر فدراسیون شکل گرفته است ، نسبت به آماده سازی در ابعاد فنی و ارتقا باورمندی در توانایی حقیقی و نهایتا پیشرفت بازیکنان اقدام نمود تا بازیکنان و مربیان در رده های پایه با رو به رو شدن با بازیکنان هم سن خود در دیگر نقاط کشور پی به ضعف ها و کاستی های خود برده و در مناسب ترین زمان ممکن در سنین پائین نسبت به شناخت جایگاه واقعی خود در عرصه بسکتبال کشور و رفع کاستی های خود اقدام نموده و به آمادگی همه جانبه جهت بازی برای تیم های لیگی برسند .

در این راه و جهت آماده سازی و شرکت در چنین مسابقاتی بودجه ای معادل ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیون تومان در هر سال مورد نیاز می باشد تا هزینه ساماندهی و اماده سازی این قبیل تیم ها را ممکن سازد. که با لحاظ شرایط کنونی اقتصادی و عدم توانایی بنگاه های بخش خصوصی در چنین سرمایه گذاری ورزشی-اجتماعی، تحقق این بودجه تنها از طرف شهرداری گرگان ممکن بوده و از طرف دیگر از آنجایی که در آن سوی این هزینه کرد تنها تیم سوپرلیگی بسکتبال شهر و استان ، باشگاه شهرداری گرگان بوده که از خروجی نهایی این رفتار و ثمره این تمرینات و بازیکن سازی حاصله سود خواهد برد و با عقد قراردادهایی بلند مدت با بازیکنان مستعد که دیگر کورانی از مسابقات را هم تجربه نموده اند ، هزینه های تیم داری خود را هم در بعد ریالی و هم رضایتمندی شهروندان هوادار ، کاهش دهد.

شاید در این مجال و با شرح پیشگفته در سطور بالا این پرسش بیش از پیش خودنمایی کند که چرا مجموعه مدیریتی و فنی تیم شهرداری گرگان با وجود مصوبه شورای اسلامی شهر گرگان در خصوص اختصاص ۱۰% بودجه سالیانه بسکتبال شهرداری گرگان به جهت ساماندهی این تیم ها و شرکت تیم های نوجوان و جوان در لیگ های پایه ، از اختصاص این بودجه و شکل گیری این تیم ها خودداری نموده و بدون توجه به راه منطقی بازیکن سازی ، اقدام به تشکیل تیم شهرداری نوین جهت حضور در لیگ زیرگروه کشور نمودند. آیا بهتر نبود نوجوانان و جوانان خوش استعداد گرگانی به جای نشستن در نیمکت تیم شهرداری نوین در قالب تیم های نوجوانان و جوانان شهرداری گرگان در مسابقات اختصاصی رده سنی خود شرکت می نمودند !؟

با مرور فرصت و چالش های موجود باید اذعان داشت شهرداری گرگان در رشته بسکتبال هزینه ای می کند که با توجه به نتایج نیم فصل نخست هیچ سرمایه گذاری اجتماعی و یا ورزشی به شمار نمی رود و روش در پیش گرفته شده توسط تاثیرگذاران در تیم شهرداری گرگان خبر از روزهای خوبی برای بسکتبال گرگان نداشته و با درنظر داشتن عدم اجرا به راهکاری گفته شده در تسهیل تربیت و بکارگیری بازیکنان جوان بومی به صورتی که قابلیت تاثیر گذاری در سوپر لیگ را داشته باشند ، دورنما تیره تر نیز نمایان خواهد شد . البته در تمثیل شرح سطور فوق می توان به این نکته اشاره نمود که تیم گرگان امسال بازیکنان جوان و با

استعدادی چون رهام کبیر و کامیار صادق زاده را که دارای چند سال سابقه ملی در تیم های پایه و سوپر لیگ هستند از تیم خود کنار گذاشته و با سکونشینی پوریا غنودی دیگر بازیکن خوش استعداد گرگانی آینده ای مبهم- چون دیگر استعدادهایی که در دوره های پیشین نیز به راحتی کنار گذاشته شده اند- برای وی و صد البته دیگر تک ستاره هایی که احتمالا با گذر از موانع بسیار توجه مربیان تیم را جلب نمایند ،ترسیم نموده است.

شاید ادامه این روند و شرایط حال و حاضر بازیکنان بومی تیم گرگان ، بیانگر دیدگاه کادر مدیریتی و فنی تیم شهرداری گرگان بوده که عدم اجرای برنامه فوق الذکر هم تائید کننده همین موضوع می باشد، که امید است هرچه سریعتر نسبت به تجدیدنظر در آن اقدام نمایند.

در پایان این گفتار و فارغ از هر حاشیه اینجاست که باید گفت تیم بسکتبال گرگان برای بازگشت به دوران پر افتخار دور و نزدیک خود با همیت و نقش آفرینی مثمر بازیکنان بومی و جوان ، نیازمند تغییر رویکردی جدی است که با ادامه روند تیم فعلی بسیار دور می نماید.