عوامل موثر در سرطان معده چیست؟
پارسینه: معده گشادترين بخش لوله گوارش است. ظرفيت طبيعي آن حدود يك ليتر مي باشد. موقعيت و شكل معده ثابت نيست زيرا تا حد زيادي به حالت بدن، ميزان محتويات معده، فشار احشاي مجاور و تونوس معدي وابسته است. انتهاي بالاي معده توسط مري به سمت ديافراگم كشيده ميشود وانتهاي پابيني آن به علت اتصال به دورازدهه ناحدودي متحرك است.
جلوگيري از خوردن آلوده به باكتري ( روشهاي نگهداري بهتراز موادغذايي و دسترسي تمامي طبقات اجتماعي - اقتصادي به يخچال جهت نگهداري غذا باعث كاهش بلع باكتريهاي خارجي شده است).
ميزان بروز مركز وميرسرطان معده به دلايل نامشخص درطي 60 سال اخيركاهش يافتهاند سرطان معده درطبقات اجتماعي- اقتصادي پايين شايعتراست. مهاجراني كه از مناطق باشيوع بالابه نواحي باشيوع پايين سفر كردهاند، استعداد ابتلاي قبلي را حفظ نموده اند ولي ريسك گرفتاري در فرزندان آنها شبيه جمعيت محل اسكان جديد خواهد بود. اين يافته نشان ميدهد كه احتمالاً يك عامل محيطي كه از سنين پايين نشان ميدهدكه احتمالاً يك عامل محيطي كه از سنين پايين شخص را تحت تاثير قرار ميدهد مسئول ايجاد سرطان معده است وبيش از همه عوامل مستعد كننده سرطان موجود در برنامه غذايي مورد توجه قرارگرفتهاند.
عوامل موثر در سرطان معده:
1- مصرف طولاني غظت بالايي از نيتراتها درغذاهاي دودي. خشك ونمك سود
1-1 عوامل خارجي كه سبب رشد باكتريهاي تبديل كننده نيترات درمعده ميگردند
• غذاي الوده به باكتري
• عفونت بانوعي باكتري با نام هليكوباكترپيلوري
2-1 عوامل داخلي كه سبب رشد باكتريهاي تبديل كننده نيترات درمعده مي گردند
• كاهش اسيديته معده
• جراحي معده درگذشته ( برداشتن قسمت انتهاي معده
• گاستريت آتروفيك ( بيماريي كه درخلال آن جدارمعده دچار تحليل مي شود)
• تماسهاي طولاني با داروهايي كه ترشح اسيد معده را مي كاهند(H2 بلوگرها)
2- زخم هاي معده وبرخي پوليپها( پوليپهايي كه استعداد بدخيمي دارند)
3- هيپرتروفي شديد ( رشد بيش از حد سلولها) درچين هاي معده باشيوع بالاي بدخيمي همراه است
4- در افراد داراي گروه خوني A نسبت به گروه خوني O ، ميزان بروز سرطان معده بيشتر است
شرح بيماري وعلائم
سرطانهاي سطحي دراكثر موارد علامتي ايجاد نمي كنند با رشد تومور بيمار از ناراحتي درقسمت فوقاني شكم شكايت دارد كه از يك احساس پري مبهم بعد از غذا خوردن تا درد شديد متغير است. بياشتهايي كه . غالباً با تهوع خفيف همراه مي باشد، شايع است وليكن شكايت اوليه بيمار نمي باشد درنهايت كاهش وزن ايجاد مي شود.
تهوع واستفراغ به ويژه هنگامي كه تومور درناحيه انتهايي معده قراردارد از علائم اصلي هستند. در تومورهاي ناحيه ابتدايي معده. اختلال در بلع ( ديسفاژي) علامت اصلي بيماري است. درمراحل اوليه سرطان معده ، علائم فيزيكي وجود ندارد وكشف توده شكمي قابل لمس دراغلب موارد نشان دهنده رشد طولاني مدت وانتشار موضعي تومور مي باشد. شايعترين محل براي انتشار خوني تومور معده، كبد است . كم خوني فقر آهن درمردها وخون مخفي درمدفوع درهردوجنس بايد شك به ضايعات دستگاه گوارش را برانگيزاند
تشخيص :
راديو گرافي ساده ترين شيوه تشخيصي جهت ارزيابي يك بيمارمبتلا به شكايات از ناحيه سرمعده ميباشد . بيوبسي به كمك آندوسكپي از معده وبررسي ميكروسكپي روي نمونههايي كه با برس تهيه شدهاند جهت رد تشخيص بدخيمي در تمام مبتلايان به زخم معده انديكاسيون دارند.
• درصورت وجود شرايط زير مي توان از انجام آندوسكوپي صرف نظر نمود:
1- اگر نماي راديو گرافيك ضايعه به طور مشخص خوش خيم باشد.
2- اگر پس از 6 هفته دررايو گرافي مجدد زخم به طور كامل ترميم شده باشد .
3- اگر پيگيري با راديو گرافي با ماده حاجب (ماده شيميايي كه در عكس برداري به كار مي رود) پس از چند ماه طبيعي باشد.
درمان :
برداشتن كامل تومور به كمك جراحي وبرداشتن غدد لنفاوي مجاور تنها شانس بهبودي مي باشد.
برداشتن معده به طور ناكامل درمان انتخابي بيماران مبتلا به سرطان قسمت انتهايي معده است درصورتيكه براي تومورهاي ابتدايي معده برداشتن كامل يا نزديك به كامل معده الزامي است .
• برداشتن وسيع غدد لنفاوي به همراه جراحي معده موجب افزودن خطر بروز عوارض گرديده وطول عمر بيماران را نيز بالا نمي برد عود تومور تا 8 سال پس از جراحي امكان پذير است
• پيش آگهي بيماران بعداز جراحي به وسعت نفوذ تومور به جدارمعده وابسته است .
• آدنوكارسينوم معده دربرابر اشعه تقريباً مقاوم است . نقش اصلي پرتودرماني درسرطان معده فقط درجهت تسكين درد ميباشد. پرتو درماني به تنهايي بعداز برداشتن ضايعه ، ميزان بقا را بالا نمي برد وليكن اضافه نمودن داروي شيمي درماني به پرتودرماني موجب بهبودي اندكي درميزان بقا گرديد
• داروهايي كه درشيم درماني سرطان معده به كرا ميروند موجب كاهش حجم تومور ميشوند.
• شيمي درماني بعد از جراحي همراه پرتو درماني باعث كاهش عود وطولاني شدن طول عمر بيماران ميگردد
• پرتو درماني و شيمي درماني درصورتيكه به طور توام پس از عمل جراحي بكار برده شوند موجب افزايش بقا ميگردند.
• در صورت فقدان تجمع مايع در شكم و انتشار شديد تومور به كبد يا صفاق بايد اقداماتي در جهت برداشتن ضايعه اوليه صوت گيرد چرا كه كم كردن حجم تومور باقيمانده بهترين روش تسكين بيماري است.
ارسال نظر