.svg)
ايران كجاي «جهان در حال تغییر» است؟
قانون: مجمع جهانی اقتصاد که ژانویه هر سال در داووس برگزار می‌شود یکی از پلت فرم‌های بسیار با اهمیت در سطح جهان است و قدرت‌های اقتصادی ، تجاری، علمی و سیاسی جهان را گردهم می‌آورد تا در مورد مهم‌ترین مسائل مبتلا به جامعه جهانی به بحث و گفتوگو بنشینند و بهترین راه حل‌ها را برگزینند.
۲۰۱۴؛ شکل دهی مجدد جهان
این مجمع طبق سنت سالانه خود ژانویه ۲۰۱۴ نیز در داووس سوئیس برگزار می‌شود تا این بار «شکل دهی مجدد جهان» را به بحث و نظر میان نخبگان سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، مذهبی و غیره بگذارد. داووس سال گذشته با موضوع پویایی انعطاف پذیر برگزار شد.
رهبران جهان از حوزه‌های مختلف مانند اقتصاد و کسب و کار، دولتمردان سیاسی، سازمان‌های مطرح بین المللی، دانشگاهیان و NGOها و... در مجموعه‌ای از گفتوگوهای استراتژیک شرکت خواهند داشت تا نقشه راهی منسجم برای تحولات کلیدی «جهان در حال تغییر» بیابند. بنابراین اگر بخواهیم این مجمع را یکی از اساسی‌ترین مراکز تصمیم ساز دنیا بنامیم بیراهه نگفته‌ایم. این نشست که از ۲۲ تا ۲۵ ژانویه برگزار می‌شود روزانه در ۲ نوبت و به سه شکل برگزار می‌شود؛ نخست کنفرانس اصلی که عمومی است و با سخنرانی‌هایی در موضوع نشست خواهد بود. دوم کارگاه‌های آموزشی که در حاشیه نشست و برای گروه‌های مختلف مهمانان پیش بینی شده است و سرانجام انجمن هاست که در قالب دوجانبه و چند جانبه میان رهبران سیاسی و تجاری و... برگزار می‌شود. ۶۰۰ خبرنگار اجلاس داووس را پوشش خواهند داد.
با سرعت به پیش
شاید زمانی که نویسنده داستان‌های شرلوک هولمز (آرتور کونان دویل) در سال ۱۸۸۹ مقاله‌ای درباره اسکی در داووس می‌نوشت، فکر نمی‌کرد که این کمپ اسکی روزی شاهد گفتوگوهای داغ نمایندگان سیاسی و اقتصادی کشورهای مختلف جهان درباره موضوعات روز اقتصادی و سیاسی باشد.
اما تلاش کمپانی‌های بزرگ اقتصادی و صنعتی غربی برای یافتن بازارهای جدید و همچنین سازوکارهای توسعه اقتصادی این دهکده تفریحی را به مرکز گفت و شنود (networking) مبدل کرد. در حقیقت بنیاد جهانی در سال ۱۹۷۱ توسط گروهی از صاحبان صنایع و کسب و کار و با مدیریت کلاوس شواب بنیان گذاشته شد تا این گفتوگوها همه گیر شود. شواب پیش از آن نشست‌های مشابهی را راه اندازی کرده بود تا مدیران اقتصادی اروپایی با نحوه مدیریت آمریکایی آشنا شوند. موفق بودن این نشست‌ها موجب شد صاحبان صنایع آمریکا به سوی مشارکت با این پروژه و راه‌اندازی مجمع جهانی اقتصاد رغبت یابند. گرچه مقر مجمع ژنو است و نشست‌های سالانه آن نیز در داووس سوئیس برگزار می‌شود ولی گردش مالی اصلی در دفتر آمریکایی مجمع صورت می‌گیرد. دفتر آمریکایی با اینکه نمایندگی مجمع از ژنو را عهده دار است ولی انحصار بررسی‌ها و مشارکت‌های اقتصادی را داراست.
چالش‌های پیش رو
هدف از اجلاس سالانه داووس توسعه بینش و ابتکارات فردی و سازمانی برای پاسخگویی به چالش‌ها و بحران‌های در حال ظهور است. به اعتقاد نظریه پردازان داووس این بحران‌ها عمدتا از ناحیه توسعه و رشد روزافزون تکنولوژی ناشی می‌شوند و در سه شکل چالش آفرین خواهند شد.
۱- در سطح فردی
انقلاب تکنولوژیکی چنان در حال گریز از توان انسان است که حتی در فرایند یادگیری معمولی افراد نیز تاثیر می‌گذارد به این معنا که وقتی تکنولوژی سرعت می‌گیرد و شهروند با متد پیشین آموزش می‌بیند در نتیجه فرد ولو اینکه آموزش دیده هم باشد (چنانچه این آموزش به روز نباشد)، نمی‌تواند بهترین تصمیم را ارائه دهد.
