چرا کودکان از تاریکی می‌ترسند و چگونه می‌توان به آن‌ها کمک کرد؟

به گزارش پارسینه،  با درک علت این ترس و استفاده از راهکارهای مناسب، می‌توان به کودکان کمک کرد تا بر این ترس غلبه کنند و خوابی آرام و آسوده داشته باشند.

درک عمیق‌تر ترس از تاریکی

علل روانشناختی ترس از تاریکی:

تخیل فعال: کودکان در سنین پایین‌تر، تخیل بسیار قوی‌ای دارند و ممکن است در تاریکی، موجودات خیالی یا صداهای نامشخص را به چیزهای ترسناک نسبت دهند.

عدم تمایز بین واقعیت و خیال: کودکان گاهی اوقات نمی‌توانند بین واقعیت و خیال تمایز قائل شوند و ممکن است آنچه در داستان‌ها یا فیلم‌ها دیده‌اند را واقعیت بپندارند.

احساس ناامنی: تاریکی می‌تواند حس ناامنی و آسیب‌پذیری را در کودکان تقویت کند، به خصوص اگر احساس کنند که کنترل محیط اطراف خود را از دست داده‌اند.

تجربیات قبلی: تجربیات ترسناک قبلی، مانند دیدن یک فیلم ترسناک یا شنیدن داستان‌های ترسناک، می‌تواند ترس از تاریکی را در کودکان تقویت کند.

نشانه‌های رفتاری ترس از تاریکی:

اجتناب از رفتن به اتاق تاریک: کودک ممکن است از رفتن به اتاق تاریک یا تنها ماندن در آن امتناع کند.

چسبیدن به والدین: کودک ممکن است در شب به والدین خود بچسبد و از آن‌ها بخواهد که کنار او بمانند.

مشکل در به خواب رفتن: کودک ممکن است به سختی به خواب برود یا در طول شب مکرراً بیدار شود.

کابوس‌های شبانه: ترس از تاریکی می‌تواند منجر به کابوس‌های شبانه شود.

تغییرات در رفتار: کودک ممکن است در طول روز مضطرب، تحریک‌پذیر یا گوشه‌گیر شود.

راهکارهای جامع برای مقابله با ترس از تاریکی

ایجاد یک محیط خواب آرامش‌بخش:

استفاده از چراغ خواب: یک چراغ خواب با نور ملایم می‌تواند به کودک کمک کند تا احساس امنیت بیشتری داشته باشد.

باز گذاشتن در اتاق: باز گذاشتن در اتاق کودک می‌تواند حس ارتباط با سایر اعضای خانواده را تقویت کند.

استفاده از موسیقی آرامش‌بخش: پخش موسیقی آرامش‌بخش یا صداهای طبیعت می‌تواند به کودک کمک کند تا آرام شود و به خواب برود.

استفاده از اسباب‌بازی‌های مورد علاقه: قرار دادن اسباب‌بازی‌های مورد علاقه کودک در تختخواب می‌تواند به او احساس امنیت و آرامش بدهد.

تغییر دکوراسیون اتاق: استفاده از رنگ‌های آرامش‌بخش و تصاویر مثبت در اتاق کودک می‌تواند به کاهش ترس او کمک کند.

گفتگو و همدلی با کودک:

گوش دادن فعال: به حرف‌های کودک با دقت گوش دهید و به او نشان دهید که احساساتش را درک می‌کنید.

اعتباربخشی به احساسات: به کودک بگویید که ترسیدن طبیعی است و بسیاری از کودکان این ترس را تجربه می‌کنند.

استفاده از داستان‌گویی: داستان‌هایی در مورد غلبه بر ترس از تاریکی برای کودک تعریف کنید.

بازی‌های نقش‌آفرینی: با کودک بازی‌های نقش‌آفرینی انجام دهید که در آن او نقش یک قهرمان را بازی کند که بر ترس‌هایش غلبه می‌کند.

آموزش تکنیک‌های آرام‌سازی: به کودک تکنیک‌های آرام‌سازی مانند تنفس عمیق یا تجسم مثبت را آموزش دهید.

ایجاد روال خواب منظم و آرامش‌بخش:

ساعت خواب و بیداری ثابت: یک برنامه خواب منظم برای کودک تعیین کنید و به آن پایبند باشید.

فعالیت‌های آرامش‌بخش قبل از خواب: قبل از خواب، فعالیت‌های آرامش‌بخش مانند حمام کردن، خواندن کتاب یا گوش دادن به موسیقی آرامش‌بخش انجام دهید.

اجتناب از محرک‌ها: از تماشای تلویزیون، بازی‌های رایانه‌ای یا خوردن غذاهای سنگین قبل از خواب خودداری کنید.

ت

تشویق به استقلال: به کودک فرصت دهید تا به تنهایی کارهایی را انجام دهد و او را برای تلاش‌هایش تشویق کنید.

تقویت مهارت‌های حل مسئله: به کودک کمک کنید تا مهارت‌های حل مسئله خود را تقویت کند تا بتواند با ترس‌هایش مقابله کند.

ایجاد تجربیات مثبت: تجربیات مثبت در تاریکی، مانند تماشای ستارگان یا استفاده از چراغ قوه، می‌تواند به کاهش ترس کودک کمک کند.

مراجعه به متخصص در صورت نیاز:

اگر ترس کودک شدید است، مداوم است یا با سایر مشکلات رفتاری همراه است، حتماً به یک روانشناس کودک یا متخصص سلامت روان مراجعه کنید.

نکات تکمیلی

صبر و حوصله: غلبه بر ترس از تاریکی زمان می‌برد. صبور باشید و به کودک خود فرصت دهید تا به تدریج بر ترسش غلبه کند.

ثبات: در اجرای راهکارها ثابت‌قدم باشید و از تغییر مداوم روش‌ها خودداری کنید.

همکاری با کودک: کودک را در فرآیند مقابله با ترسش مشارکت دهید و به او احساس کنترل بدهید.