احترام به کودکان و روش های آن

به گزارش پارسینه، تصور کنید که تنها با یک نوزاد باشید. این‌طور سفر پدر و مادری من آغاز شد. من تازه از دبیرستان فارغ‌التحصیل شده بودم و به تازگی به نیروی دریایی ایالات متحده پیوسته بودم و هیچ خانواده‌ای کنارم نبود تا کمک کند. همه ما می‌دانیم که تبدیل شدن به یک والد، یک تحول شخصی بزرگ است. حالا تصور کنید که از همه چیزهایی که به آن آشنا هستید جدا شده‌اید. شهر شما، خیابان‌هایی که در آنها قدم می‌زنید، افرادی که هر روز ملاقات می‌کنید. تنها در یک سرزمین جدید با یک نوزاد و در حال گذر از تحول هویتی خود هستید، و نیاز فوری به ایجاد احساس امنیت و راهنمایی برای نوزاد و سپس کودک نوپا دارید. این همان چیزی است که از زمانی که به والدین تبدیل شدم، زندگی‌ام بوده است.

احترام دوجانبه است و از خودتان شروع می‌شود

چه کودک داشته باشید و چه معلمی با صدها کودک باشید، احترام بخش مهمی از والدگری است. مهم نیست که چطور آن را تعریف کنید، احترام شامل عشق، قدردانی، دلسوزی و شکرگزاری نسبت به دیگران است. من مصمم بودم که فرزندانم را طوری تربیت کنم که ادب داشته باشند و به دیگران احترام بگذارند، که این همان طریقی بود که خودم بزرگ شدم.

چگونه احترام را با الگوسازی منتقل کنیم

اولین واکنش والدین هنگام تربیت فرزند این است که به تقلید از نحوه رفتار بزرگ‌ترها با آنها بپردازند. در طول دوران کودکی، بزرگ‌ترها از ما می‌خواستند که احترام بگذاریم و ادب داشته باشیم و باید در برخورد با بزرگ‌ترها مودب و خوش‌برخورد می‌بودیم. فراتر از آن، من تربیت شده بودم که اعضای خانواده و معلمان را مفتخر کنم. اما وقتی بزرگتر شدم و خودآگاهی بیشتری پیدا کردم، متوجه شدم که بزرگ‌ترها همیشه احترام مشابهی که از ما می‌خواستند، به ما نشان نمی‌دادند.

برخی بزرگ‌ترها معمولاً به نحوه صحبت کردن با کودکان توجه نمی‌کردند و همان‌طور که از کودکان خواسته می‌شد که احترام بگذارند، برای احساسات و عزت نفس آنها نیز احترام قائل نمی‌شدند. من این را چندین بار به عنوان یک مدیر مدرسه شاهد بوده‌ام. به عنوان مثال، در شرایطی که معلم در حال "شوخی" با دانش‌آموز بود به طوری که دانش‌آموز احساس بی‌احترامی می‌کرد و رنجیده می‌شد.

چه اتفاقی افتاد؟ وقتی که کودک احساس بی‌احترامی می‌کند، چه اتفاقی می‌افتد؟ وقتی کودکان احساس تحقیر می‌کنند، آنها رفتار خود را نشان می‌دهند. آنها شورش می‌کنند، و همان رفتار را به شما باز می‌گردانند. گاهی اوقات حتی در این کار بهتر از بزرگ‌ترها عمل می‌کنند.

آیا می‌توانید آنها را سرزنش کنید؟ بسیاری از بزرگ‌ترها بر برابری و بازگشت در روابط بزرگ‌سالانه تأکید دارند، اما از کودکان انتظار دارند که همان احترام را به آنها نشان دهند. تأمل در دوران کودکی خود، کسب تجربه در تربیت فرزندانم، و تجربه من در طول دوران حرفه‌ای آموزشی به من کمک کرد که این اصول را برای الگوسازی احترام درک کنم:

آداب خود را رعایت کنید

پدرخوانده‌ام جمله‌ای داشت که می‌گفت: "همانطور که می‌گویم عمل کن، نه همانطور که انجام می‌دهم." که من اصلاً از آن خوشم نمی‌آمد. این به این معنا بود که من باید احترام می‌گذاشتم اما نمی‌توانستم انتظار داشته باشم که همان رفتار را از او ببینم. بی‌گمان او پدرخوانده من برای مدت طولانی نبود، اما همان 12 ماه طولانی‌ترین ماه‌های زندگی من بود.