۲- در سطح نهادی
جهان پرارتباط به گونه‌ای است که سازمان‌ها و نهاد‌ها مانند شهرداری‌ها نیاز به نگاه سیستماتیک به تغییرات و تحولات تکنولوژیکی دارند در غیر اینصورت اعمال مدیریت نتیجه مطلوب جهانی نخواهد داشت و سازمان و نهاد مربوطه از همتایان خود عقب خواهد ماند.
۳- در سطح بین المللی
هرچند همکاری بین المللی در عرصه اطلاعات و گرفتن بهره وری مرتبط با آن نسبتا در جریان است ولی هنوز دولت‌ها چالش‌های جدی دارند یا اختلافات سیاسی بین کشور‌ها پدیده جهانی شدن را با مشکل مواجه کرده است. رهبران جهان درباره پیچیدگی‌های حکومت داری در آینده و الزامات تن دادن به برخی واقعیت‌ها هنوز چندان توجیه نشده‌اند.
در حقیقت چالش‌های امروز می‌تواند بهترین راه حل برای دست و پنجه نرم کردن با مسائل در آینده باشد.
فرصت ها
بر اساس آنچه کمیته اجرایی مجمع جهانی داووس سال ۲۰۱۴ اعلام کرده است؛
*در این اجلاس ۲۵۰ نفر از رهبران و سران سازمان‌های بین المللی و کشور‌ها با صاحبان تجارت و صنعت دیدار و گفتوگو خواهند پرداخت.
*یکی از محورهای گفتوگوها یافتن راه‌های مشارکت سازنده بین بخش دولتی و خصوصی برای جهانی شدن است.
*تغییرات آب و هوایی، تجارت چند جانبه و همچنین بحث درباره موضوعات اجلاس۲۰۱۵ و برنامه‌های توسعه نیز از دیگر موضوعاتی است که در مجمع به بحث گذاشته می‌شود.
* مجمع جهانی اقتصاد یا مجمع اقتصاد جهانی بر این باور است که از طریق سازمان‌های بین المللی همکاری‌های مورد بحث قرار گرفته در داووس را تضمین می‌کند.
* G۸ و G۲۰، از نشست‌های مهمی است که سالانه میان ۸ کشور توسعه یافته و ۲۰ کشور در حال توسعه و توسعه یافته برگزار می‌شود. در داووس بصورت غیر رسمی درباره ضروری‌ترین موضوعات این دو نشست بحث می‌شود.
*گسترش بیکاری و فاصله طبقاتی و همچنین تفاوت دستمزد‌ها اقتصاد جهان را با خطر مواجه کرده است. دستور کار اقتصادی نشست سالانه ۲۰۱۴، افزایش انعطاف پذیری برای فائق آمدن بر این بحران خواهد بود.
*کار‌شناسان مجمع جهانی اقتصاد می‌گویند؛ کند‌تر شدن جهت گیری یکسان سیاست‌های پولی و مالی کشور‌ها طی سال‌های اخیر یکی از دلایل بحران اقتصادی است و در اجلاس ۲۰۱۴ درباره عواقب ناشی از این مسئله با رهبران سیاسی جهان سخن گفته و راهکارهای لازم را بررسی خواهند کرد.
*حضور بالا‌ترین مقام‌های اقتصادی کشور‌ها، سران G۲۰ و بانک‌های بزرگ جهانی تاثیر احتمالی نشست سالانه را تضمین می‌کند.
*مجمع جهانی اقتصاد در سال ۲۰۱۴ در سطح منطقه‌ای تحولات اجتماعی و سیاسی رخ داده را مورد کنکاش قرار خواهد داد تا با معرفی بازیگران جدید زمینه شناخت بیشتر کشور‌ها از چگونگی رفع مشکلات و چالش‌ها را پدید آورد. این نشست‌ها با این هدف صورت می‌گیرد که حل مسائل منطقه‌ای به همگرایی بین المللی منتهی شود.
*نشست سالانه فرصت‌های بسیار سرمایه‌گذاری در عرصه‌های مختلف ملی و منطقه‌ای را به خصوصی در مورد تجارت ارائه می‌کند.
*دستور کارصنعت و تجارت در نشست سالانه ۲۰۱۴ به دست آوردن بینش استراتژیک در حوزه نرم افزارهای در حال تحول خواهد بود تا زمینه ساز نوآوری‌های علمی و فنی شود.
* روح واقعی «داووس» نه تنها برجسته‌سازی خطرات و فرصت‌های پیش رو که بسط و گسترش ایده‌های جسورانه و گزینه‌های استراتژیک در سال‌های آینده است.
جولان کشورهای در حال توسعه
با توجه به فهرست شرکت کنندگان هر ساله این اجلاس متوجه می‌شویم که کشورهایی مانند چین، هند و برزیل حضور پررنگ تری نسبت به سال‌های قبل دارند و حتی از دیگر کشورهای در حال توسعه نیز پیشی گرفته‌اند. این حضور فعال سبب می‌شود تا زمینه برای رشد بیشتر اقتصاد این سرزمین‌ها با حمایت اقتصادی و سیاسی جامعه جهانی فراهم شود و کشورهای مذکور به کشورهایی مطرح در عرصه تصمیم گیری‌های بین المللی تبدیل شوند.
