.svg)
تلویزیون، مانع روابط خصوصی همسران
تلویزیون تنها به خاطر تأثیر منفی بر بچه‌ها و رفتار آن‌ها محکوم نیست. در این زمانه، این رفیق خانگی در بیش از یک اتاق و حتی در اتاق خواب خانه‌ها منزل کرده است.
بر اساس تحقیقی که اخیراً کره‌ای‌ها در مورد تأثیر تلویزیون بر زندگی اجتماعی و روابط عاطفی زن و شوهر انجام داده‌اند، تلویزیون متهم است که در میزان شوق و محبت زن و شوهر به یکدیگر تأثیر منفی دارد.
بر اساس نتایج این تحقیق، زندگی بدون تلویزیون، محبت بین زوجین را بیشتر می‌کند. در این تحقیق، محققان مشاهده کرده‌اند کسانی که در مدت سه هفته‌ای که این تحقیق در حال انجام بوده، تلویزیون‌های خود را خاموش نگه داشته‌اند، از روابط اجتماعی غنی‌تری برخوردار بوده؛ میانگین زمان مطالعه و تفکر آن‌ها بالاتر رفته و امکان انجام برنامه‌ها و گفتگوهای مشترک بیشتری را داشته و در نتیجه میزان محبت بین این دسته از زوجین بیشتر بوده است.
این‌ها تنها نتایج خاموش کردن تلویزیون نیستند. علاوه بر این، امتناع از مشاهده تلویزیون این امکان را به هر یک از زن و مرد می‌دهد که طرف مقابل خود را به طرق مختلف ببیند و وجود او را لحاظ کند.
حتی در یکی از حالات مورد مطالعه، تأکید شده است افرادی که چشمان‌شان به زل زدن به صفحه تلویزیون عادت کرده است، اکنون پس از خاموش کردن تلویزیون، بیشتر به صورت همسر خود نگاه می‌کنند تا به کشف جمال و ظرافت‌های او بپردازند.
یکی از زن‌هایی که در این تحقیق شرکت کرده، می‌گوید: «یکی از عادات همیشگی شوهر من که هر روز بعد از کار روزانه، حتماً باید آن را انجام بدهد و کسی حق مزاحمت در آن را ندارد، این است که هر روز ساعت ۷ از محل کارش به خانه برگردد؛ لباسش را عوض کند؛ غذایش را بخورد و بعد بنشیند پای تلویزیون و دو‌دستی به کنترل بچسبد و از این کانال به آن کانال برود.
او هرگز تنها روی یک کانال توقف نمی‌کند و حتماً به شبکه‌های دیگر سر می‌زند و غالباً در جواب آن‌چه من به او می‌گویم، به کلمات کوتاهی اکتفا می‌کند. آن هم برای این‌که اثبات کند دارد به حرف من گوش می‌کند. این کار او باعث می‌شود من ساکت شوم و از گفتن حرفم صرف نظر کنم.»
دکتر یحیی الرخاوی، استاد روان‌پزشکی در دانشگاه قاهره در مورد مشکلاتی از این قبیل می‌گوید: «در گذشته و علی‌رغم ساده بودن زندگی ما، هرگز چیزی در مورد آن‌چه می‌توان آن را گنگی شوهر و در نتیجه «از هم پاشیدگی خانوادگی» و اموری از این قبیل نامید، نمی‌شنیدیم.
دلیل وجود این مسأله آن است که ارتباط میان طرفین کم شده است؛ ارتباطی که گاهی در قالب سخنی که با شوخی همراه است؛ گاهی در قالب قضیه مهمی که باید در موردش گفتگو کرد و گاهی در قالب خبر جالبی که باید به شرح و تفسیرش پرداخت، ظهور پیدا می‌کند.
تلویزیون به تنهایی متهم نیست که احساسات میان زن و شوهر را از میان برده است؛ بلکه هر چیزی که موجب عدم توجه یک طرف به طرف دیگر بشود، می‌تواند محبت را میان آن دو بکشد یا در محبت رخوت ایجاد کند.
