اميرحسين مدرس و شهاب حسيني، «Good Boy» دهه هفتاد!

يك موقعي گروه كودك و نوجوان تلويزيون، واقعا دو بخش داشت: كودك و نوجوان. دوران جنگ، گروه كودك و نوجوان تلويزيون از پركارترين و خلاق ترين گروههاي تلويزيون بود، «جنگ» بود و «بايد» بچه ها سرگرم مي شدند و «اميدوار» باقي مي ماندند، بهترين خاطره هاي كودكي ما؛ مال همان دوره است و اين فقط نوستالژي نيست،‌ واقعيت يك كيفيت است.

بعد از جنگ، تلويزيون برگشت به خانه هاي مردم- به قول عباس آ‍ژانس شيشه اي ،‌اين بار بدون تراكتور! - با همه مشكلات و تنگناها، باز هم انصافا كار كرد،‌استراتژي داشت،‌ ماشين سرگرم سازي و قوطي برقي بگير‌وبنشون نبود، براي كودكان ديروز و نوجوان نسل آن روز، حرف داشت براي گفتن، در اين سالها، معرفي و نمايش‌«نوجوان خوب» جزو رسالت ها شد، برنامه نيمرخ يادتان هست و برنامه اكسيژن، اميرحسين مدرس و شهاب حسيني، هردو «Good Boy» آن دوره و برنامه بودند.

اما نمي دانم يهو چه شد كه گروه كودك و نوجوان شد: فقط گروه كودك! مهد كودك تصويري شايد، يكهو دوران «خاله بازي-عمو بازي» آمد...

زن يا مرد جواني لباس كودكانه مي پوشيد با صدا و لحن مصنوعي كودكانه، يك عده بچه كم سن و سال هم مي‌آمدند و در استوديو و دست مي زدند و عمو/خاله‌ها با بچه هاي خوب توي خونه،در مورد دست نزدن به چيزهاي خطرناك مثل گاز و احترام به پدر و مادر و ...حرف مي‌زنند؛ بقيه‌اش هم با كارتون‌هاي تخيلي و ليرزي-فضايي چيني و ژاپني پر مي‌شود! مخاطب نوجوان هم خلاص!

اميرحسين مدرس و شهاب حسيني، حالا يكي مداح و خواننده و مجري و گوينده است و ديگري،سوپراستار و رستوران دار؛ هردو مشهور و موفق هستند، هنوز الگوي خيلي ها و البته مديون آن روزها، اما امروز «تصوير» و انگاره يك «نوجوان موفق» كجاست در قاب جادويي؟ مي دوني؟!

منبع:نیوفولدر/ تهران امروز