علت و درمان تیک عصبی در کودکان
پارسینه: تحقیقات نشان داده که ۲۴ درصد از کودکان در مراحل مختلف رشد دچار تیک میشوند. اگر کودک شما نیز رفتارهایی از این دست دارد که احتمال چنین اختلالی را در او میدهید، با این مطلب همراه باشید.
لابد شما هم رفتارهای تکراری یا واکنشهای بی دلیل را در آدمهای زیادی دور و بر خود دیده اید. کسی که بدون علت پای خودش را تکان میدهد، فردی که بیش از اندازه پلک میزند یا شخصی که با فواصل کوتاه بدون اینکه مریضی یا گلودردی داشته باشد، سرفه میکند. همه این رفتارها یک نام دارند: تیک.
این وضعیت گاهی اوقات شامل کودکان نیز میشود. تحقیقات نشان داده که ۲۴ درصد از کودکان در مراحل مختلف رشد دچار تیک میشوند. اگر کودک شما نیز رفتارهایی از این دست دارد که احتمال چنین اختلالی را در او میدهید، با این مطلب همراه باشید.
دکتر روحی، روانپزشک کودک و نوجوان در این مورد توضیح میدهد:
تیک، عبارت است از انجام دادن حرکت و رفتاری یا ایجاد کردن صدایی به صورت غیر ارادی که به طور ناگهانی از فرد سر میزند و به صورت تکرار شونده و سریع، اما فاقد ریتم باشد. تیکها حداقل به صورت گذرا در بسیاری از افراد از جمله کودکان دیده میشود و معمولا استرسها بروز آن را افزایش، و تمرکز شخص آن را حداقل برای مدت زمان کوتاهی کاهش میدهد.
انواع تیک را بشناسید!
تیکها بر اساس عملی که انجام میشود به دو دسته تقسیم میشوند که هر کدام دارای دو نوع ساده و مرکب هستند.
صوتی: تیکهایی که با صدا همراه هستند و نمونههای ساده این نوع تیک مانند سرفه کردن، صاف کردن گلو هستند. از انواع مرکب این تیک میتوان به تکرار کلمات، ناسزا دادن، پژواک گویی و... اشاره کرد.
حرکتی: همراه با رفتار و فعلی هستند مانند پلک زدن، شکلک درآوردن، تنگ کردن چشم ها، بالا انداختن شانه یا تکان دادن سر. این دسته از تیکها در کودکان معمول است. انواع مرکب آن میتوان شامل برخی حالات یا حرکات صورت، پریدن، لمس کردن و مانند آنهاست. تیکهای حرکتی مرکب به طور کلی آهستهتر تکرار میشوند و ممکن است هدف دارتر از تیکهای حرکتی ساده به نظر برسند.
توره چیست؟
اما تیکها بر اساس ماندگاری و زمانی که در رفتار فرد باقی میمانند نیز به دو دسته گذرا و مزمن تقسیم میشوند. تیکهای گذرا حداقل ۴ هفته دوام میآورند و این به این معنی است که تکرار رفتاری در مدت زمانی کمتر از این زمان تیک محسوب نمیشود و تیکهای مزمن بیشتر از ۱۲ ماه و به دفعات و طی روزهای سال ادامه مییابد. تیکهای مزمن بیشتر بین سنین ۶ تا ۱۲ سالگی دیده میشود.
بگذارید آخرین نوع تیک را نیز برای تان توضیح دهم و در ادامه به سراغ علل و درمانها برویم. نوع خاصی از تیک مزمن وجود دارد که در آن فرد دچار تیک صوتی و حرکتی به صورت همزمان است. این اختلال تورت یا توره نام دارد.
تیکها بر اساس ماندگاری و زمان به دو دسته گذرا و مزمن تقسیم میشوند
چه علتهایی تیکها را به وجود میآورند؟
علت تیک میتواند مربوط به سیستمهای مغزی (ارگانیک) باشد که جنبههای ارثی در آن مهم است و میتواند به دلایل روانشناختی (سایکولوژیک) رخ دهد. برای تشخیص علل و بررسی دقیق این موضوع در مورد تیکهای مزمن، لازم است به روانپزشک کودک مراجعه و با او مشورت کنید. ولی در هر دو صورت و در همه انواع تیک، استرس و اضطراب باعث تشدید علائم خواهد شد. نکته قابل توجه در این میان حساسیت خانواده روی این مساله است که باید بدانند حرکات غیر عادی کودک در اثر تیک ارادی نیست.
