.svg)
اصفهان دیگر با شما صحبت نمی‌کند!
پارسینه: یک استاد دانشگاه شهید بهشتی گفت: روزگاری شهر اصفهان با مردمش صحبت می‌کرد، اما امروز تک بناها فقط با شما صحبت می‌کنند، اصفهان به گونه‌ای شده که حتی ارتباط میان میدان نقش جهان با چهل ستون هم قطع شده است.
وی ادامه داد: روزگاری شهر اصفهان با مردمش صحبت می‌کرد، اما امروز تک بناها فقط با شما صحبت می‌کنند، اصفهان به گونه‌ای شده که حتی ارتباط میان میدان نقش جهان با چهل ستون هم قطع شده است، علت چنین رخدادی این است که نحوه شهر اصفهان را به هم زده‌ایم.
این استاد دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به اینکه مدرن گرایی به معنی ریشه در سنت‌ها داشتن و حفظ پیوست‌ها است، ادامه داد: برج‌ها هیچ ریشه‌ای در فرهنگ ما ندارد. زمانی که صحبت از مدرنیته می‌شود، یعنی آنچه که ریشه در فرهنگ خودی دارد و این در حالی است که 99 درصد آنچه در معماری ساختمان های ما امروز رخ میدهد، توهم مدرن است.
وی ادامه داد: در تفکر غربی معنا از تمایز میآید، اما در فرهنگ ایرانی اسلامی معنا از تمایز نمی‌آید، در غرب معنا از سلب آمده و در ایران اسلامی از ایجاب معنا میآید، پس ساختمان‌های قارچ مانندی که در کشورهای غربی رشد میکند، برای آنها مهم است، چون از فرهنگ شان میآید، اما ما بر اساس تقلید و بدون تخیل و خلاقیت این ساختمانها را می‌سازیم و جلو می آییم.
این تخیل شناس ادامه داد: اولین ویژگی برای یک معمار خلاق، نیاز است، چراکه نیاز، تولید مسئله میکند و برای پاسخ به مسئله درگیر جهان می‌شود و این یعنی هستی و هستی تجلی در معمار را به وجود می‌آورد و به همین منظور می‌گوییم یک معمار باید بر اساس نیاز فردی و جمعی پرسش کند.
وی به مسجد حکیم اشاره کرد و افزود: مسجد حکیم محراب‌های متفاوتی دارد و هرکدام یک واحد معنایی است، اما محراب اصلی یک فرمول به نام قبله دارد که آن را از بقیه محراب‌ها متمایز میکند. در ابتدا و در دوران آل‌بویه مسجد حکیم مسجد جامع اصفهان بوده و در دوره صفویه این مسجد مجددا بنا می‌شود، در واقع این مسجد ارتباط بین صفویه و آل بویه بوده است.
این استاد دانشگاه شهید بهشتی به تفاوت اصفهان و پاریس پرداخت و گفت: بناهای اطراف رود سن به قرن 17 و 18 بر می گردد و کمی جلوتر قرن 19، اما پس از خیابان شانزه لیزه و بیرون از محوطه ساختمان‌های قرون قبلی پاریس جدید و نو بنا شده این موجب شده گشته که ساختمان‌های نو بناهای قدیمی را تحت تاثیر قرار ندهد.
عباسی با اشاره به اینکه معماری واقعی ریشه در هویت دارد و هویت از فرهنگ و علم نشات گرفته ادامه داد: معماری امروز در کشور ما بازتاب نگاه به اندیشه و علم نیست، این در حالی است که انسان تنها حیوانی است که تجربه دارد. معماری هنر فهم و دریافت فضاها و هنر ساخت بناها در این فضاها است.
وی ادامه داد: حجره های مسجد حکیم ادامه تا بی نهایت را نشان میدهد و طبقه بالای حجره‌ها با پشت‌های خالی نشان دهنده آسمان است، در واقع معمار سعی کرده آسمان را به هر شکل شده وارد معماری خود کند. حجره‌ها در انتها به درهای عظیمی می رسد که نشان از عظمت دارد. اینجا نشان میدهد که معماری در لحظه رخ داده و خلاقیت حاصل می‌شود.
عباسی با بیان اینکه مسجد حکیم مسجد جوهرگرا است، اظهار کرد: اصفهان شهر جوهرگرا است و حرف برای گفتن دارد و ساختارهای اصلی و بناهای جوهرگرایش مشخص است، به همین منظور همه اصفهان را با این همه تغییر همچنان دوست دارند.
وی ادامه داد: هزارتوها عموما برای مردم استرس زا هستند، اما دالان های هزارتو مسجد حکیم نه تنها استرسی ایجاد نمی‌کند، بلکه آرامش میدهد. مسجد حکیم اصفهان از دو گونه جهان بینی استفاده میکند، هم عروجی بیرونی دارد و هم عروج درونی؛ عروج بیرونی از طریق مناره‌ها اتفاق می‌افتد و سالن‌های تو در تو شما را به عروج درونی می‌برد.
این استاد دانشگاه شهید بهشتی ادامه داد: حوض‌های مسجد حکیم برای تطهیر و وضو گرفتن است، اما کارکرد دیگر این حوض بازتاب نماد آسمانی است که توسط معماری در این حوض می‌تابد و انسان را تا بی نهایت می‌برد، در واقع از عنصر آب به عنوان عنصر پویا به خوبی استفاده کرده است.
عباسی خاطرنشان کرد: در مسجد حکیم اصفهان معمار پیوند بین آسمان و زمین، پیوند بین سطح افقی و عمودی، پیوند بالا و پایین و پیوند مادی و معنوی را نمایش داده است و توانسته با حجرهای متعدد پیوستگی را به نمایش بگذارد.
ارسال نظر