تاثیر پویای کشورهای در حال توسعه در اجلاس داووس بر اقتصاد این کشور‌ها بر اهمیت آن در جهان صحه می‌گذارد. در این اجلاس نمایندگان کشورهای درحال توسعه می‌توانند با عیان کردن پتانسیل‌های اقتصادی و علمی کشورشان در تعامل با اقتصاددانان و بازرگانان کشورهای پیشرفته و صنعتی جهان زمینه را برای افزایش روابط دوجانبه علمی و اقتصادی فراهم آورند.
نگاه حامیان داووس
به گفته حامیان این بنیاد، مجمع جهانی اقتصاد مکانی ایده آل برای گفتمان و مباحثه درباره مهم‌ترین مسائل و مشکلات اقتصادی و اجتماعی زمین است، زیرا نمایندگان قوی‌ترین سازمان‌های اقتصادی و بانفوذ‌ترین نهادهای سیاسی جهان در اجلاس آن شرکت می‌کنند؛ متفکران به طرح ایده‌های خود می‌پردازند و فضای عموماً غیررسمی اجلاس، بحث‌های گسترده و بی‌پرده‌ای را موجب می‌شود.
خبرنگاران در اجلاس سالانه داووس به اکثر نشست‌ها دسترسی دارند و عمده این نشست‌ها به طور زنده پخش می‌شود. حدود ۶۰۰ نفر ازخبرنگاران رسانه‌های مکتوب، رادیو و تلویزیون همه ساله در اجلاس داووس شرکت می‌کنند. در حالی که رهبران سیاسی و تجار موفق، عمده شرکت‌کنندگان داووس را تشکیل می‌دهند، رهبران سازمان‌های غیردولتی و بین المللی همچون عفو بین‌الملل، مؤسسه شفافیت بین‌المللی و نهادهای مختلف سازمان ملل متحد نیز حضور فعالی در اجلاس دارند.
منتقدان
اجلاس داووس منتقدان سرسختی نیز دارد. به اعتقاد این عده، مجمع جهانی اقتصاد در واقع امر، یک مجمع تجاری است که مرفه‌ترین تجار به راحتی می‌توانند درباره معاملات خود با یکدیگر به بحث و گفتوگو بنشینند و با رهبران سیاسی پرنفوذ جهان به لابی بپردازند و بدون شک منفعت طلبی هدف نخست چنین اجلاسی خواهد بود و نه حل معضلات اقتصادی همچون فقر در سراسر جهان.
افزون بر این، داووس به علت آنکه به مأمنی برای تبلیغ و ترویج سیاست نوع دموکراسی و مرکزی برای ترغیب تصمیم گیری‌های غیر شفاف و محرمانه تبدیل شده است نیز مورد انتقاد قرار دارد.
بالا‌ترین نهاد مجمع جهانی اقتصاد، هیات رئیسه آن است که ۲۰ عضو دارد و نام تونی بلر نخست‌وزیر سابق انگلستان و یار دیرینه بوش در میان آن‌ها به چشم می‌خورد. «هنری کیسینجر» و برخی مدیران کمپانی‌های اقتصادی در میان این افراد دیده می‌شود. با وجود تبلیغات فراوان درباره فراگیر بودن این بنیاد، اما اعضای هیات رئیسه آن عمدتاً آمریکایی، اروپایی یا از کشورهای صنعتی آسیا هستند و عمده حاضران در اجلاس را نیز نمایندگان این بخش‌های توسعه یافته دنیا تشکیل می‌دهند. معمولاً مدیران شرکت‌هایی به اجلاس داووس دعوت می‌شوند که درآمد سالانه بالای یک میلیارد دلار داشته باشند و بدیهی است که شرکت‌های کشورهای فقیر و در حال توسعه دنیا همواره در اجلاس داووس در اقلیت قرار می‌گیرند، البته اگر دعوت شوند.
در چند سال اخیر نزدیک به ۳۹ درصد شرکت کنندگان اجلاس داووس را اروپاییان و ۳۶ درصد را دولتمردان و تجار ایالات متحده تشکیل می‌داده‌اند که سر جمع ۷۵ درصد کل حضار را تشکیل می‌دهند حال آنکه اروپا و آمریکا روی هم ۱۷ درصد جمعیت دنیا را در اختیار دارند. در مقابل، در حالی که ۶۰ درصد مردم جهان در آسیا زندگی می‌کنند، حداکثر ۸ درصد شرکت کنندگان داووس را آسیایی‌ها تشکیل می‌دهند.
