آقای علی‌آبادی، کاش به پای احمدی‌نژاد می‌ماندید

محمد علی‌آبادی رئیس کمیته ملی المپیک خیلی دیر از محمود احمدی‌نژاد انتقاد کرد و گفت که او در پاره‌ای از تصمیمات بزرگ ورزشی کشور دخالت کرده است.

یک سال و چند ماه قبل بود دفتر رئیس کمیته ملی المپیک. او بعد از معرفی نشدن به عنوان وزیر پیشنهادی نفت دل پردردی از محمود احمدی‌نژاد داشت. نشست و بیش از 90 دقیقه حرف‌های تندی را به همکاران ما در گروه اقتصادی خبرآنلاین گفت. حرف‌هایی که گفتنش آن زمان شهامت زیادی می‌خواست.

چند ساعت بعد اما شخص رئیس پیغامی داشت. او می‌گفت مشورت کرده و صلاح نمی‌داند این حرف‌ها چاپ شود چون قبل از المپیک ممکن است اتفاقی برای بودجه‌ها کمیته بیفتد. او اصرار داشت حرف‌هایش را بعد از المپیک می‌زند . یعنی در روزگاری که هنوز احمدی‌نژاد هست.

علی‌آبادی اما در تمام مدتی که احمدی‌نژاد بود حرف تندی علیه رئیسش نزد. اگرچه احمدی‌نژاد تقریبا در 4 سال دوم دولتش همان طور که در جلسه دفاع از او برای وزارت نیرو گفته بود ، اگر لازم می‌دانست از دوست قدیمی‌اش در بخش خدمات یکی از ادارات شهرستانی هم استفاده می‌کرد!

حالا اما 4 ماه بعد از پایان دولت رئیس جمهور پیشین تازه علی‌آبادی زبان گشوده و همه گناهان را به گردن رئیس پیشینش می‌اندازد. از برکناری دادکان تا عزل علی دایی و احتمالا اگر می‌توانست می‌گفت سوراخ شدن لایه ازون.

رئیس کمیته ملی المپیک بی‌شک دوست دارد در کرسی ورزشی خود بماند. این را در گفت و گوی بلند ، بالایش با خبرگزاری تسنیم می‌توان دید اما آیا اینچنین سخن گفتن کمکی به او خواهد کرد که خواسته یا ناخواسته از سوی دولت قبلی به پاشنه آشیل کابینه معروف شده بود آیا او می‌تواند در دولتی که فضایی کاملا متفاوت از گذشته دارد به کار ادامه دهد؟

علی آبادی که حالا خیلی راحت می‌گوید نقشی در برکناری دادکان نداشته هیچ به یاد دارد که خبر برکناری محمد دادکان اولین بار در بین دو نیمه بازی ایران و آنگولا پخش شد و اعلام شد شورای معاونین وزارت ورزش چنین تصمیمی گرفته است ؟ مصاحبه‌های بعدی معاونینش به کنار، آیا او به یاد دارد که گفت دادکان رفته تا آنها خرد جمعی را بر فوتبال حاکم کنند و هیچ به یاد دارد که رئیس جمهور وقت در مصاحبه‌ای تلویزیونی گفت علی‌آبادی بر خلاف میل او حکم به برکناری دادکان داده است؟ اگر او اینها را به یاد دارد پس چرا همان روز جوابی برای مقام مافوقش نداشت که نکند خدای ناخواسته آن روز سکوت کرده تا روی صندلی خود بماند؟

که اگر اینگونه باشد امروز هم این ها را می‌گوید تا شاید چند صباحی بیشتر ماندگار باشد.

آقای علی‌آبادی؛ شما که بی‌شک در دوره دوم مدیریت‌تان در ورزش نتایج کارتان موفق تر از 4 سال اول بوده ، خیلی خوب می‌دانید که باید ماندن‌تان در ورزش را به رای روسای فدراسیون‌ها بگذارید. روسایی که آرای‌شان تابعی است از فرمایشات روسای وقت وزارت ورزش، به همان سانی که روزگاری شما رئیس شدید و قبل از شما دیگری‌ها ، بی‌شک این بار هم باید خود را به رای بگذارید و به احتمال فراوان بازنده بازی کسی است که اذن وزارت وقت ورزش را به همراه ندارد.

شما اما با حرف‌های امروزتان، حرف‌هایی که نه به‌سان از دولت رانده‌شدگانی چون خوش‌چهره تا لنکرانی و مرضیه دستجردی، خیلی دیر گفته شده‌اند تا خریداری نداشته باشند، فقط این سئوال را در ذهن تداعی می‌کنید که اگر احمدی‌نژاد بد بود چرا 8 سال با او کار کردید، اگر خوب بود برای چه اینها را درباره‌اش می‌گویید؟ احمدی‌نژاد، خوب یا بد، موفق یا ناموفق هرچه بوده دولتش بسته شده و به تاریخ پیوسته است. انتقاد از او، آن هم امروز در شرایطی که منتقدانش دولت را در دست دارند آن هم از سوی شما که در دایره مردان محرمش بودید بی‌شک نه این سوی کارزار برایتان حمایتی به همراه می‌آورد و نه در اردوگاهی که 8 سال در صف مقدمش بودید. کاش اقلا به پای احمدی‌نژاد می‌ماندید!