اگر شما در رابطه با فردی هستید که دچار اختلال هراس است حتما متوجه این مساله شدهاید که چطور همه رابطه شما تحت تاثیر این ترسها و نگرانیهای شدید است و اگر هم خودتان کسی هستید که دچار اختلال است به خوبی متوجه تاثیر رفتارتان بر فرد مقابل هستید.
همانقدر که این اختلال روانی میتواند تاثیر منفی ایجاد کند، بودن و ماندن در رابطه سالمی که هر دو نفر با درک این شرایط ویژه به هم کمک میکنند، میتواند به درمان کسی که دچار اختلال است کمک کند.
همه چیز محدود به بیماری او نیست
کسی که با فرد دچار اختلال هراس در رابطه است فکر میکند اگر همه تلاش و تمرکز فردیاش را برای برآوردن نیازهای دیگری بگذارد موثرترین و بهترین کار را کرده است اما اولین چیزی که باید به عنوان شریک زندگی یک بیمار اختلال هراس به آن توجه کنید مراقبت از خودتان است. این یعنی صرف نظر از اینکه همسرتان یا دوستتان چه مشکلی دارد کار و زندگی خودتان را داشته باشید. روابط اجتماعیتان را محدود نکنید و به خودتان بپردازید.
این اصلا خودخواهی نیست که به نیازهای فردیتان توجه کنید. هرچقدر بیشتر از خودتان مراقبت کنید برای همسرتان موثرتر هستید. رفتارهای همسر و تنشهایی که چنین فردی برای رابطه درست میکند باعث میشود به مرور زمان خسته و ناتوان شوید. پس از حالا صرف نظر از اینکه همسر یا دوستتان چه مشکلی دارد به علاقمندیهای خودتان اهمیت بدهید؛ ورزش کنید و نیازهای طبیعیتان را برآورده کنید، تکنیکهای آرام شدن را یاد بگیرید و به فکر حمایتهای اجتماعی و کمک از دیگران باشید.
همه چیز بر عهده شما نیست
آیا به این توجه کردهاید که خیلی وقتها، شما سعی میکنید مسئولیتهای شریک و دوستتان را بر عهده بگیرید؟ یک دلیل مهم این است که فکر میکنید این روش میتواند مفید باشد. اما در واقع زمانی که شما خودتان را جایگزین همسرتان میکنید، به او اجازه نمیدهید تا راه مدیریت و کنترل ترسها و نگرانیهایش را یاد بگیرد. این وظیفه اوست که بتواند با شرایط خودش کنار بیاید و آن را کنترل و درمان کند.
وظیفه همسرتان را به عهده نگیرید. اگر او تلاش نمیکند تا این وضعیت را تغییر بدهد و از شما انتظار دارد مسئولیتهایش را برای پیشگیری از دردسرهایی که هر بار با اضطراب و نگرانیاش ایجاد میکند، به عهده بگیرید باید این نکته را به خود او یادآوری کنید. شما به همسرتان کمک بزرگی میکنید اگر اجازه بدهید با مشکل خودش روبه رو شود و برای درمان تلاش کند.
زوج درمانی یک پیشنهاد جدی است
کسی که دچار اختلال هراس و اضطراب است معمولا از دریافت کمک و درمان امتناع میکند. بسیاری از این افراد اصلا نمیپذیرند که دچار مشکل هستند. این برای شریک و همراه بسیار ناامید کننده و آزاردهنده است و بعید است در این وضعیت رابطه سالمی وجود داشته باشد. اگر فکر میکنید به هر دلیلی همسرتان حاضر نیست مشکل فردی خودش را بپذیرد خوب است به او پیشنهاد مشاوره خانواده یا زوج درمانی را بدهید.
مشاور میتواند با ملاحظه شرایط ویژه از او بخواهد تا برای بهبود رابطه، پیشنهادهای او برای درمان را بپذیرد. اگر همسرتان زوج درمانی را هم قبول ندارد اکنون زمانی است که خودتان باید کمک بخواهید. مشاور میتواند راهکارهای موثر برای کنار آمدن با این شرایط خاص را توصیه کند.