ویژگی های مجمع جهاني اقتصاد
الف_ داووس یک سازمان یا پیمان بین المللی نیست و تصمیمات الزام آوری در آن اتخاذ نمی‌شود. وضعیت این پیکره از منظر حقوق بین الملل هم چندان روشن نیست، اما تاثیر آن بر روندهای جهانی در حوزه اقتصاد و سیاست را نمی‌توان انکار کرد. در تقسیم بندی‌های موجود از بازیگران عرصه بین المللی، داووس جایگاه خاص دارد. سازمان نیست اما به اندازه یک سازمان بین المللی تاثیرگذار است. دولت نیست، اما بسیاری از مسائل و مباحث مطرح شده در آن به دولت‌ها نیز مربوط است. سازمان غیرحکومتی (NGO) نیست، اما بسیاری از کارکردهای یک NGO موثر را دارد. نتیجه آنکه برخی پدیده‌ها پیش از آنکه بنیان‌های نظری داشته باشند به وجود آمده و خبر از ظهور دورانی جدید می‌دهند.
ب _ افراد بیشتر از آنکه به خاطر ویژگی‌های فردی مورد توجه قرار گیرند به خاطر تاثیر فکر و عملکرد آن‌ها بر روندهای نظام بین الملل به اجلاس دعوت می‌شوند. اکثر افراد آکادمیک و دانشگاهی دعوت شده جزو روشنفکران مستقل و منتقد نبوده و این نشان از افزایش اهمیت متخصصانی دارد که به نوعی با نظام سیاسی ارتباط داشته و دیدگاه‌های نظری را با تجربه‌های عملی در آمیخته‌اند. در دنیای کنونی نظریه‌پردازی روی صندلی‌ها دیگر جوابگو نیست. علوم انسانی به سرعت در حال کاربردی شدن است. در چنین فضایی فیلسوفی که بتواند جهان را به شیوه‌ای کاربردی تفسیر و تبیین کند، به اندازه مدیری که با اعداد و ارقام کار می‌کند اهمیت دارد. به تعبیر دیگر هر متفکری که بتواند گرهی از مشکلات دنیای پیچیده امروز را باز کند، مورد توجه قرار می‌گیرد.
داووس در ژانویه ۲۰۱۴
داوو س در ژانویه ۲۰۱۴ با محور «تغییر شکل جهان نتیجه تغییرات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی» در نشست اصلی و فرعی برگزار می‌شود. پیچیدگی اقتصاد جهان، خواست‌های در تقابل با دیگر کشورهای مختلف و در نهایت منابع محدود انرژی و اقتصادی که بزرگ‌ترین مانع در مسیر رشد اقتصاد جهان محسوب می‌شود، مهم‌ترین محورهای گفتوگو خواهند بود. اهمیت این اجلاس در شرایط کنونی حاکم بر جهان بیشتر از سال‌های پیش است. زیرا رهبری واحدی در عرصه‌های مختلف به خصوص عرصه اقتصادی و تجاری جهان وجود ندارد و حتی کشورهای جهانی در مورد مسائل مبتلا به جهان با یکدیگر اتفاق نظر ندارند.
ایران كجاي بازي است؟
چندین سال پیش ایران برای اولین بار در این مجمع جهانی حضور مقتدرانه داشت. در سالی که آقای خاتمی ریاست‌جمهوری ایران را برعهده داشت از وی دعوت رسمی به عمل آمد. آقای خاتمی اولین رئیس جمهور ایران بود که با دعوت رسمی به این اجلاس راه یافت. بعد از اتمام دوران ریاست‌جمهوری وی به علت بنیانگذاری مرکز گفت‌وگوی تمدن‌ها همواره از وی دعوت به عمل آمد. در سال‌های گذشته آقایان خاتمی، عادلی و سریع‌القلم نمایندگان ایران در اجلاس داووس بودند. حضور آقای خاتمی در داووس اهمیت ویژه‌ای داشت. در این اجلاس وی بر صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران تاکید کرد و دو پیام ویژه را به جهانیان مخابره کرد.
یکی اینکه ایران به هر حال در راه دموکراسی قدم بر می‌دارد، اگرچه ممکن است مسیر مخصوص به خودش را طی کند، دوم اینکه اگر جامعه جهانی به‌ایران احترام بگذارد ایران هم آماده است تا با جامعه جهانی همگام شود. در سال جاری آقای خاتمی در فهرست دعوت‌شدگان ایرانی قرار دارد.
این مجمع طبق سنت سالانه خود ژانویه ۲۰۱۴ نیز در داووس سوئیس برگزار می‌شود تا این بار «شکل دهی مجدد جهان» را به بحث و نظر میان نخبگان سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، مذهبی و غیره بگذارد. داووس سال گذشته با موضوع پویایی انعطاف پذیر برگزار شد.
