.svg)
بازخوانی تاریخ/ روزی که یک اشتباه تایپی، باعث جنگ رادیویی چند ساله بین ایران و مصر شد!
پارسینه: منبع: http://www.iranianshistoryonthisday.com / نوشیروان کیهانی‌زاده
مصر و سوريه قبلا با هم يكي شده و جمهوري متحد عرب را تشكيل داده بودند كه بعدا يمن هم به آنها پيوسته بود. سوری ها در سپتامبر 1961 وحدت خود با مصر را که از فوریه 1958 تحقق یافته بود لغو کردند و دولت اردن تقريبا بلافاصله استقلال جمهوري سوريه را به رسميت شناخت. خبرگزاري پارس (ايرنای کنونی ـ که تا تابستان سال 1350 اخبار خود را مستقيما و بلاواسطه از راديوي دولتی سراسري پخش مي كرد) اين خبر را از آژانسهاي خبري گرفته و پس اديت سردبیر وقت، آن را براي ارسال به راديو جهت پخش، به تايپيست مي دهد تا تايپ كند. تايپيست تازه کار (ن. ص.) که همان هفته استخدام شده بود کلمه «اردن» از دستخط سردبیررا «ايران» مي خواند و «ايران» تايپ مي کند و مصحّح (مسئول مقابله متن با تايپ) هم متوجه اين اشتباه تايپي نمي شود، زيرا كه خبر دير واصل شده بود و به ساعت پخش اخبار فوری و کوتاه (سر هر ساعت) چيزي باقي نمانده بود. خبر به همان صورت از راديو ايران پخش مي شود و مانیتورینگ رادیو قاهره آن را ضبط و بی درنگ به عبدالناصر منعکس می کند. دولت مصر اندکي بعد بدون اين که منتظر دريافت گزارش رسمي و اظهار نظر تهران شود سريعا و شديدا نسبت به عمل ایران (که چنین عملی صورت نگرفته بود) واکنش نشان مي دهد و دولت ايران (که قصد شناسايي جمهوري سوريه را در روزهاي بعد داشت)، با توجه به حمله شديد راديو مصر و ناسزاگویی به شخص شاه، در برابر امر انجام شده قرار مي گيرد و به جاي اعلام واقعيت (اشاره به اشتباه تايپي)، در برسميت شناختن سوريه تعجيل و روز بعد تصميم خودرا اعلام مي دارد و جنگ رسانه اي دو کشور وارد مرحله شديد خود مي شود و ادامه می یابد که بخشی از تاریخ خاور میانه است. |
|
| ناصر |
مصر و سوريه قبلا با هم يكي شده و جمهوري متحد عرب را تشكيل داده بودند كه بعدا يمن هم به آنها پيوسته بود. سوری ها در سپتامبر 1961 وحدت خود با مصر را که از فوریه 1958 تحقق یافته بود لغو کردند و دولت اردن تقريبا بلافاصله استقلال جمهوري سوريه را به رسميت شناخت. خبرگزاري پارس (ايرنای کنونی ـ که تا تابستان سال 1350 اخبار خود را مستقيما و بلاواسطه از راديوي دولتی سراسري پخش مي كرد) اين خبر را از آژانسهاي خبري گرفته و پس اديت سردبیر وقت، آن را براي ارسال به راديو جهت پخش، به تايپيست مي دهد تا تايپ كند. تايپيست تازه کار (ن. ص.) که همان هفته استخدام شده بود کلمه «اردن» از دستخط سردبیررا «ايران» مي خواند و «ايران» تايپ مي کند و مصحّح (مسئول مقابله متن با تايپ) هم متوجه اين اشتباه تايپي نمي شود، زيرا كه خبر دير واصل شده بود و به ساعت پخش اخبار فوری و کوتاه (سر هر ساعت) چيزي باقي نمانده بود.
خبر به همان صورت از راديو ايران پخش مي شود و مانیتورینگ رادیو قاهره آن را ضبط و بی درنگ به عبدالناصر منعکس می کند. دولت مصر اندکي بعد بدون اين که منتظر دريافت گزارش رسمي و اظهار نظر تهران شود سريعا و شديدا نسبت به عمل ایران (که چنین عملی صورت نگرفته بود) واکنش نشان مي دهد و دولت ايران (که قصد شناسايي جمهوري سوريه را در روزهاي بعد داشت)، با توجه به حمله شديد راديو مصر و ناسزاگویی به شخص شاه، در برابر امر انجام شده قرار مي گيرد و به جاي اعلام واقعيت (اشاره به اشتباه تايپي)، در برسميت شناختن سوريه تعجيل و روز بعد تصميم خودرا اعلام مي دارد و جنگ رسانه اي دو کشور وارد مرحله شديد خود مي شود و ادامه می یابد که بخشی از تاریخ خاور میانه است.
ارسال نظر