دعایی که شناسنامه کلی دین است

پارسینه-گروه فرهنگی: حجت‌الاسلام مهدی طائب رئیس قرارگاه عمار در گفت‌وگو با خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس با اشاره به اینکه هدف والای ائمه معصومین(ع) تربیت مردم و تربیت نیروی مناسب در جهت اداره و رهبری مردم به سوی راه کمال و سعادت بوده است، اظهار داشت: اگر چه ائمه(ع) موظف به تشکیل حکومت بودند، اما تشکیل حکومت دو لازمه دارد؛ یکی اینکه نیروی مناسب برای حکومت الهی تقویت شود و دیگر از بین بردن موانع نظام سلطه موجود در هر زمان است.

وی افزود: امام سجاد(ع) در زمانی زندگی می‌کرد که نیروهای همراه با امام که حق را درک کنند و متوجه باشند بسیار اندک و کمیاب بودند، همچنین در بطن جامعه به دلیل نبودن امکانات رسانه‌ای، شرایط به گونه‌ای نبود که حضرت زین‌العابدین(ع) بتوانند به تنهایی و توسط ابزار ارتباط برقرار کنند و مردم را را در مسیر هدایت قرار دهند.

حجت‌الاسلام طائب درباره جهاد فرهنگی امام سجاد(ع) در دوران امامت خویش ابراز داشت: در آن شرایط که اختناق شدید حاکم بود، باید یک سلسله نیروهایی تربیت می‌شدند تا آن‌ها بتوانند در رشد و تعالی مردم امام را یاری کنند.

وی بهترین شیوه امام سجاد(ع) در جهاد فرهنگی را دعا دانست و ادامه داد: امام عارفان(ع) با استفاده از زمانی که در اختیارش بود، توانست با مجاهدت و تلاش‌های پیگیر و خستگی‌ناپذیر خود در جهت رشد نیروهای مناسب و تربیت افرادی همچون «ابوحمزه ثمالی» گام‌های بسیار مؤثر در راه رشد نیروها و پیش بردن جامعه به سمت حالات بهتر و برتر بر دارد.

این کارشناس دینی درباره چرایی استفاده از دعا توسط سید الساجدین(ع)، گفت: در واقع امام سجاد(ع) با استفاده از بازتاب عملیات کربلا به گونه‌ای جامعه را هدایت ‌کردند که دشمن ‌فهمید که ایشان چه کار سرنوشت‌سازی را انجام می‌دهند، اما قدرت مقابله علنی را در جامعه نداشت، به همین دلیل در پنهان به حضرت سم خوراندند و ایشان را به شهادت رساندند.

وی بهترین دعای امام سجاد(ع) را ابتدای دعای ابوحمزه ثمالی دانست و افزود: اگر به مسئله توحید و خداشناسی در این عالم برسیم، تمام مشکلات حل می‌شود، به گونه‌ای که در اولین فرازهای دعای ابوحمزه ثمالی که شناسنامه کلی دین است، امام عارفان می‌فرماید: «اِلهی لا تُؤَدِّبْنی بِعُقوُبَتِکَ وَلا تَمْکُرْ بی فی حیلَتِکَ مِنْ اَینَ لِی الْخَیرُ یا رَبِّ وَلا یوُجَدُ اِلاّ مِنْ عِنْدِکَ وَمِنْ اَینَ لِی النَّجاه»، خدایا مرا به مجازات و عقوبتت ادب مکن و مکر مکن به من با حیله‌ات، از کجا خیری به دست آورم؟ ای پروردگار من! با اینکه خیری یافت نشود جز در پیش تو و از کجا نجاتی برایم باشد با اینکه نجاتی نتوان یافت جز به کمک تو، اگر به این سه عبارت عمل شود، إن‌شاءالله مسیر را با سلامت طی خواهیم کرد.