رهبران جهان از حوزه‌های مختلف مانند اقتصاد و کسب و کار، دولتمردان سیاسی، سازمان‌های مطرح بین المللی، دانشگاهیان و NGOها و... در مجموعه‌ای از گفتوگوهای استراتژیک شرکت خواهند داشت تا نقشه راهی منسجم برای تحولات کلیدی «جهان در حال تغییر» بیابند. بنابراین اگر بخواهیم این مجمع را یکی از اساسی‌ترین مراکز تصمیم ساز دنیا بنامیم بیراهه نگفته‌ایم. این نشست که از ۲۲ تا ۲۵ ژانویه برگزار می‌شود روزانه در ۲ نوبت و به سه شکل برگزار می‌شود؛ نخست کنفرانس اصلی که عمومی است و با سخنرانی‌هایی در موضوع نشست خواهد بود. دوم کارگاه‌های آموزشی که در حاشیه نشست و برای گروه‌های مختلف مهمانان پیش بینی شده است و سرانجام انجمن هاست که در قالب دوجانبه و چند جانبه میان رهبران سیاسی و تجاری و... برگزار می‌شود. ۶۰۰ خبرنگار اجلاس داووس را پوشش خواهند داد.
با سرعت به پیش
شاید زمانی که نویسنده داستان‌های شرلوک هولمز (آرتور کونان دویل) در سال ۱۸۸۹ مقاله‌ای درباره اسکی در داووس می‌نوشت، فکر نمی‌کرد که این کمپ اسکی روزی شاهد گفتوگوهای داغ نمایندگان سیاسی و اقتصادی کشورهای مختلف جهان درباره موضوعات روز اقتصادی و سیاسی باشد.
اما تلاش کمپانی‌های بزرگ اقتصادی و صنعتی غربی برای یافتن بازارهای جدید و همچنین سازوکارهای توسعه اقتصادی این دهکده تفریحی را به مرکز گفت و شنود (networking) مبدل کرد. در حقیقت بنیاد جهانی در سال ۱۹۷۱ توسط گروهی از صاحبان صنایع و کسب و کار و با مدیریت کلاوس شواب بنیان گذاشته شد تا این گفتوگوها همه گیر شود. شواب پیش از آن نشست‌های مشابهی را راه اندازی کرده بود تا مدیران اقتصادی اروپایی با نحوه مدیریت آمریکایی آشنا شوند. موفق بودن این نشست‌ها موجب شد صاحبان صنایع آمریکا به سوی مشارکت با این پروژه و راه‌اندازی مجمع جهانی اقتصاد رغبت یابند. گرچه مقر مجمع ژنو است و نشست‌های سالانه آن نیز در داووس سوئیس برگزار می‌شود ولی گردش مالی اصلی در دفتر آمریکایی مجمع صورت می‌گیرد. دفتر آمریکایی با اینکه نمایندگی مجمع از ژنو را عهده دار است ولی انحصار بررسی‌ها و مشارکت‌های اقتصادی را داراست.
چالش‌های پیش رو
هدف از اجلاس سالانه داووس توسعه بینش و ابتکارات فردی و سازمانی برای پاسخگویی به چالش‌ها و بحران‌های در حال ظهور است. به اعتقاد نظریه پردازان داووس این بحران‌ها عمدتا از ناحیه توسعه و رشد روزافزون تکنولوژی ناشی می‌شوند و در سه شکل چالش آفرین خواهند شد.
۱- در سطح فردی
انقلاب تکنولوژیکی چنان در حال گریز از توان انسان است که حتی در فرایند یادگیری معمولی افراد نیز تاثیر می‌گذارد به این معنا که وقتی تکنولوژی سرعت می‌گیرد و شهروند با متد پیشین آموزش می‌بیند در نتیجه فرد ولو اینکه آموزش دیده هم باشد (چنانچه این آموزش به روز نباشد)، نمی‌تواند بهترین تصمیم را ارائه دهد.
۲- در سطح نهادی
جهان پرارتباط به گونه‌ای است که سازمان‌ها و نهاد‌ها مانند شهرداری‌ها نیاز به نگاه سیستماتیک به تغییرات و تحولات تکنولوژیکی دارند در غیر اینصورت اعمال مدیریت نتیجه مطلوب جهانی نخواهد داشت و سازمان و نهاد مربوطه از همتایان خود عقب خواهد ماند.
۳- در سطح بین المللی
هرچند همکاری بین المللی در عرصه اطلاعات و گرفتن بهره وری مرتبط با آن نسبتا در جریان است ولی هنوز دولت‌ها چالش‌های جدی دارند یا اختلافات سیاسی بین کشور‌ها پدیده جهانی شدن را با مشکل مواجه کرده است. رهبران جهان درباره پیچیدگی‌های حکومت داری در آینده و الزامات تن دادن به برخی واقعیت‌ها هنوز چندان توجیه نشده‌اند.
در حقیقت چالش‌های امروز می‌تواند بهترین راه حل برای دست و پنجه نرم کردن با مسائل در آینده باشد.
فرصت ها
بر اساس آنچه کمیته اجرایی مجمع جهانی داووس سال ۲۰۱۴ اعلام کرده است؛
*در این اجلاس ۲۵۰ نفر از رهبران و سران سازمان‌های بین المللی و کشور‌ها با صاحبان تجارت و صنعت دیدار و گفتوگو خواهند پرداخت.
