حسگری برای بررسی تاثیر دارو بر سلول سرطانی
پارسینه: مهندسان دانشگاه "ام.آی.تی"، یک حسگر جدید ابداع کردهاند که میتواند با بررسی تاثیر داروهای شیمیدرمانی، به شناسایی داروی مناسب کمک کند.
مهندسان دانشگاه "ام. آی. تی" (MIT)، حسگر جدیدی ابداع کردهاند که امکان بررسی قسمتهای داخلی سلولهای سرطانی و تشخیص واکنش سلولها به نوع خاصی از داروی شیمیدرمانی را فراهم میکند.
مولکول هیدروژن پراکسید، موثر بودن یا نبودن داروهای شیمیدرمانی را نشان میدهد. این حسگر جدید، با تشخیص هیدروژن پراکسید داخل سلولهای انسانی، امکان شناسایی داروهای سرطانی جدید که سطح هیدروژن پراکسید را افزایش میدهند و موجب مرگ برنامهریزی شده سلولهای سرطانی میشوند، برای پژوهشگران فراهم میکند. از این ابزار جدید، میتوان برای بررسی تومورهای بیمار و پیشبینی داروهای موثر بر آنها استفاده کرد.
"هادلی سایکز" (Hadley Sikes)، استادیار مهندسی شیمی دانشگاه ام. آی. تی و نویسنده ارشد این پژوهش گفت: این روش درمانی، برای همه تومورها کاربرد ندارد. در حال حاضر، با کمبود ابزار شیمیایی خاص برای سنجش تغییراتی که در واکنش به دارو، در سلولهای سرطانی رخ میدهند، مواجه هستیم.
ردیابی هیدروژن پراکسید
سلولهای سرطانی، معمولا جهشهایی دارند که موجب انحراف متابولیسم آنان و تولید مقدار غیرمعمول و زیادی هیدروژن پراکسید میشود. افزایش تولید این مولکول، میتواند به سلولها آسیب برساند؛ در نتیجه، سلولهای سرطانی، تا حد زیادی به سیستمهای آنتیاکسیدان که هیدروژن پراکسید سلولها را پاکسازی میکنند، بستگی دارد.
داروهایی که این آسیبپذیری را هدف قرار میدهند، میتوانند سیستمهای آنتیاکسیدان را مختل کنند یا تولید هیدروژن پراکسید را افزایش دهند. بسیاری از این داروها، به مرحله آزمایشهای بالینی وارد شدهاند.
سایکز افزود: یکی از مشکلات این است که درمانهای بالینی که برای برخی بیماران موثر هستند، بر بیماران دیگر تاثیری ندارند. ما به ابزاری نیاز داریم که بتوانند عملکرد بهتری در آزمایشها داشته باشند و واکنش بیماران به داروها را به درستی مشخص کنند.
سایکز و گروهش برای رسیدن به هدف مورد نظر، این حسگر را طراحی کردند تا هیدروژن پراکسید داخل سلول انسانی را بررسی کند و امکان سنجش واکنش سلول را به چنین داروهایی فراهم سازد.
این پژوهش، در مجله "Nature Communications" به چاپ رسید.
مولکول هیدروژن پراکسید، موثر بودن یا نبودن داروهای شیمیدرمانی را نشان میدهد. این حسگر جدید، با تشخیص هیدروژن پراکسید داخل سلولهای انسانی، امکان شناسایی داروهای سرطانی جدید که سطح هیدروژن پراکسید را افزایش میدهند و موجب مرگ برنامهریزی شده سلولهای سرطانی میشوند، برای پژوهشگران فراهم میکند. از این ابزار جدید، میتوان برای بررسی تومورهای بیمار و پیشبینی داروهای موثر بر آنها استفاده کرد.
"هادلی سایکز" (Hadley Sikes)، استادیار مهندسی شیمی دانشگاه ام. آی. تی و نویسنده ارشد این پژوهش گفت: این روش درمانی، برای همه تومورها کاربرد ندارد. در حال حاضر، با کمبود ابزار شیمیایی خاص برای سنجش تغییراتی که در واکنش به دارو، در سلولهای سرطانی رخ میدهند، مواجه هستیم.
ردیابی هیدروژن پراکسید
سلولهای سرطانی، معمولا جهشهایی دارند که موجب انحراف متابولیسم آنان و تولید مقدار غیرمعمول و زیادی هیدروژن پراکسید میشود. افزایش تولید این مولکول، میتواند به سلولها آسیب برساند؛ در نتیجه، سلولهای سرطانی، تا حد زیادی به سیستمهای آنتیاکسیدان که هیدروژن پراکسید سلولها را پاکسازی میکنند، بستگی دارد.
داروهایی که این آسیبپذیری را هدف قرار میدهند، میتوانند سیستمهای آنتیاکسیدان را مختل کنند یا تولید هیدروژن پراکسید را افزایش دهند. بسیاری از این داروها، به مرحله آزمایشهای بالینی وارد شدهاند.
سایکز افزود: یکی از مشکلات این است که درمانهای بالینی که برای برخی بیماران موثر هستند، بر بیماران دیگر تاثیری ندارند. ما به ابزاری نیاز داریم که بتوانند عملکرد بهتری در آزمایشها داشته باشند و واکنش بیماران به داروها را به درستی مشخص کنند.
سایکز و گروهش برای رسیدن به هدف مورد نظر، این حسگر را طراحی کردند تا هیدروژن پراکسید داخل سلول انسانی را بررسی کند و امکان سنجش واکنش سلول را به چنین داروهایی فراهم سازد.
این پژوهش، در مجله "Nature Communications" به چاپ رسید.
منبع:
خبرگزاری ایسنا
ارسال نظر