اگر عاشق بوی چسب و بنزین هستید، بخوانید

علاقه مندی به بوییدن محصول‌های شیمیایی که بوی تند و قوی دارند یکی از اختلال‌های شایع در عصر کنونی است که بیشتر میان نوجوانان و به مقدار کمتری میان بزرگ سالان مشاهده می‌شود و نشان‌دهنده ابتلا به نوعی بیماری روانی است.

علایم اختلال پیکا را بشناسید

محققان علاقه مندی به بوییدن یا خوردن محصول‌های شیمیایی، چون لاک ناخن، خاک، بنزین، چسب مایع، صابون و حتی رنگ‌های روغنی را از طیف اختلال پیکا دسته‌بندی کرده‌اند. اختلال پیکا بر اثر نوعی جهش ژنتیکی به وجود می‌آید و بیشتر میان کودکان، زنان باردار، افراد دچار استرس غیرقابل کنترل، افراد مبتلا به مشکل‌های روانی، چون کم توانی ذهنی، افراد دچار افسردگی، مبتلایان به وسواس اجباری کندن موی سر، مبتلایان به اسکیزوفرنی و ... دیده می‌شود.

اختلال پیکا معمولاً در بین یک یا چند عضو خانواده مشاهده می‌شود و پزشک با مطالعه سابقه خانوادگی و بررسی عادت‌های رفتاری فرد می‌تواند این اختلال را شناسایی کند، انجام آزمایش خون هم می‌تواند وجود عفونت یا کمبود آهن و روی را در بدن مشخص کند.

علاقه مندی به بوییدن چسب مایع، بنزین، لاک ناخن و ... به دلیل افزایش ناگهانی جریان خون نوعی احساس شادی کوتاه‌مدت در فرد ایجاد می‌کند و البته پس از مدتی فرد دچار احساس سردرد، تهوع، گیجی، تاری دید و ... خواهد شد.

از جمله آسیب‌های بوییدن چسب می‌توان به بروز آسیب مغزی، مشکل‌های شدید تنفسی، اختلال در عملکرد سیستم عصبی، ایجاد لکه‌های قرمز و کهیر روی بدن، سردرد، سرگیجه، تهوع، درد شکم، نوسانات خلقی، تمرکز و توانایی تصمیم گیری، احساس بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن دست و پا، خستگی، از دست دادن شنوایی و سطح هوشیاری اشاره کرد.

درمان اختلال پیکا چیست؟

برای درمان این اختلال مراجعه به متخصص، شرکت در جلسه‌های مشاوره، یادگیری هنر و سرگرمی‌های جدید، رعایت رژیم خوراکی، انجام ورزش، شرکت در فعالیت‌های اجتماعی، ایجاد آرامش در محیط خانواده، کمک به کودک در یادگیری درس‌های مدرسه و در برخی موارد مصرف دارو‌های ضد استرس زیرنظر متخصص برای بازه استاندارد می‌تواند اثربخش باشد.