*یکی از محورهای گفتوگوها یافتن راه‌های مشارکت سازنده بین بخش دولتی و خصوصی برای جهانی شدن است.
*تغییرات آب و هوایی، تجارت چند جانبه و همچنین بحث درباره موضوعات اجلاس۲۰۱۵ و برنامه‌های توسعه نیز از دیگر موضوعاتی است که در مجمع به بحث گذاشته می‌شود.
* مجمع جهانی اقتصاد یا مجمع اقتصاد جهانی بر این باور است که از طریق سازمان‌های بین المللی همکاری‌های مورد بحث قرار گرفته در داووس را تضمین می‌کند.
* G۸ و G۲۰، از نشست‌های مهمی است که سالانه میان ۸ کشور توسعه یافته و ۲۰ کشور در حال توسعه و توسعه یافته برگزار می‌شود. در داووس بصورت غیر رسمی درباره ضروری‌ترین موضوعات این دو نشست بحث می‌شود.
*گسترش بیکاری و فاصله طبقاتی و همچنین تفاوت دستمزد‌ها اقتصاد جهان را با خطر مواجه کرده است. دستور کار اقتصادی نشست سالانه ۲۰۱۴، افزایش انعطاف پذیری برای فائق آمدن بر این بحران خواهد بود.
*کار‌شناسان مجمع جهانی اقتصاد می‌گویند؛ کند‌تر شدن جهت گیری یکسان سیاست‌های پولی و مالی کشور‌ها طی سال‌های اخیر یکی از دلایل بحران اقتصادی است و در اجلاس ۲۰۱۴ درباره عواقب ناشی از این مسئله با رهبران سیاسی جهان سخن گفته و راهکارهای لازم را بررسی خواهند کرد.
*حضور بالا‌ترین مقام‌های اقتصادی کشور‌ها، سران G۲۰ و بانک‌های بزرگ جهانی تاثیر احتمالی نشست سالانه را تضمین می‌کند.
*مجمع جهانی اقتصاد در سال ۲۰۱۴ در سطح منطقه‌ای تحولات اجتماعی و سیاسی رخ داده را مورد کنکاش قرار خواهد داد تا با معرفی بازیگران جدید زمینه شناخت بیشتر کشور‌ها از چگونگی رفع مشکلات و چالش‌ها را پدید آورد. این نشست‌ها با این هدف صورت می‌گیرد که حل مسائل منطقه‌ای به همگرایی بین المللی منتهی شود.
*نشست سالانه فرصت‌های بسیار سرمایه‌گذاری در عرصه‌های مختلف ملی و منطقه‌ای را به خصوصی در مورد تجارت ارائه می‌کند.
*دستور کارصنعت و تجارت در نشست سالانه ۲۰۱۴ به دست آوردن بینش استراتژیک در حوزه نرم افزارهای در حال تحول خواهد بود تا زمینه ساز نوآوری‌های علمی و فنی شود.
* روح واقعی «داووس» نه تنها برجسته‌سازی خطرات و فرصت‌های پیش رو که بسط و گسترش ایده‌های جسورانه و گزینه‌های استراتژیک در سال‌های آینده است.
جولان کشورهای در حال توسعه
با توجه به فهرست شرکت کنندگان هر ساله این اجلاس متوجه می‌شویم که کشورهایی مانند چین، هند و برزیل حضور پررنگ تری نسبت به سال‌های قبل دارند و حتی از دیگر کشورهای در حال توسعه نیز پیشی گرفته‌اند. این حضور فعال سبب می‌شود تا زمینه برای رشد بیشتر اقتصاد این سرزمین‌ها با حمایت اقتصادی و سیاسی جامعه جهانی فراهم شود و کشورهای مذکور به کشورهایی مطرح در عرصه تصمیم گیری‌های بین المللی تبدیل شوند.
تاثیر پویای کشورهای در حال توسعه در اجلاس داووس بر اقتصاد این کشور‌ها بر اهمیت آن در جهان صحه می‌گذارد. در این اجلاس نمایندگان کشورهای درحال توسعه می‌توانند با عیان کردن پتانسیل‌های اقتصادی و علمی کشورشان در تعامل با اقتصاددانان و بازرگانان کشورهای پیشرفته و صنعتی جهان زمینه را برای افزایش روابط دوجانبه علمی و اقتصادی فراهم آورند.
نگاه حامیان داووس
به گفته حامیان این بنیاد، مجمع جهانی اقتصاد مکانی ایده آل برای گفتمان و مباحثه درباره مهم‌ترین مسائل و مشکلات اقتصادی و اجتماعی زمین است، زیرا نمایندگان قوی‌ترین سازمان‌های اقتصادی و بانفوذ‌ترین نهادهای سیاسی جهان در اجلاس آن شرکت می‌کنند؛ متفکران به طرح ایده‌های خود می‌پردازند و فضای عموماً غیررسمی اجلاس، بحث‌های گسترده و بی‌پرده‌ای را موجب می‌شود.