از جمله این مسایل می‌توان به صرف وقت زیاد توسط بعضی از زن‌ها با دوستان‌شان، کم‌توجهی به شوهر، کار طولانی شوهر در طول روز و حتی پرداختن به بچه‌ها، در حالی که شوهر گمان می‌کند این رسیدگی بیش از حد است و موجب بی‌توجهی زن به او می‌شود، اشاره کرد.
اما کم کردن ساعات تماشای تلویزیون، به همسران این فرصت را می‌دهد که با یکدیگر گفتگو کنند و به امور عاطفی و نیز مسایلی که در طول روز و در غیاب یکی از آن‌ها اتفاق افتاده است، بپردازند.»
سکوت بین زن وشوهر و عدم توانایی آن‌ها برای ایجاد فضای گفتگوی مشترک، به نحوی از انحا، از جمله به واسطه تلویزیون، مشکل تمام خانواده‌های سراسر جهان است. بعضی از آمارها می‌گویند که از هر ۱۰ زن، ۹ نفر آن‌ها از سکوت شوهر خود و نبود عاطفه بین زوجین رنج می‌برند.
در تحقیق دیگری که در آلمان انجام شده تا مقدار صحبت کردن زن و شوهرها با همدیگر را در طول هفته اندازه‌گیری کنند، نتایج جالبی به دست آمده است.
زوج‌هایی که مورد بررسی قرار گرفته‌اند، نتوانسته‌اند بیش از ۲۸ دقیقه بدون مشاجره با هم صحبت کنند. محققان برای انجام این تحقیق، میکروفون‌های کوچکی در لباس ۱۰۰ زن و شوهر جاسازی کرده‌اند تا گفتگوهای آنان را در طول هفته ضبط کنند.
در انتها با پاک کردن صداهای نامفهوم و سخنانی که مقصود از آن‌ها گفتگو با یکدیگر نبوده است، محققان به این نتیجه رسیده‌اند که مدت گفتگوی مشترک زن وشوهرها در یک روز، از ۴ دقیقه تجاوز نمی‌کند.
تماشای تلویزیون تنها بر کم شدن عواطف بین زوجین تأثیر ندارد. در تحقیق دیگری که در یکی از دانشگاه‌های ایتالیا صورت گرفته است، به این نکته اشاره شده که وجود تلویزیون در اتاق خواب، موجب کم شدن روابط خصوصی زوجین می‌شود.
همان‌طور که بررسی‌ها نشان می‌دهند، مرکز محبت در مغز انسان قرار دارد و نه در قلبش و در نتیجه برای مغز سخت است که در یک زمان بر چند مسأله تمرکز کند.
دکتر سید صبحی، استاد سلامت عمومی در دانشگاه عین شمس می‌گوید سخت است که از زن و شوهرها بخواهیم که از تماشای تلویزیون به کلی صرف نظر کنند یا اصلاً تلویزیون نداشته باشند.
اما می‌توانیم از آن‌ها بخواهیم در مورد آن برنامه‌ریزی کند. او می‌گوید اعتماد به تلویزیون به عنوان تنها وسیله سر‌گرمی و یا تنها وسیله تمدد اعصاب، یک فاجعه است.
اصل اساسی در ازدواج، مودت و گرمی روابط و وجود محبت است که به وسیله ایجاد ارتباط و سخنان مهر‌آمیز محقق می‌شود و تلویزیون مانع آن است.
دکتر صبحی به زوج‌ها سفارش می‌کند که حتی اگر شده، به مدت نیم ساعت در روز و هر چند در اطراف خانه، با هم به بیرون بروند یا در بالکن بنشینند و در مورد مسایل مختلف زندگی با هم صحبت کنند.
در تحقیقی که در عربستان در مورد ۲۷۸ زن و مرد صورت گرفته، معلوم شده است که عدم گفتگوی زن و شوهر در مورد مسایل عاطفی، به انفصال عاطفی آن‌ها منجر می‌شود.
این در حالی است که ۷۹ درصد از جدایی‌ها در عربستان به علت رنج بردن زن‌ها از عدم ابراز عاطفه توسط مردان و فقدان وسیله‌ای برای گفتگو بین آن‌هاست.
ارسال نظر