جمهوری اسلامی ایران باید با شبکه‌های اجتماعی کنار بیایید

نصرالله پور جوادی که در سال‌های اخیرا در فضای مجازی به فعالیت می‌پردازد، دیدگاه‌های خاصی درباره فیسبوک و فضای مجازی دارد. دیدگاه‌های وی از این نظر حائز اهمیت هستند که وی یکی از کسانی بود که سال‌ها در عرصه فرهنگی فعالیت داشته و از نزدیک با جوانان و نیازهای آنها آشنا بوده است. در ادامه بخشی از دیدگاه‌های وی که در مجله «نگاه نو» به سردبیری علی میرزایی با عنوان « حسب حال نویسی در فیسبوک» منتشر شده، آورده می‌شود:

در فیسبوک ژانر یا گونه جدیدی پدید آمده و آن «استاتوس نویسی» یا چنانکه برخی از پاسداران زبان پارسی گفته اند، حسب حال نویسی است.

در ایران که فعلا فیسبوک فیلتر است. از دوره کودکی هم به یاد دارم که خیلی‌ها رادیو گوش نمی‌دادند. بعضی‌ها تا مدتها فقط به موعظه مرحوم راشد گوش می‌دادند. شنیدن چیزهای دیگر حرام بود... وقتی تلویزیون هم آمد همین مقاومت‌ها در قبال آن صورت گرفت... و حالا هم با آمدن شبکه‌های اجتماعی و ارتباطی مانند توئیتر و فیسبوک واقعا کسی نمی‌داند چه باید کرد.

فیلتر کردن را همه می‌دانند که فایده‌ای ندارد. جمهوری اسلامی همان طور که با رادیو و تلویزیون کنار آمد و سعی کرد مشکلات آن را حل کند با این شبکه‌های اجتماعی هم باید کنار بیاید. این نسل نشد نسل بعد.

شبکه اجتماعی وسیله است. قطاری است که هر نوع مسافری را با خود حمل می‌کند. باید راهی پیدا کرد که جلوی استفاده نامشروع گرفته شود نه اینکه صورت مسئله را به کلی پاک کنیم:قطار بی قطار؛فیسبوک بی فیسبوک.

من خود از بسیاری از اخبار ایران و جهان از طریق فیسبوک مطلع می‌شوم... من هم اکنون بهترین وسیله برای حضور در عالم نویسندگی را فیسبوک می‌دانم. سال‌ها پیش وقتی من مقاله‌ای می‌نوشتم حداقل دو سه ماه باید صبر می‌کردم تا آن مقاله در نشریه‌ای چاپ شود. اما این روزها چند لحظه پس از نگارش، دوستان من در سراسر جهان می‌توانند آن مقاله را بخوانند و حتی درباره آن اظهار نظر کنند. ما چرا باید مردم خود را از این امکانات محروم کنیم؟

به نظر من همین، تردیدها درباره فیسبوک موجب شده است که ما تا اتدازه‌ای از استفاده بهینه از این رسانه جدید عقب بیفتیم. البته خیلی نه، چون جوانان ما، راه دور زدن فیلترها را بلدند و به پیرمردها هم یاد می‌دهند.