تمرین فراموشی
این که یاد بگیرید چطور همسرتان را ببخشید یکی از راههای کنار آمدن با چنین مشکلاتی در رابطه است. باید قبول کنید که همسرتان یک بیمار است و زمانی که در موقع خشم یا اضطراب بدرفتاری میکند در واقع در کنترل رفتار ناتوان است. او به هیچ وجه نمیخواهد شما را آزار بدهد. چنین افرادی معمولا به دیگران غر میزنند که چرا با آنها مدارا نمیکنند و یا چرا کسی شرایطشان را درک نمیکند. خیلی وقتها برای اینکه بتوانید یک قدم مثبت و موثر بردارید لازم است که ابتدا اشتباهاتش را ببخشید. این به ویژه زمانی که او تلاش میکند تا رفتارش را کنترل کند و خودش را درمان کند ضروریتر است. بخشیدن یک راه موثر برای حل بسیاری از مشکلات در چنین رابطهای است اگر واقعا میخواهید به همسر یا دوستتان کمک کنید او را ببخشید و انگیزه او را برای تغییر بیشتر کنید.
همراه باشید
شما با کسی زندگی میکنید که دچار اختلال هراس است. از او انتظار نداشته باشید به تنهایی با این شرایط کنار بیاید و برای تغییر تلاش کند. شما مهمترین فرد در سیستم حمایتی او هستید.
کسانی که دچار اختلال هراس هستند اغلب احساس تنهایی و انزوا میکنند به همین دلیل ایجاد یک سیستم حمایتی برای آنها مهم است.
همراه و حامی بودن یعنی بتوانید در بخشی از این رابطه به درمان بیماری او توجه کنید. امکانات و روشهای درمانی زیادی برای این افراد وجود دارد. روان درمانی، دارو درمانی و مشاوره متناسب با شدت اختلال موثر هستند. او را در مسیر درمان همراهی و تشویق کنید و نشان بدهید که چقدر متوجه و مراقب هستید. سعی نکنید درباره کاری که باید بکند یا نکند اظهار نظر کنید؛ اجازه بدهید بدون ترس و هراس اضافه مشکلاش را با شما در میان بگذارد.
استرس و مشکلاتی که به دنبال آن ایجاد میشود مهم ترین مشکل زندگی شما است. راه درمان و مقابله با استرس این است که همسرتان یاد بگیرد چطور باید روزانه با شرایط نگران کننده و اضطراب آور زندگیاش کنار بیاید بدون اینکه تنشهای شدید ایجاد کند. او باید تکنیکهای کنترل استرس را یاد بگیرد و فعالیتهایی انجام بدهد که به آرامش بیشتر و کاهش اضطراب و نگرانی کمک کند. شما به عنوان نزدیک ترین فرد به چنین کسی میتوانید در یادگرفتن و تمرین این مهارتها به او کمک کنید. تمرینهای ریلکسیشن مهمترین روش برای کنترل استرس است و برای تخلیه فشار و ناراحتی مفید هستند. رایجترین مهارتها تمرینهای نفس عمیق و تمرکز و آرام کردن بدن است. همچنین ورزش و پرداختن به فعالیتهای مورد علاقه و برقراری روابط صمیمی با دوستان و خانواده برای تخلیه انرژی ضروری هستند. در پرداختن به همه این فعالیتها شما میتوانید همسرتان را همراهی کنید و با مداخله در آنها و شریک شدن در این فعالیتها انگیزه بیشتری برای بهبود ایجاد کنید.
همسرتان را با ترسهایش رها نکنید. نه طوری رفتار کنید که گویا این نگرانیها طبیعی و واقعی هستند و نه آنها را انکار کنید. او باید با ترسهایش مواجه شود و برای مقابله با آنها راهی پیدا کند و شما کسی هستید که حمایت میکنید.
ارسال نظر