خبرنگاران در اجلاس سالانه داووس به اکثر نشست‌ها دسترسی دارند و عمده این نشست‌ها به طور زنده پخش می‌شود. حدود ۶۰۰ نفر ازخبرنگاران رسانه‌های مکتوب، رادیو و تلویزیون همه ساله در اجلاس داووس شرکت می‌کنند. در حالی که رهبران سیاسی و تجار موفق، عمده شرکت‌کنندگان داووس را تشکیل می‌دهند، رهبران سازمان‌های غیردولتی و بین المللی همچون عفو بین‌الملل، مؤسسه شفافیت بین‌المللی و نهادهای مختلف سازمان ملل متحد نیز حضور فعالی در اجلاس دارند.
منتقدان
اجلاس داووس منتقدان سرسختی نیز دارد. به اعتقاد این عده، مجمع جهانی اقتصاد در واقع امر، یک مجمع تجاری است که مرفه‌ترین تجار به راحتی می‌توانند درباره معاملات خود با یکدیگر به بحث و گفتوگو بنشینند و با رهبران سیاسی پرنفوذ جهان به لابی بپردازند و بدون شک منفعت طلبی هدف نخست چنین اجلاسی خواهد بود و نه حل معضلات اقتصادی همچون فقر در سراسر جهان.
افزون بر این، داووس به علت آنکه به مأمنی برای تبلیغ و ترویج سیاست نوع دموکراسی و مرکزی برای ترغیب تصمیم گیری‌های غیر شفاف و محرمانه تبدیل شده است نیز مورد انتقاد قرار دارد.
بالا‌ترین نهاد مجمع جهانی اقتصاد، هیات رئیسه آن است که ۲۰ عضو دارد و نام تونی بلر نخست‌وزیر سابق انگلستان و یار دیرینه بوش در میان آن‌ها به چشم می‌خورد. «هنری کیسینجر» و برخی مدیران کمپانی‌های اقتصادی در میان این افراد دیده می‌شود. با وجود تبلیغات فراوان درباره فراگیر بودن این بنیاد، اما اعضای هیات رئیسه آن عمدتاً آمریکایی، اروپایی یا از کشورهای صنعتی آسیا هستند و عمده حاضران در اجلاس را نیز نمایندگان این بخش‌های توسعه یافته دنیا تشکیل می‌دهند. معمولاً مدیران شرکت‌هایی به اجلاس داووس دعوت می‌شوند که درآمد سالانه بالای یک میلیارد دلار داشته باشند و بدیهی است که شرکت‌های کشورهای فقیر و در حال توسعه دنیا همواره در اجلاس داووس در اقلیت قرار می‌گیرند، البته اگر دعوت شوند.
در چند سال اخیر نزدیک به ۳۹ درصد شرکت کنندگان اجلاس داووس را اروپاییان و ۳۶ درصد را دولتمردان و تجار ایالات متحده تشکیل می‌داده‌اند که سر جمع ۷۵ درصد کل حضار را تشکیل می‌دهند حال آنکه اروپا و آمریکا روی هم ۱۷ درصد جمعیت دنیا را در اختیار دارند. در مقابل، در حالی که ۶۰ درصد مردم جهان در آسیا زندگی می‌کنند، حداکثر ۸ درصد شرکت کنندگان داووس را آسیایی‌ها تشکیل می‌دهند.
ویژگی های مجمع جهاني اقتصاد
الف_ داووس یک سازمان یا پیمان بین المللی نیست و تصمیمات الزام آوری در آن اتخاذ نمی‌شود. وضعیت این پیکره از منظر حقوق بین الملل هم چندان روشن نیست، اما تاثیر آن بر روندهای جهانی در حوزه اقتصاد و سیاست را نمی‌توان انکار کرد. در تقسیم بندی‌های موجود از بازیگران عرصه بین المللی، داووس جایگاه خاص دارد. سازمان نیست اما به اندازه یک سازمان بین المللی تاثیرگذار است. دولت نیست، اما بسیاری از مسائل و مباحث مطرح شده در آن به دولت‌ها نیز مربوط است. سازمان غیرحکومتی (NGO) نیست، اما بسیاری از کارکردهای یک NGO موثر را دارد. نتیجه آنکه برخی پدیده‌ها پیش از آنکه بنیان‌های نظری داشته باشند به وجود آمده و خبر از ظهور دورانی جدید می‌دهند.
ب _ افراد بیشتر از آنکه به خاطر ویژگی‌های فردی مورد توجه قرار گیرند به خاطر تاثیر فکر و عملکرد آن‌ها بر روندهای نظام بین الملل به اجلاس دعوت می‌شوند. اکثر افراد آکادمیک و دانشگاهی دعوت شده جزو روشنفکران مستقل و منتقد نبوده و این نشان از افزایش اهمیت متخصصانی دارد که به نوعی با نظام سیاسی ارتباط داشته و دیدگاه‌های نظری را با تجربه‌های عملی در آمیخته‌اند. در دنیای کنونی نظریه‌پردازی روی صندلی‌ها دیگر جوابگو نیست. علوم انسانی به سرعت در حال کاربردی شدن است. در چنین فضایی فیلسوفی که بتواند جهان را به شیوه‌ای کاربردی تفسیر و تبیین کند، به اندازه مدیری که با اعداد و ارقام کار می‌کند اهمیت دارد. به تعبیر دیگر هر متفکری که بتواند گرهی از مشکلات دنیای پیچیده امروز را باز کند، مورد توجه قرار می‌گیرد.