چطور درمان میشود؟
تیکهای گذرا: این دسته از تیکها بر حسب علت ایجادشان میتوانند به صورت خود به خودی فروکش کنند یا به سمت اختلال تیک مزمن یا توره پیشرفت کنند. در خصوص درمان تیک میتوان گفت: در صورتی که تیک خفیف و گذرا مطرح باشد که اختلالی در عملکرد فرد ایجاد نمیکند، درمان لازم نیست. تنها به والدین و اطرافیان توصیه میشود از توجه زیاد به کودک و تیکهای او، تذکر دادن مکرر به خاطر تیک، تحقیر و سرزنش کودک به خاطر آن، جدا خودداری کنند.
تیک مزمن: در موارد تیک مزمن یا تیک گذرای شدید که باعث مشکلاتی برای فرد شده است، بررسی مغز و اعصاب کودک لازم است و بعد از رد علل مغزی، درمان روانپزشکی آن انجام میشود.
درمان این اختلال به دو صورت دارویی و روان درمانی انجام میشود. در درمان دارویی از داروهای آنتی سایکوتیک و ضد اضطرابها استفاده میشود و درمان روان درمانی مواردی شامل: رفتار درمانی، آموزش ریلکسیشن (تن آرامی)، آموزش به خانواده (همچون درک غیر ارادی بودن تیک، تذکر ندادن، توجه نکردن به این رفتار کودک و دوری از تحقیر او) صورت میگیرد.
اما سوالی که باقی میماند مربوط به مشکلات شایعی مانند جویدن یا کندن ناخن، کندن موی سر، جویدن خودکار یا مداد و مانند آنهاست. طبق تعریفی که ارایه کردیم، این رفتارها با حرکت سریع ناگهانی تکراری والبته غیرارادی همراه نیست، به همین دلیل تیک به حساب نمیآید. پس چطور باید آنها را تعریف کرد؟ این رفتارها قبلا جزو اختلالات کنترل تکانه تقسیم بندی میشد، ولی براساس آخرین تقسیم بندی اختلالات روانپزشکی در حال حاضر جزو «اختلالات وسواسی» طبقه بندی میشود که در مطالب بعدی درباره آنها بیشتر صحبت خواهیم کرد.
منبع:ninisite.com
این وضعیت گاهی اوقات شامل کودکان نیز میشود. تحقیقات نشان داده که ۲۴ درصد از کودکان در مراحل مختلف رشد دچار تیک میشوند. اگر کودک شما نیز رفتارهایی از این دست دارد که احتمال چنین اختلالی را در او میدهید، با این مطلب همراه باشید.
دکتر روحی، روانپزشک کودک و نوجوان در این مورد توضیح میدهد:
تیک، عبارت است از انجام دادن حرکت و رفتاری یا ایجاد کردن صدایی به صورت غیر ارادی که به طور ناگهانی از فرد سر میزند و به صورت تکرار شونده و سریع، اما فاقد ریتم باشد. تیکها حداقل به صورت گذرا در بسیاری از افراد از جمله کودکان دیده میشود و معمولا استرسها بروز آن را افزایش، و تمرکز شخص آن را حداقل برای مدت زمان کوتاهی کاهش میدهد.
انواع تیک را بشناسید!
تیکها بر اساس عملی که انجام میشود به دو دسته تقسیم میشوند که هر کدام دارای دو نوع ساده و مرکب هستند.
صوتی: تیکهایی که با صدا همراه هستند و نمونههای ساده این نوع تیک مانند سرفه کردن، صاف کردن گلو هستند. از انواع مرکب این تیک میتوان به تکرار کلمات، ناسزا دادن، پژواک گویی و... اشاره کرد.
حرکتی: همراه با رفتار و فعلی هستند مانند پلک زدن، شکلک درآوردن، تنگ کردن چشم ها، بالا انداختن شانه یا تکان دادن سر. این دسته از تیکها در کودکان معمول است. انواع مرکب آن میتوان شامل برخی حالات یا حرکات صورت، پریدن، لمس کردن و مانند آنهاست. تیکهای حرکتی مرکب به طور کلی آهستهتر تکرار میشوند و ممکن است هدف دارتر از تیکهای حرکتی ساده به نظر برسند.
