آرزو‌های دست دوز

هویتی که در لابه‌لای خاطرات رو به فراموشی بوده، اما حالا جان دوباره‌ای به آن بخشیده‌اند. دختر بچه‌ای پنجاه ساله، از آرزوهایش عروسکی می‌سازد و با نخ‌هایی که از خیاطی‌های قدیمی‌اش مانده، لبخندی ابدی را خلق می‌کند. این‌بار با هر چیزی که اطرافش می‌بیند و با هر چیزی که از گذشته‌اش به جا مانده دخترکی دیگر خلق می‌کند؛ دختری که باید بزرگ شود، قد بکشد و همه او را بشناسند. دخترک با لباس سبز مملو از پولک خلق می‌شود و در دستان زن آرام می‌گیرد. بزرگ می‌شود و با همبازی‌اش دنیایی می‌سازد که زنان روستا در سر می‌پروراندند. او حالا معروف شده و با ثبت ملی همه او را می‌شناسند. نامش را گذاشته‌اند دوتوک، عروسکی باز مانده از زنانی که در این روستا، خودشان عروسک شدند و عروسک ساختند و عروسک ماندند.