داووس در ژانویه ۲۰۱۴
داوو س در ژانویه ۲۰۱۴ با محور «تغییر شکل جهان نتیجه تغییرات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی» در نشست اصلی و فرعی برگزار می‌شود. پیچیدگی اقتصاد جهان، خواست‌های در تقابل با دیگر کشورهای مختلف و در نهایت منابع محدود انرژی و اقتصادی که بزرگ‌ترین مانع در مسیر رشد اقتصاد جهان محسوب می‌شود، مهم‌ترین محورهای گفتوگو خواهند بود. اهمیت این اجلاس در شرایط کنونی حاکم بر جهان بیشتر از سال‌های پیش است. زیرا رهبری واحدی در عرصه‌های مختلف به خصوص عرصه اقتصادی و تجاری جهان وجود ندارد و حتی کشورهای جهانی در مورد مسائل مبتلا به جهان با یکدیگر اتفاق نظر ندارند.
ایران كجاي بازي است؟
چندین سال پیش ایران برای اولین بار در این مجمع جهانی حضور مقتدرانه داشت. در سالی که آقای خاتمی ریاست‌جمهوری ایران را برعهده داشت از وی دعوت رسمی به عمل آمد. آقای خاتمی اولین رئیس جمهور ایران بود که با دعوت رسمی به این اجلاس راه یافت. بعد از اتمام دوران ریاست‌جمهوری وی به علت بنیانگذاری مرکز گفت‌وگوی تمدن‌ها همواره از وی دعوت به عمل آمد. در سال‌های گذشته آقایان خاتمی، عادلی و سریع‌القلم نمایندگان ایران در اجلاس داووس بودند. حضور آقای خاتمی در داووس اهمیت ویژه‌ای داشت. در این اجلاس وی بر صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران تاکید کرد و دو پیام ویژه را به جهانیان مخابره کرد.
یکی اینکه ایران به هر حال در راه دموکراسی قدم بر می‌دارد، اگرچه ممکن است مسیر مخصوص به خودش را طی کند، دوم اینکه اگر جامعه جهانی به‌ایران احترام بگذارد ایران هم آماده است تا با جامعه جهانی همگام شود. در سال جاری آقای خاتمی در فهرست دعوت‌شدگان ایرانی قرار دارد.
در حال حاضر با توجه به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در ایران که نمونه یک دموکراسی تمام عیار بود و همچنین تمایل ایران به حل و فصل مسائل با دیپلماسی، در این اجلاس می‌توان بر این مسئله تاکید کرد و به‌عنوان راهکار به دیگر کشور‌ها توصیه کرد.
ایران كجاي بازي است؟
چندین سال پیش ایران برای اولین بار در این مجمع جهانی حضور مقتدرانه داشت. در سالی که آقای خاتمی ریاست‌جمهوری ایران را برعهده داشت از وی دعوت رسمی به عمل آمد. آقای خاتمی اولین رئیس جمهور ایران بود که با دعوت رسمی به این اجلاس راه یافت. بعد از اتمام دوران ریاست‌جمهوری وی به علت بنیانگذاری مرکز گفت‌وگوی تمدن‌ها همواره از وی دعوت به عمل آمد. در سال‌های گذشته آقایان خاتمی، عادلی و سریع‌القلم نمایندگان ایران در اجلاس داووس بودند. حضور آقای خاتمی در داووس اهمیت ویژه‌ای داشت. در این اجلاس وی بر صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران تاکید کرد و دو پیام ویژه را به جهانیان مخابره کرد.
یکی اینکه ایران به هر حال در راه دموکراسی قدم بر می‌دارد، اگرچه ممکن است مسیر مخصوص به خودش را طی کند، دوم اینکه اگر جامعه جهانی به‌ایران احترام بگذارد ایران هم آماده است تا با جامعه جهانی همگام شود. در سال جاری آقای خاتمی در فهرست دعوت‌شدگان ایرانی قرار دارد.
در حال حاضر با توجه به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در ایران که نمونه یک دموکراسی تمام عیار بود و همچنین تمایل ایران به حل و فصل مسائل با دیپلماسی، در این اجلاس می‌توان بر این مسئله تاکید کرد و به‌عنوان راهکار به دیگر کشور‌ها توصیه کرد.
ممنونم بسیار عالی بود خداوند علمت را زیاد کند انشاءالله
ممنونم بسیار عالی بود خداوند علمت را زیاد کند انشاءالله
ممنونم بسیار عالی بود خداوند علمت را زیاد کند انشاءالله