توره چیست؟
اما تیکها بر اساس ماندگاری و زمانی که در رفتار فرد باقی میمانند نیز به دو دسته گذرا و مزمن تقسیم میشوند. تیکهای گذرا حداقل ۴ هفته دوام میآورند و این به این معنی است که تکرار رفتاری در مدت زمانی کمتر از این زمان تیک محسوب نمیشود و تیکهای مزمن بیشتر از ۱۲ ماه و به دفعات و طی روزهای سال ادامه مییابد. تیکهای مزمن بیشتر بین سنین ۶ تا ۱۲ سالگی دیده میشود.
بگذارید آخرین نوع تیک را نیز برای تان توضیح دهم و در ادامه به سراغ علل و درمانها برویم. نوع خاصی از تیک مزمن وجود دارد که در آن فرد دچار تیک صوتی و حرکتی به صورت همزمان است. این اختلال تورت یا توره نام دارد.
تیکها بر اساس ماندگاری و زمان به دو دسته گذرا و مزمن تقسیم میشوند
چه علتهایی تیکها را به وجود میآورند؟
علت تیک میتواند مربوط به سیستمهای مغزی (ارگانیک) باشد که جنبههای ارثی در آن مهم است و میتواند به دلایل روانشناختی (سایکولوژیک) رخ دهد. برای تشخیص علل و بررسی دقیق این موضوع در مورد تیکهای مزمن، لازم است به روانپزشک کودک مراجعه و با او مشورت کنید. ولی در هر دو صورت و در همه انواع تیک، استرس و اضطراب باعث تشدید علائم خواهد شد. نکته قابل توجه در این میان حساسیت خانواده روی این مساله است که باید بدانند حرکات غیر عادی کودک در اثر تیک ارادی نیست.
چطور درمان میشود؟
تیکهای گذرا: این دسته از تیکها بر حسب علت ایجادشان میتوانند به صورت خود به خودی فروکش کنند یا به سمت اختلال تیک مزمن یا توره پیشرفت کنند. در خصوص درمان تیک میتوان گفت: در صورتی که تیک خفیف و گذرا مطرح باشد که اختلالی در عملکرد فرد ایجاد نمیکند، درمان لازم نیست. تنها به والدین و اطرافیان توصیه میشود از توجه زیاد به کودک و تیکهای او، تذکر دادن مکرر به خاطر تیک، تحقیر و سرزنش کودک به خاطر آن، جدا خودداری کنند.
تیک مزمن: در موارد تیک مزمن یا تیک گذرای شدید که باعث مشکلاتی برای فرد شده است، بررسی مغز و اعصاب کودک لازم است و بعد از رد علل مغزی، درمان روانپزشکی آن انجام میشود.
درمان این اختلال به دو صورت دارویی و روان درمانی انجام میشود. در درمان دارویی از داروهای آنتی سایکوتیک و ضد اضطرابها استفاده میشود و درمان روان درمانی مواردی شامل: رفتار درمانی، آموزش ریلکسیشن (تن آرامی)، آموزش به خانواده (همچون درک غیر ارادی بودن تیک، تذکر ندادن، توجه نکردن به این رفتار کودک و دوری از تحقیر او) صورت میگیرد.
اما سوالی که باقی میماند مربوط به مشکلات شایعی مانند جویدن یا کندن ناخن، کندن موی سر، جویدن خودکار یا مداد و مانند آنهاست. طبق تعریفی که ارایه کردیم، این رفتارها با حرکت سریع ناگهانی تکراری والبته غیرارادی همراه نیست، به همین دلیل تیک به حساب نمیآید. پس چطور باید آنها را تعریف کرد؟ این رفتارها قبلا جزو اختلالات کنترل تکانه تقسیم بندی میشد، ولی براساس آخرین تقسیم بندی اختلالات روانپزشکی در حال حاضر جزو «اختلالات وسواسی» طبقه بندی میشود که در مطالب بعدی درباره آنها بیشتر صحبت خواهیم کرد.
منبع:ninisite.com
ارسال نظر