جمله "همانطور که می‌گویم عمل کن، نه همانطور که انجام می‌دهم" چیزی است که من در دوران کودکی و حرفه‌ای خود شاهد آن بودم. به عنوان مثال، در یک جلسه کارکنان مدرسه، بزرگ‌ترها تلفن‌های همراه خود را بیرون می‌آورند و پیامک می‌زنند، ایمیل‌ها را بررسی می‌کنند، در رسانه‌های اجتماعی چک می‌کنند و غیره. همین بزرگ‌ترها دانش‌آموزان خود را به دلیل ارسال پیامک در کلاس به دفتر می‌فرستند. چرا برخی بزرگ‌ترها از کودکان توقع دارند که به استاندارد بالاتری نسبت به خودشان پایبند باشند؟ از خودتان بپرسید آیا شما رفتارهایی را که می‌خواهید فرزندانتان یاد بگیرند، در خودتان نشان می‌دهید؟ الگوسازی بی‌شک بهترین روش برای یادگیری آنها است.

لحن و زبان بدن خود را کنترل کنید

برخی از کودکان به راحتی از بزرگ‌ترهای سلطه‌گری که بازوهای خود را گسترش می‌دهند و با صدای بلند و حتی با لحن تحقیرآمیز صحبت می‌کنند می‌ترسند. هیچ‌کس دوست ندارد تحقیر شود، و مطمئن باشید که حتی نوزادان نیز این رفتار تحقیرآمیز را از بزرگ‌ترها می‌شناسند. گاهی اوقات کودکان برای مقابله با احساس تحقیر به صورت مقابله‌ای عمل می‌کنند تا "وجهه" خود را حفظ کنند. به جای سرزنش، مطمئن شوید که لحن شما ملایم اما قاطع و تصمیم‌گیر است و زبان بدن شما حمایتی و فهمیده است.

زبان عشق فرزندتان را یاد بگیرید

کودکان نیاز خود را به پیوند، عشق و حمایت به روش‌های مختلفی بسته به سن خود ابراز می‌کنند. بله، زبان عشق فقط برای بزرگ‌ترها نیست. همه انسان‌ها یک زبان عشق دارند و روش‌هایی برای ارتباط برقرار کردن دارند. من سه پسر دارم. و هرکدام زبان عشق متفاوتی دارند. بنابراین، من تصمیم می‌گیرم با آنها با استفاده از زبان عشق‌شان پیوند برقرار کنم تا با هم چالش‌ها را پشت سر بگذاریم.

با استفاده از زبان عشق فرزندتان، درک را پرورش دهید

راه‌های کوچک که فرزند شما احساسات خود را ابراز می‌کند، را بپذیرید و قدردانی کنید. گاهی اوقات آنها شما را در آغوش می‌کشند و گاهی اوقات با یک حرکت سر یا بغل دست به شما پاسخ می‌دهند. در این میان، از زبان عشق فرزندتان برای صحبت با او استفاده کنید. به عنوان مثال، زبان عشق پسر 11 ساله من کلمات تأکیدی است. بنابراین، اگر به او بگویم: "پسرم، من خیلی به تو افتخار می‌کنم که خودت مطالعه می‌کنی. تو فوق‌العاده باهوشی"، او برای باقی روز احساس خوشحالی خواهد کرد و تصمیم می‌گیرد چگونه زمانی برای مطالعه بیشتر پیدا کند.

نتیجه‌گیری

احترام دوجانبه ریشه در بازگشت دارد، اما اصول اصلی آن در احترام به خود است. احترام واقعی به خود از پیوندهای سالم، تعادل حقوق و مسئولیت‌ها و شجاعت برای اشتباه کردن و بخشیده شدن متولد می‌شود.

شخصیت منحصر به فرد فرزندتان را کشف کنید و نشان دهید که یک رابطه محترمانه و عاشقانه چگونه به نظر می‌رسد. این نه تنها به کودکان شما آداب و رفتارهای خوب می‌آموزد، بلکه به آنها کمک می‌کند روابط سالمی برای زندگی پرورش دهند.